Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Στην Κορυφή της Γερμανίας, Συνέχεια

Η κορυφή
Το μέρος έχει απ' όλα: και την εκκλησία του,

και τα "ιγκλού" του (που λέει ο λόγος, αλλά για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να διανυκτερεύσει από 100 € το άτομο η βραδιά - ανάλογα την πολυτέλεια),
που ανοίγονται με ειδικά μηχανάκια.
Τα μεταφορικά του μέσα,
και τα μηχανήματα για τη διαμόρφωση του χιονιού στις πίστες.
Οι γυναίκες της ζωής μου μπροστά στο σαλέ.
Με φόντο κορυφές,
πολλές κορυφές,
πάρα πολλές κορυφές.
Ατέλειωτες πίστες σκι!
χορταστικές
Με λίγους (τι να τους κάνεις τους πολλούς) αλλά άνετους αναβατήρες, με αντιανεμικούς θώρακες
όπου, παρά το ότι ήταν καθημερινή, υπήρχε κόσμος
μέχρι και μικρά παιδάκια
αλλά και πουλιά στον αέρα ή στο έδαφος.
Με καταπληκτική θέα
προς όπου και να κοιτάξεις,
όπου και να γυρίσεις το βλέμμα σου
Εντυπωσιακή, όμως, ήταν και η κάθοδος, να φύγουμε με τις καλύτερες εντυπώσεις.

2 σχόλια:

  1. Να πω οτι δεν ζηλεύω, θάναι μέγα ψέμα! Αλλά φέτος είναι η σειρά μας...Εσείς τα φάγατε στη μάπα δις, οπότε το εμπεδώσατε καλά το θέμα των πανελληνίων. Που θα πάει ομως...Θα φέξει κ για μας .
    Να καλοπερνάτε και να γεμίζετε με εικόνες!!!Και κοντά στους βασιλικούς , να ποτιζόμαστε κι εμεις!!!
    Καλή Ανάσταση με υγεία και πάνω απ όλα πολύ και καλή διάθεση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άλλος ζηλεύει για τις κορυφές και τα χιόνια, άλλος για τις >παραλίες και τις ψαριές. Έτσι είν' η ζωή. Καθένας θέλει αυτά που δεν έχει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή