Η απόλαυση του ήλιου φτάνει στα όρια της αποχαύνωσης. Με κλειστά τα μάτια απολαμβάνει τη γλυκιά θαλπωρή (τι θαλπωρή δηλ., εμένα με στραβώνει τελείως ο ήλιος και μου κάνει το κεφάλι καζάνι)! Και η ηλιοθεραπεία γίνεται σε κάθε σημείο που κρίνεται πρόσφορο. Ακόμα και στο μπαλκόνι του σπιτιού (κάτι τέτοιο μόνο σε ταινίες το είχα δει μέχρι τώρα)! Κι είναι αρχές Απρίλη. Βέβαια, για σήμερα προβλέπεται βροχή και θερμοκρασία μέχρι 11 βαθμούς (κι ας είναι τώρα το ξημέρωμα 13, όσο περνάνε οι ώρες αντί να ανεβαίνει θα κατεβαίνει, μπορεί να δείτε την σημερινή πρόγνωση στην πάνω αριστερή γωνία του μπλογκ τώρα τελευταία, αν δεν το έχετε παρατηρήσει), κι ίσως ακριβώς γι' αυτό κυνηγάνε τον ήλιο με το τουφέκι.
Κόσμος και ντουνιάς στα πάρκα, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση στους Εγγλέζικους κήπους. Στη δεύτερη φωτογραφία, διακρίνεται δεξιά ο μονόπτερος! Στρώνεται μια κουβερτούλα κάτω (είτε απ' τις ειδικές για πικ νικ, είτε μια πικέ, ακόμα και ακρυλικές), και ξαπλώνονται. Συνήθως δίπλα υπάρχουν και τα ποδήλατα της παρέας. Συνήθως συνοδεία μπίρας ή αναψυκτικών.
Κι άλλες εικόνες απ' τους Εγγλέζικους κήπους (εκεί κάναμε τη βόλτα μας χτες). Το γρασίδι έχει γίνει πολύχρωμο. Κάποιοι πιο τολμηροί βούτηξαν και στο νερό που τρέχει εκεί μέσα. Ήταν τόσος πολύς ο κόσμος που η Μαρία σχολίασε πως δεν έμεινε Μοναχέζος για Μοναχέζο στο σπίτι του! (Αλήθεια, πώς αλλιώς μπορεί να ονομαστεί ο κάτοικος του Μονάχου);
Αλλά και στο Ολυμπιακό πάρκο, δίπλα μας, προχθές το απόγευμα υπήρχε κόσμος στον ήλιο, παρόλο που η ώρα ήταν σχετικά περασμένη (βγήκαμε μετά τις 5 το απόγευμα). Εν τω μεταξύ, χθες το πρωί η ατμόσφαιρα ήταν τόσο καθαρή που στην άλλη φωτογραφία φαίνονται πολύ καλά οι Άλπεις. Οι πραγματικές στο βάθος, μιας και οι σκεπές των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων που είναι φτιαγμένες ώστε να θυμίζουν τις Άλπεις είναι σύνηθες να φαίνονται (εκτός από την περίπτωση ομίχλης).
Τα δεντράκια άρχισαν να φυλλώνουν, να λουλουδίζουν και να γεμίζουν με χρώμα τη φύση. Όχι όλα. Κάποια ακόμα είναι μαύρα σαν καμμένα, αλλά αυτά που έχουν λουλουδιάσει φαίνονται φτιάχνουν ένα υπέροχο τοπίο και ξεκουράζουν το μάτι.
Το καθρέφτισμα στο νερό μ' αρέσει πάντα τόσο να το βλέπω όσο και να το φωτογραφίζω. Κι οι ώρες του δειλινού προσφέρονται ιδιαίτερα για τέτοια παιχνιδίσματα.
Κι ένα τελευταίο και καινούριο και ψιλοάσχετο με το θέμα: Αντίστροφη μέτρηση. Θυμάστε που είχαν στήσει στην Αθήνα παρόμοιες πινακίδες και μας μέτραγαν τις μέρες και τις ώρες μέχρι ν' αρχίσουν οι Ολυμπιακοί αγώνες το καλοκαίρι του 2004; Το Μόναχο λοιπόν είναι υποψήφια πόλη για την ανάληψη των χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων του 2018. Και έχουν βάλει τη πινακίδα να μετράει ανάποδα μέχρι τη μέρα που θα βγει η απόφαση για το ποια πόλη θα τους αναλάβει. Η απόφαση θα ληφθεί το καλοκαίρι, σε 94 μέρες, 20 ώρες, 39 λεπτά και 49 δευτερόλεπτα από τότε που τράβηξα τη φωτογραφία αυτή (ήταν Σάββατο 2 Απρίλη 2011, λίγο πριν τις 8 το βράδυ. Καλά, αυτό με τα δευτερόλεπτα ειδικά, πολύ μ' αρέσει. Τέτοια σιγουριά). Υποψήφιες πόλεις εκτός από το Μόναχο είναι η Ανσί της Γαλλίας (στο γνωστό βουνό Μοντ Μπλανς, πάλι στις Άλπεις δηλ.) και η Πιονγκτσάνγκ της Νότιας Κορέας, λέει η ειδησεογραφία. Η απόφαση θα ανακοινωθεί στις 6 Ιουλίου,
ο κάτοικος του Μονάχου λέγεται Μοναχιώτης. Το άκουσα από κάποιο ντόπιο συνάδελφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σας Γιάννη και Μαρία. Ήμασταν πράγματι πολύ τυχεροί που πετύχαμε αυτόν τον καιρό στο Μόναχο.Να περνάτε καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννης- Μαρία (Dikeopolis)
ο καιρός φέτος είναι πολύ πιο γλυκός σε σχέση με πέρσυ. σίγουρα πετύχατε πολύ όμορφες μέρες Γιάννη. Ελπίζω ότι και τα παιδιά σας θα το ευχαριστήθηκαν αυτό το ταξίδι. Σήμερα πάντως έχει κρύο αλλά απ ότι βλέπω την Πέμπτη θα έχει πάλι 25 βαθμούς!! Ανοιξη βλέπεις και σε υψόμετρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοναχιώτης ή Μοναχέσος ή Μοναχέζος είναι λέξεις που χρησιμοποιούνται μεν, δεν είναι δόκιμες δε. Είναι μεταφορά του τρόπου που φτιάχνονται τα ονόματα καταγωγής για τις ελληνικές πόλεις που όμως όταν είναι για τις πόλεις του εξωτερικού δεν είναι το ίδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσε να ειπωθεί Μοναχός αλλά αυτό παραπέμπει σε μοναστήρι. Και μπορεί το Μόναχο ως όνομα να ξεκίνησε από το μοναστήρι που υπήρχε στο μέρος που ιδρύθηκε η πόλη και να έχει για σήμα ένα παιδάκι με ράσα, και μπορεί γενικά οι κάτοικοί του να είναι συντηρητικοί από κάποιες απόψεις, αλλά μοναστήρι δεν είναι.
Η γερμανική γλώσσα δεν έχει πρόβλημα. Μύνχνερ αυτός (και Μυνχνεριν αυτή) που είναι από το Μόναχο και όλα καλά. Αλλά στα Ελληνικά πώς αποδίδεται;
Η αναζήτηση της κατάλληλης λέξης που θα περιγράφει μονολεκτικά αυτόν που έχει σχέση (προέλευση, καταγωγή, κατοικία) με το Μόναχο συνεχίζεται.
Να δούμε πότε θα καταφέρει να δημοσιευτεί αυτό το σχόλιο. Τόσες μέρες το παιδεύω!