Νοσοκομεία

Το νοσοκομείο του Σβάμπινγκ (Κλίνικουμ Σβάμπινγκ - Klinikum Schwabing). Στα δεξιά η απαραίτητη εκκλησία του νοσοκομείου.

Τελικά το ξανασκέφτηκα. Μπορεί η εμπειρία από νοσοκομεία να είναι μικρή, αλλά κάτι υπάρχει. Έτσι λέω να γράψω μερικά και γι' αυτά, επιφυλασσόμενος να επανέλθω αν, ο μη γένοιτο, μάθω περισσότερα και μπορώ να τα περιγράψω! Βέβαια και πάλι ότι γράφω είναι για το Μόναχο, τι γίνεται πιο πέρα δεν έχω ιδέα.

Νοσοκομεία υπάρχουν αρκετά. Που αποκαλούνται Κλίνικουμ (Klinikum). Ας πούμε η γραμμή 6 του μετρό του Μονάχου έχει τις άκρες της σε δυο τέτοια νοσοκομεία. Αλλά και στην ευρύτερη περιοχή που μένω υπάρχει ένα (το Κλίνικουμ Σβάμπινγκ) που το έχω επισκεφθεί δις και είναι δημοτικό νοσοκομείο (ρίχνοντας μια ματιά στο σάιτ σήμερα, βλέπω πως είναι ένα από τα 5 του δήμου!!! Το διάβασα και κουφάθηκα). Δίπλα του είναι το αντίστοιχο παιδιατρικό. Υπάρχει και το τεράστιο συγκρότημα με τις πανεπιστημιακές κλινικές, και δεν θυμάμαι τι άλλα (γιατί έχω δει κι άλλα, βασικά σαν ονόματα σε στάσεις του μετρό).

Ας πω πώς τα είδα από μέσα και μετά για κάποια άλλα στοιχεία που θέλω. Το μέσα είναι σχετικό. Την πρώτη φορά πήγα έκτακτα, Σάββατο μεσημέρι με ψηλό πυρετό. Ήρθε ο εφημερεύον γιατρός, τα είπαμε, έδωσε οδηγίες και έφυγα. Ουσιαστικά δηλ. δεν πήγα στο νοσοκομείο αλλά στο γιατρό, μόνο που ήταν σε ώρες εκτός του ωραρίου των γιατρών και τότε δεν τους βρίσκεις. Ή αρρωσταίνεις τις ώρες που λειτουργούν τα ιατρεία τους ή αλλιώς στα εφημερεύοντα (εκτός απ' τα νοσοκομεία υπάρχουν και εφημερεύοντα συγκροτήματα, αλλά γι' αυτά παρακάτω). Την επόμενη φορά πήγα με παραπεμπτικό στα εξωτερικά ιατρεία. Πήρα χαρτάκι για την υποδοχή, περίμενα στην ουρά, έδωσα το παραπεμπτικό, πήρα σειρά για τον γιατρό, περίμενα στην ουρά κι όταν ήρθε επιτέλους η σειρά μου με εξέτασε, είδε τι χρειάζεται (μια μικροεπέμβαση), μου όρισε ραντεβού μια μέρα και ώρα που μας βόλευε και τους δυο, πήγα, μου την έκανε και έφυγα επί τόπου.

Μια ακόμα εμπειρία ήταν πάλι για μικροεπέμβαση (αλλά λίγο μεγαλύτερη απ' την προηγούμενη). Με παραπεμπτικό απ' τον ιδιώτη γιατρό, στο νοσοκομείο για εξέταση και σύμφωνη γνώμη του εφημερεύοντα, την άλλη μέρα η επέμβαση, το απόγευμα εξιτήριο και γράμμα για τον ιδιώτη γιατρό που έδωσε το παραπεμπτικό τι έκαναν εκεί και τι χρειάζεται για τη συνέχεια. Απ' το νοσοκομείο δεν έδωσαν ούτε φάρμακα, ούτε χαρτί για άδεια, παρά μόνο για τη μέρα νοσηλείας. Για τα υπόλοιπα υπεύθυνος είναι ο γιατρός που σ' έστειλε.

Κι εδώ είναι μια βασική διαφορά με την Ελλάδα. Στην Ελλάδα, ο ιδιώτης γιατρός είναι ανύπαρκτος για το σύστημα υγείας (δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς γίνεται με τις αλλαγές που ψηφίζονται αυτή την εποχή, οι γιατροί είναι σε κινητοποιήσεις, κάτι παίζει με αυτούς του ΙΚΑ, αλλά κάπου έχω χάσει επεισόδια). Οι γιατροί του ΙΚΑ που μπορούν να δώσουν παραπεμπτικό για εκτέλεση από τα νοσοκομεία του, που όμως σε γενικές γραμμές στεγάζονται στα ιατρεία του ΙΚΑ κι όχι στα δικά τους, άσχετα αν συνήθως έχουν και δικά τους και χρησιμοποιούν σ' αυτά, παράτυπα, τα έντυπα του ΙΚΑ για παραπεμπτικά. Οι υπόλοιποι μπορεί να είναι συμβεβλημένοι με ασφαλιστικούς φορείς αλλά για την όποια ανάγκη χρήσης νοσοκομείου διαπιστώσουν ή πας σε ιδιωτικό νοσοκομείο ή πας σε δημόσιο, όπου η διαδικασία είναι παρόμοια: Πρέπει να σε δει ο γιατρός του νοσοκομείου και να αποφασίσει. Και για να σε δει πρέπει να ξεκινήσεις από τα εξωτερικά ιατρεία (τακτικά ή έκτακτα) τα οποία δεν παίρνουν καθόλου υπόψη τους τι έχει προηγηθεί και τι έχει πει ο προηγούμενος γιατρός.

Αντίθετα εδώ η αλυσίδα δεν σπάει καθόλου. Ο ένας σε "βλέπει" στηριζόμενος στον προηγούμενο. Διαβάζει τα χαρτιά του κι αν κρίνει μπορεί να σ' ακουμπήσει, αλλιώς στηρίζεται στα γραφόμενα και στη συζήτηση και αποφεύγει τις στενές επαφές!

Πολλές φορές εκτός απ' τα νοσοκομεία, υπάρχουν και τα πολυϊατρεία. Κτίρια που έχουν τα ιατρεία τους γιατροί διαφορετικών ειδικοτήτων που συνεργάζονται μεταξύ τους και έχουν και υπηρεσία εφημερίας. Μπορείς να πας και να βρεις γιατρό οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου. Δεν μιλάω για τις πολυκατοικίες με γιατρούς, κάτι που μπορείς να δεις οπουδήποτε, αλλά για πιο οργανωμένα συστήματα. Μπορεί οι γιατροί να είναι συγκεκριμένες ώρες, αλλά και μετά απ' αυτές κάποιος (ειδικευόμενος;) θα βρεθεί.

Και μερικά στοιχεία για τον ξενοδοχειακό εξοπλισμό και το από μέσα, όσο είδα τις λίγες ώρες παραμονής. Στο νοσοκομείο του Σβάμπινγκ, όπως και σε κάθε άλλο φαντάζομαι, υπάρχει ωράριο. Τότε τα εξωτερικά, 24ωρο τα έκτακτα και αυτές τις ώρες το επισκεπτήριο. Αυτό το τελευταίο (όπως και στην Ελλάδα) ουδόλως τηρείται. Όποιος ήθελε έμπαινε, όποιος ήθελε έβγαινε και κανένας δεν ρώταγε. Μέσα υπήρχε καφετέρια, μίνι μάρκετ, κομμωτήριο(!) και δεν θυμάμαι τι άλλο. Α! ναι και (δωρεάν) εσωτερικό ταξί! Τα ηλεκτροκίνητα αυτοκινητάκια που χρησιμοποιούνται στο γκολφ αλλά και στο σιδηροδρομικό σταθμό και αλλού για μεταφορά προσωπικού. Περνάνε κάθε 15 λεπτά από συγκεκριμένα σημεία (στάσεις) και μπορεί να σε μεταφέρει απ' τη μια μεριά στην άλλη μιας και οι αποστάσεις είναι μεγάλες (ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως μετακινούνται άρρωστοι και συνοδοί τους).

Τα δωμάτια που είδα ήταν πολύ καινούρια, πρώτες μέρες λειτουργίας της συγκεκριμένης πτέρυγας. Έτσι δεν ξέρω αν όλα έχουν τα στάνταρ που είδα ή ήταν τυχαίο. Ήταν με δυο ή τρία κρεβάτια τα οποία χρησιμοποιούνταν τα ίδια και ως φορεία. Ήταν εξοπλισμένα με ηλεκτροκίνητο μηχανισμό για ανέβασμα ή κατέβασμα τόσο του ίδιου του κρεβατιού όσο και της πλάτης. Επίσης υπήρχαν διπλωμένα μπράτσα που μπορούσαν να σηκωθούν και να γίνουν σαν κάγκελα αν χρειαζόταν. Προφανώς δεν έλλειπαν οι ορθοστάτες (έτσι λέγονται;) για ορούς και τέτοια αφού κάθε κρεβάτι είχε δικούς του υπήρχαν και κινητοί. Επίσης παροχές για οξυγόνο κλπ είναι αυτονόητα. Ο χρόνος αναμονής για κλήση νοσοκόμας από 1 λεπτό (συνήθως) μέχρι πάνω από 5 σε μια περίπτωση που, αν δεν ειδοποιούσε κάποιος διερχόμενος πως βαράει τόσην ώρα, κανείς δεν θά 'παιρνε χαμπάρι.

Κι ενώ σκεφτόμουνα πως δεν έχουν ακόμα βάλει συστήματα για τηλεοράσεις κλπ συνηθισμένος από τις ενοικιάσεις στα ελληνικά νοσοκομεία, ψάχνοντας τα όσα υπήρχαν γύρω αντιλαμβάνομαι πως υπήρχε έτοιμη τηλεόραση (και τηλέφωνο) σε κάθε κρεβάτι που για να δουλέψει χρειαζόταν μια κάρτα που προμηθευόσουν από το μίνι μάρκετ!