Αμβούργο Από Ψηλά

Χθες ήταν της Αναλήψεως. Ίσως κάποιοι να μην το ήξεραν ή να μην το πήραν χαμπάρι. Θυμάμαι παλιά στο χωριό μου πάντως (που οι θρησκευτικές γιορτές τονίζονταν πάντα) πως η συγκεκριμένη μέρα "γιορταζόταν" αφού γύριζαν τα παιδιά και μάζευαν "κερί και λιβάνι για τ' άγιο φως" και αργότερα όταν νύχτωνε, σε ένα λοφάκι πάνω απ' το χωριό μαζεύονταν και άναβαν τα κεριά σε ένα δρώμενο που έχει χαθεί (και τώρα που το γράφω καταλαβαίνω πως το έχω ψιλοξεχάσει). Μια και ήταν της Αναλήψεως λοιπόν, εδώ στη νότια Γερμανία είχαμε αργία(!) (λάθος. Όχι μόνο στη νότια. Σ' ολόκληρη τη Γερμανία. Αργία μόνο στη νότια, είναι μετά από δυο βδομάδες) κι έτσι δεν θα υπήρχε δημοσίευση χθες. (Άσχετα αν τελικά μπήκε κάτι τελευταία στιγμή. - Και να μην λένε μερικοί πως η εκκλησία δεν επηρεάζει το τι γίνεται στις άλλες χώρες και μόνο στην Ελλάδα μπλέκονται τα θρησκευτικά με τα πολιτικά και πως μόνο στην Ελλάδα υπάρχει υπουργείο παιδείας και θρησκευμάτων. Παρόμοιος είναι και ο τίτλος του στη Βαυαρία).

Τα Αμβούργο το είδα από ψηλά όχι από τον πύργο της τηλεόρασης όπως είναι το συνηθισμένο, αλλά από το καμπαναριό του Αγίου Νικολάου. Είναι η εναλλακτική λύση. Όπου δεν έχει πύργο τηλεόρασης μπορείς ν' ανέβεις σ' ένα ψηλό καμπαναριό. Ή μπορεί να διαλέξεις ανάμεσα στα δύο ή και τα δύο. Στο Μόναχο π.χ. μπορείς εκτός απ' τον Ολυμπιακό πύργο ν' ανέβεις στο καμπαναριό της Φράουενκίρχε ή του Αγίου Πέτρου και δεν ξέρω αν υπάρχουν κι άλλα αντίστοιχα σημεία. Το ιδιαίτερο στο Αμβούργο είναι ότι το καμπαναριό είναι σχεδόν το μόνο που απόμεινε από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Το ύψος δεν είναι τεράστιο, γύρω στα 75 μέτρα, πάντως είναι ικανοποιητικό για μια άποψη από ψηλά.

Σήμερα, υπάρχουν μόνο τα ερείπια της εκκλησίας. Προστατευμένα ώστε να μην διαβρώνονται και να μην καταστρέφονται περαιτέρω, αποτελούν αντιπολεμικό μνημείο.Το έχω αναφέρει παλιότερα νομίζω, πως σε πολλές πόλεις όπου υπήρχαν γκρεμισμένες εκκλησίες, δεν αναστηλώθηκαν όλες. Έμεινε μία σε κάθε πόλη για να θυμίζει τα δεινά του πολέμου. Έχω επισκεφθεί μια τέτοια στη Νυρεμβέργη, άλλη μια στο Βερολίνο και τώρα στο Αμβούργο.

Από εδώ φαίνεται η Σπάιχερστανττ και η καινούρια όπερα του Αμβούργου που χτίζεται αυτή την εποχή, ένα εντυπωσιακό κτίριο σε μοντέρνα γραμμή με πολύ πράσινο τζάμι γύρω του.

Θέα προς τη Νόιστανττ (το καινούριο τμήμα της πόλης) που ξεχωρίζει το καμπαναριό του αγίου Μιχαήλ και προς το λιμάνι.

Μεγάλα κτίρια και το καμπαναριό του αγίου Πέτρου.

Το υπόλοιπο της εκκλησίας - μνημείου από ψηλά. Φαίνεται πως οι απολήξεις των τοίχων είναι σκεπασμένες με τσίγκο για προστασία απ' την περαιτέρω διάβρωση. Σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες που υπήρχαν σε κάθε πλευρά φαίνεται πώς είχε γίνει από τους βομβαρδισμούς η κάθε περιοχή αμέσως μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο καθώς και το τι χαρακτηριστικό μπορεί να δει κάποιος προς αυτή την πλευρά που κοιτάζει.

Το δημαρχείο και οι λίμνες στη μια, ο πύργος της τηλεόρασης στην άλλη.

Όχι. Αυτές δεν είναι παρμένες από ψηλά, είναι φωτογραφίες όμως απ' ότι έχει μείνει από την εκκλησία - μνημείο που όταν ήταν ολόκληρη πρέπει να είχε ένα σημαντικό μέγεθος.

Κι άλλη μια άποψη του καμπαναριού απ' την άλλη πλευρά για να κλείσω με παρόμοιο τρόπο μ' αυτόν που άρχισα αυτή τη δημοσίευση.