Αστικές Συγκοινωνίες Αμβούργου

Για το σημερινό σημείωμα θα μπορούσε να είναι ένα τυπικό, αυτό που υπάρχει σ' όλη τη Γερμανία. Η συγκοινωνία στο Αμβούργο γίνεται με υπόγειο σιδηρόδρομο (μετρό δηλ). λεωφορεία και τραμ. Α! Και προαστιακό. Αμ δε. Εδώ τα πράγματα αλλάζουν!  Προφανώς και τα μέσα αυτά υπάρχουν (εντάξει το τραμ δεν είναι απαραίτητο, στις πόλεις με αναπτυγμένο το υπόγειο δίκτυο δεν πολυσυνηθίζεται). Όμως εδώ είναι λιμάνι. Είναι ποτάμια κι έτσι στις αστικές συγκοινωνίες εντάσσονται και ειδικά καραβάκια. Επίσης κάποια άλλα τρένα, διαφορετικά, που είναι σαν τον προαστιακό αλλά κάπου διαφέρουν. Όμως αρκετά με την εισαγωγή, ας πάρουμε τα πράγματα με τη (φωτογραφική τους) σειρά.

Οι πληροφορίες στο μετρό για το συρμό που έρχεται θα μπορούσα να πω πως είναι μάλλον φορτωμένες. Πού πάει, πολλές από τις ενδιάμεσες στάσεις καθώς και σε πόση ώρα. Τα δρομολόγια είναι κάθε 5 λεπτά τις καθημερινές, και τις περισσότερες ώρες τα Σαββατοκύριακα. Να σημειώσω εδώ μια ιδιομορφία της περιοχής(;). Όταν μαθαίνεις μια ξένη γλώσσα, απ' τα πρώτα πράγματα που μαθαίνεις είναι οι μέρες της βδομάδας και οι μήνες. Και τις μέρες μάλιστα τις μαθαίνεις μερικές φορές ακόμα κι όταν επισκέπτεσαι μια χώρα κι ας μην θέλεις να μάθεις τη γλώσσα της. Έτσι κι εγώ, όταν ξεκίνησα έμαθα τις μέρες και το Σάββατο και η Κυριακή είναι λέει Samstag και Sonntag (Ζάμζταγκ και Ζόνταγκ, με το ταγκ να σημαίνει μέρα. Έτσι η Κυριακή είναι η μέρα του ήλιου, αντίστοιχα με τα Αγγλικά). Στο Αμβούργο, βλέποντας το πρόγραμμα των δρομολογίων βλέπω ένα Sonnabend (Ζόναμπεντ). Και άμπεντ ξέρω ότι είναι το απόγευμα, αλλά αυτό το Ζόναμπεντ τι είναι; Απ' τα συμφραζόμενα υπέθεσα ότι έτσι λένε το Σάββατο εκεί, κάτι που μου το επιβεβαίωσε μια μαθήτριά μου που έμενε κάποια χρόνια στην περιοχή.

Αρκετά χιλιόμετρα του "υπόγειου" σιδηρόδρομου (μετρό) είναι υπέργεια. Και εναλλάσσονται οι δυο καταστάσεις τακτικά, ανάλογα τι συμφέρει κατασκευαστικά κάθε φορά.

Η διαβάσεις για την πρόσβαση στους σταθμούς είναι πολύ χαμηλές. Μόνιμα είχα την αίσθηση πως θα χτυπήσω το κεφάλι μου. Κι οι Γερμανοί γενικά είναι ψηλοί. Πώς τα καταφέρνουν δεν ξέρω.

Το ιδιαίτερο σημείο για τις πόλεις με τα κανάλια είναι πως ένα μέρος της αστικής συγκοινωνίας γίνεται με καραβάκια. Ειδικά διαμορφωμένα για να μπορούν να μπαίνουν και να βγαίνουν γρήγορα οι επιβάτες, να δένουν και να φεύγουν στο λεπτό, οργώνουν τα κανάλια. Υπάρχουν πλωτές εξέδρες που αποτελούν τους "σταθμούς" επιβίβασης. Και είναι πλωτές για να μπορεί να έχουν σταθερό ύψος σε σχέση με το πλεούμενο ενώ με τη στεριά ενώνεται με γεφύρι κι έτσι προσαρμόζεται ανάλογα το ύψος των νερών.

Το δίκτυο είναι αρκετά πυκνό και η συχνότητα ανάλογη με του μετρό. Κάθε 5 - 10 λεπτά. Οι αποβάθρες - σταθμοί είναι εξοπλισμένοι με ότι συνήθως βρίσκεις σε ένα σταθμό. Στέγαστρο για τη βροχή (που δεν ξέρω πόσο μπορεί να προσφέρει καθώς βρίσκεσαι μέσα στο νερό και εκτεθειμένος απ' όλες τις πλευρές όσο περιμένεις), παγκάκια, καθώς και μηχάνημα έκδοσης εισιτηρίων, τα οποία είναι κοινά με τα υπόλοιπα μέσα. Με ένα ημερήσιο εισιτήριο μπορείς να πας (μέσα στη ζώνη ισχύος του) είτε με το καραβάκι είτε με το μετρό ή το λεωφορείο κλπ.

Τα καραβάκια είναι εφοδιασμένα με όλα τα απαραίτητα. Έχουν δυο χώρους παραμονής; ένα σαλόνι και το κατάστρωμα. Και γεμίζουν και οι δύο.

Η βόλτα με το καραβάκι της γραμμής είναι ο φθηνότερος τρόπος για μια τουριστική βόλτα στο ποτάμι (αλλά δεν έχει ξενάγηση)! Και είναι αρκετοί αυτοί που το χρησιμοποιούν γι' αυτό το σκοπό.

Τα καραβάκια έχουν ακόμα ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τα μέσα της ξηράς: είναι εφοδιασμένα με τουαλέτες! Οι οποίες βέβαια καθαρίζονται τακτικά (π.χ. όταν φτάνουν στο τέρμα ή στην αφετηρία).

Επίσης διαθέτουν και καντίνα, άλλη μια πηγή εσόδων. Ο αριθμός γραμμής και ο προορισμός είναι ευκρινώς γραμμένα πάνω από την είσοδο μιας και κάποιες αποβάθρες εξυπηρετούν παραπάνω από ένα προορισμούς, πέρα απ' το ότι στην ίδια αποβάθρα σταματάει το καραβάκι τόσο πηγαίνοντας όσο και γυρίζοντας (το να σταματήσει και να σ' αφήσει απέναντι δεν γίνεται γιατί δεν είναι δρόμος να τον περάσεις).

Το καραβάκι (που μπορεί να έχει στα πλάγια και διαφημίσεις όπως τα λεωφορεία) πλευρίζει, απλώνει (αυτόματα) ένα μικρό καταπέλτη, γίνεται η αποβίβαση - επιβίβαση σε σύντομο χρόνο και εξαφανίζεται για την επόμενη στάση.

Εκτός απ' τα μέσα που ανέφερα μέχρι τώρα, στο πλάνο έλεγε και για κάποια άλλα που αναφέρονταν με ένα πορτοκαλί κύκλο με ένα Α μέσα. Τι είναι αυτά; Μου κίνησε την περιέργεια κι αποφάσισα να πάω μέχρις εκεί που είχαν την αφετηρία τους (μετά την Άλτονα, γιατί υποτίθεται ότι κάποιες φορές κατεβαίνουν μέχρι τον κεντρικό σταθμό του Αμβούργου αλλά όχι Σάββατο που τα έψαχνα) να διαπιστώσω τι μέσον ήταν αυτό. Και το είδα: είναι κάτι σαν τον προαστιακό αλλά είναι ντιζελοκίνητα. Άλλη διαφορά, εγώ, δεν βρήκα, αλλά και μέσα δεν μπήκα. Οι αστικές συγκοινωνίες του Αμβούργου γιορτάζουν τα 100 τους χρόνια και το πέρασμα απ' το ιππήλατο τραμ στα σύγχρονα μέσα. Για την επέτειο έχουν κυκλοφορήσει και πολύ όμορφες αφίσες.

Τα βαγόνια του μετρό είναι μάλλον στενά μέσα και μικρά. Συνηθισμένος από τα αντίστοιχα του Μονάχου που είναι με τρεις πόρτες και με μπόλικο πλάτος ή τα αντίστοιχα του προαστιακού, αυτά με τις δυο πόρτες όλες κι όλες μου φαινόντουσαν κάπως παράξενα.

Στάση λεωφορείων στο κέντρο. Εδώ υπάρχουν και αναγγελίες ποια γραμμή έρχεται σε πόση ώρα. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στις στάσεις πιο έξω. Και η είσοδος ενός σταθμού του μετρό (U), κοντά στο ξενοδοχείο που έμενα.

Ο σταθμός του Ντάμτορ (Dammtor) βρίσκεται κεντρικά, δίπλα στον πύργο της τηλεόρασης του Αμβούργου και έχει στην είσοδο το σήμα των τρένων της ΑΚΝ (του ντιζελοκίνητου προαστιακού τρένου). Οι γραμμές που περνάνε απ' αυτόν συνεχίζουν για τον κεντρικό σταθμό περνώντας ανάμεσα στις δυο λίμνες που σχηματίζει ο Άλστερ κι η θέα είναι πανέμορφη αριστερά δεξιά.

Να σημειώσω κλείνοντας το καταπληκτικό σάιτ που έχει η εταιρία που διαχειρίζεται τις αστικές συγκοινωνίες του Αμβούργου και από το οποίο εκτός απ' τα συνηθισμένα που μπορείς να βρεις (όταν φύγεις από το τάδε σημείο για να πας εκεί και ξεκινάς τότε ή θέλεις να φτάσεις τότε ποιος είναι ο καλύτερος συνδυασμός και ποιες ώρες) συν πληροφορίες γενικές για το δίκτυο, τα εισιτήρια κλπ μπορείς να εκδόσεις επί τόπου, ον λάιν, το εισιτήριό σου, να το τυπώσεις και έφυγες!