Άμστερνταμ

Μπορεί οι καλοκαιρινές μας διακοπές,  εδώ στα σχολεία της Γερμανίας, να είναι λιγες, αλλά ενδιάμεσα της χρονιάς υπάρχουν αρκετές. Για τη μια βδομάδα διακοπές που είχαμε το φθινόπωρο είπαμε να πάμε προς τις Βρυξέλλες. Είχαμε σκεφθεί διάφορους τρόπους για μετάβαση και καταλήξαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτοκίνητο. Αλλά μιας και τα χιλιόμετρα ήταν αρκετά είπαμε να μοιράσουμε το χρόνο μας και να συνδυάσουμε τις Βρυξέλλες με άλλη μια πόλη, εκεί κοντά. Διαλέξαμε το Άμστερνταμ το οποίο είχαμε επισκεφθεί για λίγες ώρες παλιότερα, μας είχε αρέσει κι είπαμε να το καλοδούμε. Φτιάξαμε μια διαδρομή σχεδιασμένη και ζυγισμένη στα δικά μας μέτρα και πράγματι όλα πήγαν πολύ καλά. Για τις μέρες της παραμονής μας στο Άμστερνταμ ζητήσαμε τη βοήθεια της Πένης. Κόρη φίλου, τέλειωσε το Μετσόβειο κι έκανε το μεταπτυχιακό της στη Ολλανδία (τελικά ήταν στο Ρότερνταμ) της έστειλα ένα μήνυμα κι η απάντηση ήταν εξαιρετικά κατατοπιστική και πολύτιμη. Θα την παραθέσω στο τέλος για κάθε ενδιαφερόμενο. Τι να πω. Ένα ευχαριστώ είναι λίγο. Εγώ δεν θα μπορούσα να βοηθήσω έτσι κάποιον αν μου ζήταγε πληροφορίες για το Μόναχο!

Η αρχή της περιήγησης και την πρώτη φορά και τώρα έγινε από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό. Χαρακτηριστικό του τα χιλιάδες ποδήλατα που υπάρχουν απ' έξω. Δεν υπερβάλω. Τα ποδήλατα είναι αγαπημένο μέσο μετακίνησης των κατοίκων του Άμστερνταμ (και γενικότερα της Ολλανδίας) πολύ περισσότερο απ' ότι του Μονάχου. Και στο σταθμό απ' έξω υπάρχει χώρος για ν' αφήνουν τα ποδήλατα αυτοί που ταξιδεύουν. Αλλά για πόσα!

Πρώτη μέρα, φθάσαμε αργά μετά το μεσημέρι, νύχτωνε και νωρίς, κι είπαμε να κάνουμε μια γνωριμία με το νυχτερινό Άμστερνταμ. Περπατήσαμε το κεντρικό δρόμο, βρήκαμε και στην πλατεία μπροστά από το παλάτι στημένο κι ένα λούνα παρκ που την επόμενη το μαζεύανε!

Επόμενος σταθμός η περιοχή με τα κόκκινα φανάρια. Λιμάνι το Άμστερνταμ, από παλιά είχε την συνοικία του έρωτα η οποία έχει αξιοποιηθεί κατάλληλα τουριστικά, για τέρψη των οφθαλμών αλλά και για εξυπηρέτηση. Τα ισόγεια στα σπίτια χωρισμένα σε τρία - τέσσερα "δωμάτια", τέτοια που το καθένα να χωράει τα απολύτως απαραίτητα: Μπροστά τη βιτρίνα στην οποία στέκεται η κοπέλα που έχει βάρδια, πίσω μια κουρτίνα να απομονώνει τον υπόλοιπο χώρο με το κρεβάτι και ό,τι συμβαίνει εκεί. Απέξω από κάθε βιτρίνα αναμμένο το κόκκινο φως (μέρα - νύχτα) εφόσον το κατάστημα λειτουργεί!

Τα νερά βάφονται κόκκινα από τα τόσα κόκκινα φώτα, κάτι που δεν φαίνεται να ενοχλεί τις πάπιες που κόβουν βόλτες με την άνεσή τους. Αλλά πιο λεπτομερείς φωτογραφίες δεν έχω. Στα κορίτσια δεν αρέσει ιδιαίτερα να φωτογραφίζονται εν ώρα εργασίας (και η παραμονή στη βιτρίνα είναι χρόνος εργασίας κι αυτός). Πάντως το Άμστερνταμ είναι μια πόλη με πολλά κανάλια. Ανάλογα με τη (γνωστή) Βενετία ή τη Στοκχόλμη (η τελευταία ισχυρίζεται πως έχει περισσότερα)! Και τα κανάλια δίνουν ένα ιδιαίτερο στιλ, επιβλητικά φωτισμένα τη νύχτα.

Επισκεφθήκαμε και το Ρίκσμουζέουμ (ή κάπως έτσι, δεν είμαι σίγουρος πως διαβάζεται) που στεγάζεται σ' ένα πανέμορφο κτίριο (και σταθερό, δεν το είδαμε να γέρνει - θα εξηγήσω παρακάτω), ενώ δεν παραλείψαμε να κάνουμε και μια βόλτα με ένα καραβάκι μέσα στα κανάλια. Η διάρκειά της περίπου μια ώρα, είδαμε την πόλη από το νερό.

Στα κανάλια υπάρχουν πολλά πλοία - σπίτια. Από παλιά ήταν συνήθεια να μένουν κάποιοι κάτοικοι σε τέτοια. Συνήθως αυτοί που δεν μπορούσαν να έχουν ένα κανονικό σπίτι. Όταν άρχισαν να βελτιώνονται οι οικονομικές συνθήκες αυτά τα σπίτια άρχισαν να εγκαταλείπονται. Κι η κυβέρνηση έδωσε κίνητρα για τη διατήρησή τους.

Κι αφού η πόλη έχει πολλά κανάλια, χρειάζεται και πολλές γέφυρες για να επιτρέπουν την κυκλοφορία από ξηρά. Πολλές απ' αυτές όμως είναι τέτοιες ώστε να συνδυάζουν την διευκόλυνση της κυκλοφορίας από την ξηρά κι απ' το νερό. Έτσι άλλες έχουν αρκετό ύψος για να περνάνε από κάτω καραβάκια (όχι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά όπως τα τουριστικά τουλάχιστον) ενώ άλλες έχουν σύστημα για ν' ανοίγουν στη μέση (για να περνάνε ψηλότερα πλεούμενα).

Τα σπίτια που έχουν ένα χαρακτηριστικό σχέδιο κατασκευής, στενά, ψηλά με την μετόπη στο πάνω μπροστινό μέρος, είναι το καθένα λίγο διαφορετικό απ' τα υπόλοιπα (τόσο που στα καταστήματα με σουβενίρ  πουλάνε μινιατούρες απ' το καθένα ώστε μπορείς να αναπαραστήσεις όποιο δρόμο θέλεις). Κοινό χαρακτηριστικό, σε όλο το Άμστερνταμ, πως τα κτίρια γέρνουν. Άλλο περισσότερο κι άλλο λιγότερο, τα κτίρια είναι ενωμένα στη βάση, αλλά κρατάνε τις αποστάσεις στο πάνω μέρος τους!

Το ξενοδοχείο Ιμπίς βρίσκεται ανάμεσα στον κεντρικό σταθμό και το πάρκινγκ των ποδηλάτων. Δεν ξέρω αν έχει και αυτοκίνητα αυτό το πολυόροφο κτίριο, αλλά όλοι οι διάδρομοι πρόσβασης είναι γεμάτοι ποδήλατα. Ήθελα να ήξερα πώς βρίσκουν άκρη οι κάτοχοί τους. Πώς θυμούνται πού έχει αφήσει ο καθένας το δικό του. Πάντως, την αγάπη τους για το ποδήλατο τη διαφημίζουν κατάλληλα και με το πανό. Το "Ι" είναι φτιαγμένο από τρία Χ. Είναι το σήμα κατατεθέν του Άμστερνταμ. Δεν ξέρω γιατί, εγώ το ΧΧΧ το ήξερα πάντοτε ότι ήταν το σήμα που συνόδευε σεξουαλικού περιεχομένου θέματα. Στη δεύτερη φωτογραφεία στο βάθος διακρίνεται ο πύργος του δημαρχείου της πόλης.

Η Νέα Εκκλησία, απέναντι από το παλάτι και άποψη του δρόμου στο Σπρούι, εκεί που λέει η Πένη πως έχει πολλά σπίτια να γέρνουν (Εγώ σ' όλο το Άμστερνταμ είδα πως τα σπίτια γέρνουν όπως έγραφα παραπάνω).

Κι αν κάποιος δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει πως τα σπίτια γέρνουν ας ρίξει μια ματιά σ' αυτές τις φωτογραφίες. Πώς απέχουν τα κτίρια ψηλά αλλά και πώς έχει πάει η πόρτα μονόπλευρα. Αλλά αρκετά μέχρις εδώ για σήμερα. Θα συνεχίσω την παρουσίαση του Άμστερνταμ και αύριο. Αλλά πριν κλείσω να παραθέσω, όπως υποσχέθηκα, τις οδηγίες της Πένης (τις παραθέτω αυτούσιες):

Γενικά μέσα στο Άμστερνταμ προτείνω να περπατήσετε όσο πιο πολύ γίνεται γιατί τα αξιοθέατα από μόνα τους δεν είναι στην πλειοψηφία κάτι το πολύ ιδιαίτερο. Μπορείτε να κάνετε βόλτα με καραβάκι με 12,50 € αν και μάλλον είχε και φθηνότερα. Από μουσεία τα πιο σημαντικά είναι τα εξής:

• Αnne Frank's House
• Rijksmuseum
• Van Gogh museum
• Nemo (κυρίως για παιδιά)

Γενικά για τα μουσεία τα εισιτήρια είναι αρκετά ακριβά (12-14 ευρώ). Σε περίπτωση που επισκεφτείτε περισσότερα από 1 ρωτήστε μήπως σας συμφέρει να βγάλετε κάρτα - museum card. Το μουσείο της Άννας Φρανκ βρίσκεται κοντά στην περιοχή Jordan. Είναι μη τουριστική περιοχή αρκετά πιο ήσυχη από το κέντρο.
Τα πιο σημαντικά αξιοθέατα είναι τα:

• Dam square (κέντρο της πόλη στην ουσία).
• Οude kerk. – Παλιά εκκλησία
• Red light district Η περιοχή με τα κόκκινα φώτα!
• Waterlooplein (εκεί δίπλα είναι το δημαρχείο - 8γωνο κτίριο; επιπλέον τα πρωινά (νομίζω κάθε πρωί) έχει αγορά).
• Kalverstraat - κεντρικός δρόμος με μαγαζιά.
• Niewve Kerk – Νέα εκκλησία
• Rembrandplein - βασική πλατεία με ωραίες καφετέριες για ξεκούραση από το περπάτημα!! Οι πιο ωραίες είναι αυτή που λέγεται "3 sisters" και αυτή που είναι ακριβώς απέναντι.
• Μagere Brug - περίεργη γέφυρα πάνω στον Amstel (αν είστε τυχεροί θα την πετύχετε να ανοίγει).
• Μuseumplein (= museum square).
• Vondelpark - το πιο μεγάλο πάρκο.
• Bloemenmarkt (= flower market) - an θέλετε να αγοράσετε τουλίπες, και γενικά να δείτε πόσες διαφορετικές υπάρχουν.
• Spui - μικρή πλατεία. Ενδιαφέροντα είναι κάποια κτίρια γύρω γύρω πάρα πολύ στραβά, αναρωτιέται κανείς πότε θα γκρεμιστούν...

Σε γενικές γραμμές, η Dam square, η museumplein και η Rembrandplein βρίσκονται σε πολύ διαφορετικά σημεία. Αν περπατήσετε ανάμεσα σε αυτά έχετε δει ολόκληρο το κέντρο!

Επίσης, με σύντομο μήνυμα (ες εμ ες SMS) της τελευταίας στιγμής, μας πρότεινε να δοκιμάσουμε και κάτι σιροπιαστές βάφλες που ξετρέλαναν τα παιδιά (εμένα δεν μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση αν και δεν εφάρμοσα πλήρως την οδηγία της αν τις αφήσω να μουσκέψουν με τον ατμό από τσάι).
Κρίνετε λοιπόν αν ήταν ή δεν ήταν εξαιρετικές οι πληροφορίες. Τις αξιοποιήσαμε στο έπακρο. Δεν αφήσαμε τίποτα χωρίς να το δούμε (εντάξει, δεν πήγαμε σε όλα τα μουσεία. Είπαμε, όλα τα πράγματα μέχρι ένα όριο)!