Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Γκάρμις και Πάλι

Είχα υποσχεθεί φωτογραφίες από το Γκάρμις. Ιδού, λοιπόν, μερικές. Και για αρχή, μόλις έχουμε φθάσει και ετοιμαζόμαστε να φύγουμε για Τσούγκσπιτσε με το τοπικό τρενάκι που θα μας πάει μέχρις ένα σημείο για να αλλάξουμε και να πάρουμε τον οδοντωτό.

Το ταχυδρομείο της πόλης με τα "μάτια" στη σκεπή.
Μια φωτογραφία τόσα θέματα: Ελληνική ταβέρνα, με τις χαρακτηριστικές ζωγραφιές του Γκάρμις στον τοίχο, με αγελάδα στο μπαλκόνι και φωτοβολταϊκά στα κεραμίδια!
Το ποταμάκι που διαρρέει την πόλη, όπως έρχεται από τα βουνά (λέμε τώρα).
Ζωγραφική στον τοίχο αλλά και ένας υπέροχος κρεμμυδόσχημος "τρούλος" από πάνω. Όχι, δεν πρόκειται για εκκλησία, απλά παίζει διακοσμητικό ρόλο και συνηθίζεται στη Γερμανία.
Τα σύμβολα των 12 ζωδιακών αστερισμών, ένα αγαπημένο θέμα
Κι αν δεν έχουμε αρκετά παράθυρα, ζωγραφίζουμε που ζωγραφίζουμε, ζωγραφίζουμε και μερικά ακόμα.
Ο κεντρικός δρόμος
Το Γκάρμις απέχει, οδικά, 94 χιλιόμετρα από το Μόναχο, με τοπικό δρόμο (εξ ου και το κίτρινο χρώμα στην πινακίδα)
και έχει μαγαζάκια που θυμίζουν τα αντίστοιχα δικά μας σε ορεινές περιοχές (Μέτσοβο, Ελάτη, Αράχοβα κλπ)
που εκθέτει και μια πολύ παλιά (1929) ηλεκτροκίνητη μηχανή για το τοπικό τρενάκι


μπροστά από το κτίριο του δημαρχείου του


και έχει για σήμα του, εκτός από τα ζωγραφισμένα κτίρια, το έμβλημά του, που μιας και βρίσκεται στα γερμανοαυστριακά σύνορα είναι μικτό
μισός δικέφαλος αετός (κοινό σήμα σε πολλές χώρες, εκτός από το Βυζάντιο που ξέρουμε και σε Αλβανία, Αυστρία, Πολωνία, Γερμανία - σε κάποιες μονοκέφαλος) και μισά τα αυστριακά χρώματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου