Αμβούργο, Άλτονα

Η Άλτονα, όπως σημείωνα στο ξεκίνημα του αφιερώματος αυτού και με αφορμή το σιδηροδρομικό σταθμό του Αμβούργου, είναι ένα κομμάτι του Αμβούργου. Όμως αυτό τα τελευταία χρόνια αφού παλιότερα ήταν ξεχωριστός δήμος (μέχρι το 1937!), και μάλιστα πόλη ανταγωνιστική του Αμβούργου, με λιμάνι, που δεν ανήκε στη Χανσεατική Ένωση (αν και αποικία της Δανίας μέχρι το 1864), άρα παραπάνω λόγοι ανταγωνισμού. Σήμερα πάντως αποτελεί το δυτικό τμήμα του κρατιδίου - δήμου του Αμβούργου και ο σιδηροδρομικός της σταθμός είναι το τέρμα (ή η αφετηρία) των περισσότερων τρένων με προορισμό το Αμβούργο. Ανήκει μάλλον στην "καλή" περιοχή, αν και βρίσκεται αμέσως μετά το Σανκτ Πάουλι. Εδώ οι ρυθμοί είναι πιο ήσυχοι, το μέρος έχει τη δική του ζωή με το δικό του θέατρο και τη δική του όπερα

Τα σπίτια εδώ δεν έχουν το ομοιόμορφο κόκκινο χρώμα του Αμβούργου. Χωρίς να έχουν έντονα χρώματα, έχουν μια ενδιαφέρουσα πολυχρωμία.

Ένα εντυπωσιακό σιντριβάνι στο Πάρκο της Άλτονα. Μπορεί να μην ήταν ακόμα σε λειτουργία όμως πιστεύω πως αυτή την εποχή θα ήταν πολύ όμορφα να κάθεσαι εκεί παραδίπλα και να το βλέπεις και να τ' ακούς. Εμείς πάντως το χαζέψαμε αρκετή ώρα παρόλο που ήταν κλειστό.

Μιας και μέχρι το 1937 η Άλτονα ήταν χωριστός δήμος είχε το δικό του δημαρχείο. Μπορεί σήμερα να μην έχει δήμαρχο, όμως το κτίριο στέκει περήφανα με τα αγάλματά του και την ιστορία του.

Άλλες δυο εικόνες της πόλης: Το δημαρχείο απ' την "εξωτερική" πλευρά, απ' τη μεριά του Έλβα κι ακόμα μια φωτογραφία από έναν δρόμο, τον πρώτο πάνω απ' το ποτάμι.

Το πάρκο που έγραφα παραπάνω, συνεχίζεται μέχρι το ποτάμι. Εδώ υπάρχει ένα "μπαλκόνι" που προσφέρει άπλετη θέα προς το λιμάνι. Είναι ένα μέρος που μπορείς να κάθεσαι και να χαζεύεις τα πλοία που έρχονται απ' τη θάλασσα ή τα άλλα που κινούνται τοπικά ή κάνουν δρομολόγια.

Μια πανοραμική άποψη του λιμανιού απ' την Άλτονα καθώς και η σύγχρονη κρεμαστή γέφυρα που ενώνει το βόρειο και το νότιο κομμάτι του αυτοκινητόδρομου 7 που ξεκινά απ' το βορρά στα σύνορα με τη Δανία, διασχίζει όλη τη Γερμανία στη μέση και (περνώντας λίγο πιο δυτικά από το Μόναχο, ανάμεσα στο Άουγκσμπουργκ και την Ουλμ) καταλήγει σήμερα στο Φύσεν στα σύνορα με την Αυστρία (και το γράφω έτσι μιας και το 2008 που είχα ξαναπεράσει απ' τη Γερμανία δεν ήταν ολοκληρωμένος στο τελευταίο κομμάτι του).

Στο πάρκο υπάρχει και μια μπιραρία (μπίαργκάρτεν). Παουλάνερ διαθέτει, και το στιλ και η μπίρα είναι από το Μόναχο! Κατεβαίνοντας από το πάρκο προς το ποτάμι βρίσκουμε πολλά ιχθυεμπορικά. Μεγάλες εταιρίες έχουν τις αποθήκες - ψυγεία για τα ψάρια τους εδώ αλλά συγχρόνως εδώ μπορείς να έρθεις και να απολαύσεις το ψαράκι σου αφού σχεδόν όλες διαθέτουν και αντίστοιχο εστιατόριο!

.