Τρένα Εμπορικά

Σταθμός(;) στον οποίο οργανώνονται τα φορτηγά βαγόνια σε συρμούς. Στο βάθος φαίνονται ο Ολυμπιακός Πύργος και τα γραφεία της Μπεεμβέ, καθώς κι ο πύργος της τηλεφνικής εταιρίας Ο2 στα δεξιά..

Σήμερα έχει γενέθλια ο γιος μου. (Ε, δεν έχει γενέθλια όποια όποια μέρα! Την ίδια μέρα με τον Κολοκοτρώνη. Ναι, ναι το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Όλοι οι μεγάλοι μαζί. Ε, είναι κι η κόρη του Νίκου, αλλά ας μην επεκταθούμε, για μεγάλους μιλάμε)! Έτσι, προς τιμήν του θα υπάρξει έκτακτη δημοσίευση. Να του πω χρόνια πολλά από δω και να του αφιερώσω αυτό τη δημοσίευση με θέμα τα τρένα που (αν τη διαβάσει) θα του αρέσει, πάντα του αρέσουν θέματα τεχνολογίας.

Ανέφερα πριν λίγες μέρες για το σταθμό απ' τον οποίο ξεκινάνε εμπορικά τρένα, που βρίσκεται λίγο πιο μακρυά από το σπίτι. Το σταθμό αυτό τον έβλεπα κάθε φορά που πήγαινα προς Ντάχαου, αλλά δεν βολευόμουνα να τον παρατηρήσω καλά και να βγάλω φωτογραφίες. Με γοήτευε μεν, δύσκολη η πρόσβαση δε, αφού δεν έχει μέρος για να σταματήσεις το αυτοκίνητο. Τη φωτογραφία που είχα βάλει τις προάλλες την τράβηξε η Μαρία, έχοντας εγώ σταματήσει στο φανάρι! Ώσπου μια μέρα το πήραμε απόφαση. Σταματήσαμε σε μια άκρη (πάλι δίπλα σε φανάρι), έμεινε η Μαρία στο αυτοκίνητο και έκανα εγώ τη βόλτα πάνω από τη γέφυρα.

Πάω πάνω στη γέφυρα που περνάει ο δρόμος πάνω από το σταθμό και διαπιστώνω πως αυτό που έβλεπα τώρα ήταν ένα άλλο κομμάτι. Η περιοχή δηλ. έχει δυο τμήματα. (Από το φωτογραφικό χάρτη του γκουγκλ μπορεί να δει κάποιος και γενικά πώς είναι η περιοχή και με ζουμ να διακρίνει πάρα πολλές λεπτομέρειες). Στο ένα κομμάτι, το πιο πλατύ, "φτιάχνονται" οι συρμοί, συνδέεται το ένα βαγόνι πίσω από το άλλο ενώ στο άλλο (που είχα δει) περιμένουν να πάρουν σειρά. Εκεί λοιπόν τρελάθηκα. Γιατί ενώ δεν φαινόταν ψυχή πουθενά, ενώ μηχανή δεν υπήρχε (εξάλλου δεν έχει ούτε γραμμές για ρεύμα από πάνω) τα βαγόνια κινούνταν. Με μικρές ταχύτητες, αλλά η μετακίνησή τους ήταν γεγονός. Γυρίζω τη μηχανή στο βίντεο και τραβάω. Είναι 3 λεπτά περίπου το παραπάνω βιντεάκι αλλά δείχνει αρκετά. Ακόμα και πως όταν δυο τμήματα βρίσκονται στην ίδια γραμμή αλλά δεν είναι συνδεμένα ακόμα, πως κρατάνε τις μεταξύ τους αποστάσεις!

Τελικά κατάλαβα το τι γίνεται. Καταρχάς παρατήρησα πως ανάμεσα στις γραμμές είχε "κάτι". Αυτό το "κάτι" είναι μια αλυσίδα η οποία τραβάει ένα ειδικό (κίτρινο) πραγματάκι το οποίο πάει κάτω από το βαγόνι και το σπρώχνει αργά αργά μέχρι να φτάσει στη θέση που πρέπει!

Υπάρχουν συνδέσεις στις γραμμές έτσι ώστε όταν φτάνει ένα βαγόνι σε κάποια θέση, να το παραλαβαίνει ένα επόμενο τέτοιο σύστημα. Το οποίο αφού ταξιδέψει αρκετά μέτρα και εκτελέσει την αποστολή του επιστρέφει. Όταν έφτασα εδώ είδα και πως στη μέση αυτό που υπήρχε ήταν αλυσίδα (κι όχι συρματόσχοινο όπως νόμιζα στην αρχή) και πώς το ένα κομμάτι της βρίσκεται και κινείται από πάνω από τη γραμμή ενώ το άλλο από κάτω κι εδώ στην άκρη εμφανίζεται και πάλι!

Δενδροειδής η δομή των γραμμών. Έρχονται μια - δυο γραμμές που αρχίζουν κι ανοίγουν σαν τα κλαδιά του δέντρου. Και πάλι ανοίγουν και ξανά μανά μέχρι που φτιάχνεται ένα σύστημα από 20 - 30 παράλληλες γραμμές!

Έτσι όπως τον έκοψα, πρέπει να είναι ο σταθμός ελέγχου το όλου συστήματος. Να σημειώσω πως παρόμοια συστήματα υπάρχουν (όπως είναι φυσικό) και σε άλλες πόλεις. Έξω από την Ουλμ ας πούμε, έχει ένα μεγάλο σταθμό στον οποίον φορτώνονται κοντέινερ. Αλλά δεν είχα δει πώς φτιάχνονται οι συρμοί. Αφού βασικά τα βαγόνια εκεί είναι ήδη αραδιασμένα κι έρχεται ο γερανός και παίρνει ή βάζει ένα κουτί πάνω τους. Στο Ίνγκολστανττ οι συρμοί φτιάχνονται δίπλα στον επιβατικό σταθμό. Και περνώντας για το Αμβούργο είδαμε πάλι να κινούνται βαγόνια από μόνα τους, αλλά αυτή τη φορά ήξερα πώς γίνεται!