Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Απεγκατάσταση

Αν η εγκατάσταση στη Γερμανία έχει θέση στα γράμματα αυτά, περιγράφοντας τις γραφειοκρατικές διαδικασίες για εύρεση κατοικίας, νοίκιασμα και νομιμοποίηση στο δήμο άλλο τόσο έχει και η απεγκατάσταση μιας και υπάρχουν ακριβώς αντίστοιχες διαδικασίες. Οι οποίες ξεκινάνε τρεις μήνες (και κάτι) πριν την αναχώρηση που πρέπει να κάνεις τις σχετικές καταγγελίες συμβάσεων (Kündigung). Γενικά όλες οι συμβάσεις (ενοίκιο, ρεύμα, τηλεόραση κλπ) είναι αορίστου χρόνου και λήγουν στο τέλος του κάθε μήνα. Εσύ πρέπει να ειδοποιήσεις προηγουμένως τρεις ολόκληρους μήνες πριν (αλλιώς τους πληρώνεις). Με την τηλεφωνία (και κάποια άλλα) τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, είναι ετήσια και πρέπει η καταγγελία να γίνει πολύ πιο νωρίς.

Υποθέτοντας πως έχεις τελειώσει μ' αυτά (ή έχεις αποφασίσει να πληρώσεις τα κερατιάτικα) πρέπει να βρεις μεταφορέα για να πάρεις τα πράγματά σου πίσω στην Ελλάδα, για τη μετακόμιση δηλαδή που λέγαμε. Αν τώρα πεις πως δεν τα χρειάζεσαι ή δεν είναι αξίας και δεν θέλεις να τα πάρεις πρέπει να βρεις πού και πώς θα τα πετάξεις ή θα τα χαρίσεις. Αν αποφασίσεις να τα χαρίσεις στο δήμο ή σε κάποια από τις (μη κυβερνητικές λεγόμενες) οργανώσεις που αναλαμβάνουν να τα πάρουν και να τα δώσουν σε άλλους που τα έχουν ανάγκη (π.χ. τον Ερυθρό Σταυρό ή τους Κάριτας) τότε πρέπει να πληρώσεις. Γιατί οι οργανώσεις αυτές δεν το κάνουν με το αζημίωτο. Κι αφού αυτός που θα τα πάρει έχει ανάγκη, άρα δεν μπορεί να πληρώσει, άρα πρέπει να πληρώσεις εσύ που τα δίνεις!

Στην Ελλάδα παίζει να αφήσεις τα πράγματα μέσα στο σπίτι που εγκαταλείπεις και να αφήσεις τον ιδιοκτήτη να τα βγάλει πέρα. Έχει τύχει σε διάφορους φίλους. Κι επειδή αυτοί ήθελαν να είναι νόμιμοι, πήγαν σε δικαστήριο που τους διέταξε να τα φυλάξουν για μια τριετία μήπως ο ενοικιαστής που την έκανε τα θελήσει πίσω. Έτσι, νοίκιασαν χώρο για να τα βάλουν! Στη Γερμανία δεν παίζει κάτι τέτοιο γιατί τότε δεν παίρνεις πίσω την εγγύηση (τρία ενοίκια, για τη δική μου περίπτωση 1680€, ας πούμε). Και το σύστημα δεν πληρώνω τους τελευταίους μήνες και πατσίζω, πάλι δεν παίζει. Έχεις δώσει διάφορες άλλες εγγυήσεις, όπως διεύθυνση εργασίας, τραπεζικό λογαριασμό κλπ. Κι αν κλείσεις το λογαριασμό, σε ψάχνουν στη δουλειά, στην περίπτωσή μας στο προξενείο. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν έφτανε κάποιος σ' αυτό το σημείο μιας και δεν ξέρω κανέναν συνάδελφο που να την έκανε έτσι.

Για να πάρεις πίσω την εγγύηση που λέγαμε πρέπει να παραδόσεις το σπίτι στην κατάσταση που το πήρες. Ανάλογα με τα χρόνια που το είχες πρέπει να είναι και φρεσκοβαμμένο όταν το παραδίνεις, πάντως ακόμα κι αν δεν χρειάζεται να το βάψεις πρέπει να το αποκαταστήσεις όπως το παρέλαβες. Συνήθως, τα σπίτια είναι τελείως άδεια. Το πάτωμα είναι σκέτο τσιμέντο, χωρίς καμιά επέμβαση. Ο ενοικιαστής επιλέγει αν θα βάλει μοκέτα ή πάτωμα (συνήθως λαμινάτ - κάτι σαν σανίδα). Φεύγοντας ό,τι μπήκε πρέπει να ξηλωθεί. Ο ιδιοκτήτης θα σε χρεώσει τα έξοδα για το ξήλωμα, ακόμα κι αν ο επόμενος ενοικιαστής το θέλει και το κρατήσει (πράγμα σπάνιο). Ευτυχώς στο σπίτι που έμενα είχε μοκέτα. Έτσι δεν χρειάστηκε να βάλω ή να βγάλω κάτι (αλλά χρειάστηκε καλή καθαριότητα, χώρια το φόβο όλα τα χρόνια μην πάθει κάτι).

Επίσης ήμουνα τυχερός μιας και το σπίτι είχε κουζίνα. Συνήθως στο χώρο της κουζίνα υπάρχουν μόνο πλακάκια και παροχές (ρεύματος, νερού, αποχέτευσης) με τις τάπες τους και τίποτ' άλλο. Εκεί που έμενα υπήρχε κουζίνα με ντουλάπια και νεροχύτη, πράγματα που χαρακτηρίζουν ένα σπίτι με κατασκευασμένη κουζίνα. Κι όχι μόνο. Είχε επίσης ψυγείο, πλυντήριο πιάτων, και κουζίνα με φούρνο και το μόνο που είχα ήταν να φροντίσω να τα παραδώσω να δουλεύουν (όπως όταν τα πήρα - και εννοείται καθαρά). Έτσι δεν χρειάστηκε ν' αγοράσω και τις σχετικές συσκευές όλ' αυτά τα χρόνια (μόλις τρία)! (Πάτωμα και κουζίνα είναι αρκετά συνηθισμένα στο Μόναχο και την νότια Γερμανία, αντίθετα απ' όσο μου λέγανε για το βορρά). Επίσης με βοήθησε να έχω τα απαιτούμενα για τη διαμονή μου μέχρι τελευταία στιγμή (παρόλο που όταν ήρθε ο μεταφορέας και πήρε τα πολλά που ήταν να φύγουν με φορτωτική, εγώ ένιωθα σαν να ήμουνα σε τσαντίρι).

Ο ιδιοκτήτης ήταν εντάξει, κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο. Δεν προσπάθησε να μου κρατήσει λεφτά απ' την εγγύηση, κάτι που το άκουγα όλα τα χρόνια πως συμβαίνει. Μου τα επέστρεψε όλα (+9€ τόκους!) με το που παρέδωσα τα κλειδιά. Η επιστροφή ήταν διατραπεζική (φυσικά). Βέβαια κι από αρκετούς άλλους άκουσα για εντάξει συναλλαγές, από άλλους πάλι όχι. Δεν ξέρω αν και πόσο δικαιολογημένα ήταν τα παράπονα, αλλά πιστεύω πως δεν είναι τυχαίο που τόσοι πολλοί έχουν παράπονα.

Φεύγοντας από μια γερμανική πόλη χρειάζεται να το δηλώσεις στο δήμο. Όπως όταν πηγαίνεις δηλώνεις την εγκατάστασή σου (Anmeldung) έτσι και φεύγοντας (Abmeldung). Αν πας σε άλλη πόλη εντός της Γερμανίας η δήλωση εγκατάστασης είναι συνήθως αρκετή από μόνη της, αφού δηλώνεις το πού έμενες παλιότερα, και τα υπόλοιπα γίνονται αυτόματα. Αν όμως φεύγεις σε άλλη χώρα πρέπει να πας τη μέρα που φεύγεις (κι επειδή αυτό, μερικές φορές, είναι δύσκολο, μέχρι 7 μέρες πριν) και να δηλώσεις πως φεύγεις και ποια θα είναι η μελλοντική σου διεύθυνση.

Τελειώνοντας όλ' αυτά είσαι ελεύθερος να φύγεις. Είναι λίγα; Δεν ξέρω. Εμένα μου φάνηκαν αρκετά (σε συνδυασμό με το ότι δουλεύαμε μέχρι τελευταία στιγμή). Πάντως, έγιναν όλα και τώρα είμαστε πίσω!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου