Το ότι ήρθε η άνοιξη το έγραφα πριν μερικές μέρες. Γιατί επανέρχομαι σήμερα; Για μερικές φωτογραφίες του Μονάχου απ' την Παρασκευή κι από σήμερα. Απ' τη χθεσινή εκδρομή - δεν θα αποκαλύψω πού - επιφυλάσσομαι. Στην αρχή είναι ο μονόπτερος. Το ξέρω ότι τον έχω ξαναβάλει, αλλά είναι πάντα όμορφος. Και μιας και την μέρα εκείνη ο καιρός ήταν μάλλον κρύος και συννεφιασμένος, ο κόσμος ήταν ελάχιστος (έως ανύπαρκτος). Αλλά αυτές οι συνθήκες ήταν που ευνοούσαν και μια όμορφη φωτογραφία!
Θυμάστε που την προηγούμενη βδομάδα είχα βάλει την αριστερή φωτογραφία; Ε, σε μια βδομάδα μέσα, το ροζ ουσιαστικά εξαφανίστηκε ενώ το πράσινο έγινε εντονότατο. Ναι, τις παραπάνω φωτογραφίες τις χωρίζει μόλις μια βδομάδα. Η πρώτη είναι τραβηγμένη στις 2 του μήνα ενώ η δεύτερη σήμερα 10!
Την άνοιξη τη διαλαλούν και τα μαγαζιά με κάθε τρόπο. Με τα ρούχα κλπ που πουλάνε ή ακόμα και με τη διακόσμησή τους. Κάποιοι πάντως δεν πτοούνται από τέτοια κι επιμένουν παραδοσιακά.
Ο κόσμος κάθεται για καφέ. Τώρα, γιατί να πιουν καφέ όταν μπορούν να πιουν μπίρα; Το να πιουν μια μπίρα εδώ, το έχουν όπως εμείς το να κάτσουμε για καφέ (κι εννοείται σκέτη, χωρίς συνοδευτικό φαγητό). Ή και απλούστερο: Σταματάς, πίνεις μια μπίρα, ξεδιψάς και συνεχίζεις. Συνολικός χρόνος καθυστέρησης, λιγότερο από 5 λεπτά.
Άνοιξη, εποχή για λουλούδια. Λουλούδια υπάρχουν όλο το χρόνο, αλλά τώρα έχουν την τιμητική τους. Πάγκοι έχουν στηθεί στα περάσματα. Εκτός από εποχή των λουλουδιών είναι και εποχή των νέων φρούτων (οι φράουλες π.χ. δίνουν και παίρνουν) αλλά και των σπαραγγιών. Μπορεί εμένα τα σπαράγγια να μην μου κάνουν καμιά εντύπωση, αλλά οι Γερμανοί είναι μεγάλοι λάτρεις. Καταναλώνονται σπαράγγια από διάφορα μέρη, τα Ελληνικά έχουν μια καλή θέση εδώ κι ένα καλό όνομα. Για το μαγείρεμά τους υπάρχουν ακόμα και "ειδικά" κατσαρόλια, παρόμοια με τα "ειδικά" που υπάρχουν για τα μακαρόνια!
Ο κόσμος έχει κατακλύσει κάθε ελεύθερο εξωτερικό χώρο. Δεν δουλεύει το συντριβάνι; Καθόμαστε μέσα. Δουλεύει; Καθόμαστε απ' έξω (στο Μόναχο δεν έχουν ακόμα ξεσκεπάσει τα συντριβάνια, σε αντίθεση με το Αμβούργο π.χ. ή τη Ζυρίχη που - Μάρτη μήνα - δούλευαν κανονικά). Κι αφού κυκλοφορεί ο κόσμος, κι οι ζητιάνοι είναι ευκαιρία για να μαζέψουν όσα δικαιούνται. Είτε παίζοντας κάποιο μουσικό όργανο, είτε ήσυχα, μ' απλωμένο το χέρι διακριτικά ή ακόμα και ξάπλα, με ένα καπέλο μπροστά.
Δεν είναι δηλ. και τόσο σίγουρο πως θα πρόκειται για ένα μόνο όργανο. Συχνά πρόκειται για ολόκληρη ορχήστρα. Βέβαια, το να περιλαμβάνει πιάνο και μάλιστα με ουρά είναι κάτι πρωτότυπο, που αξίζει επιβράβευση! Συνήθως η ορχήστρα αποτελείται από πνευστά ή βιολιά. Άντε και κάνα ντραμς. Αλλά πιάνο!
Και μια σημερινή άποψη απ' το Ολυμπιακό Πάρκο!
Το είναι είναι κακιά λέξη (μια συνεργασία του Μιχάλη Ρουμελιώτη)
Πριν από 13 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου