Απάτη?

Πρωτομαγιά χωρίς λουλούδια δεν λέει. Άσχετα με το θέμα, αλλά όμορφα. Όλες οι φωτογραφίες είναι από τα φυτεμένα παρτέρια στο πλάι του δρόμου. στο Νόιμαρκτ. Καλά. τι είναι αυτά τα λουλούδια σαν τεράστια μανουσάκια?

Οι Γερμανοί είναι τυπικοί στις υποχρεώσεις τους. Έτσι θέλει ο μύθος. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Δηλ. έχει συνέχεια η παραπάνω άποψη και συμπληρώνεται με το "στις περιπτώσεις που δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς". Και εξηγούμαι με το τι είδα τα αυτάκια(!) μου και τι άκουσαν τα ματάκια(!) μου σήμερα το πρωί το οποίο ήρθε ως συμπλήρωμα σε σχόλιο που άφησε χθες κάποιος φίλος (αλλά το είδα μόλις προ ολίγου) στο θέμα του Ζέπελιν και ρώταγε ουσιαστικά κάτι παρόμοιο με παραπομπή σε άλλο μπλογκ (που εγώ το είχα διαβάσει ξανά πριν καιρό αλλού).
Σήμερα λοιπόν, μιας και ήταν Πρωτομαγιά, είπαμε να πάμε στας εξοχάς. Μας έριξαν την ιδέα οι φίλοι της Νυρεμβέργης που θα έκαναν μια μαζική έξοδο σε ένα χωριό στο νότο τους (Μπούχβεργκ -Bourchberg -λέγεται, κοντά στο Νόιμαρκτ - Neumartk i.d. Oberpfalz - πού το ανακάλυψαν αγνοείται!!!). Είναι κάπου 150 χλμ. βόρεια από το Μόναχο κι επειδή (τόσο εγώ όσο και η Μαρία) βαριόμαστε την οδήγηση αποφασίσαμε να πάμε με το τρένο. Εγώ έτσι κι αλλιώς έχω την κάρτα άρα δεν βγάζω εισιτήριο ενώ η Μαρία έβγαλε ένα Μπάγιερ ντίκετ των 20 €, όχι και πολλά για ένα τέτοιο πήγαινε έλα. Όπως έχω ξαναγράψει, το συγκεκριμένο εισιτήριο διατίθεται και στην τιμή των 28€ και τότε μπορούν να ταξιδέψουν  μέχρι 5 άτομα.

Μπαίνουμε λοιπόν στο τρένο και καθόμαστε. Πριν ξεκινήσουμε μας πλησιάζει ένας τύπος και μας ρωτάει με τι εισιτήριο ταξιδεύουμε. Δεν φόραγε κάποια στολή ούτε μας έδειξε κάτι ότι είναι των τρένων και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι θέλει. Μας είδε που κοιταζόμασταν και προσφέρθηκε να μας τα πει στα Αγγλικά κάνοντας λιανά ότι ενδιαφερόταν αν ταξιδεύαμε με Μπάγιερντίκετ. Του λέμε το ναι με απορία αλλά μιας και δεν προχώραγε η δουλειά αλλά προχώραγε η ώρα απευθύνθηκε σε ένα διπλανό ζευγάρι. Τι νομίζετε ότι ήθελε? Αν είχαμε το ομαδικό Μπάγιερντίκετ να μπει στην ομάδα μας αυτός και ένας φίλος του!!! Το θεώρησα κουφό. Αλλά το άλλο ζευγάρι καθόλου. Κι η συμφωνία έκλεισε: οι δύο έδωσαν τα 10 από τα 28 € που είχαν δώσει οι άλλοι. Κι έτσι η συμφωνία ήταν αμοιβαία επωφελής.

Ερώτηση? Είναι κανονική και έντιμη αντιμετώπιση της μετακίνησης? Δεν είναι απάτη? Δεν είναι ένας πλάγιος τρόπος να μην πληρωθεί το εισιτήριο? Θα μου πει κάποιος μα αφού το σύστημα το επιτρέπει. Αυτό ακριβώς λέω κι εγώ. Όταν το σύστημα επιτρέπει το να μην είναι τυπικοί και συνεπείς στις υποχρεώσεις τους τότε δεν είναι. Μάλιστα, αργότερα προστέθηκε και 5ος (κουστουμάτος) στην παρέα(?), που απλά το ζευγάρι δεν του πήρε χρήμα!

Παρόμοια εμπειρία είχα και στο Βερολίνο κι έτσι μπήκα (έστω και με δυσκολία) στο νόημα σήμερα: Πήγα να βγάλω εισιτήρια και το μηχάνημα ήταν χαλασμένο. Κάποιος όμως επιβάτης ήταν πρόθυμος να μου δώσει το δικό του ημερήσιο εισιτήριο, έναντι αμοιβής: Αντί 6,20€ που ήταν η κανονική τιμή μόνο 4€. Και τα πήρα γιατί με βόλευε εκείνη την ώρα. Αν και με εντυπωσίασε το γεγονός (ήταν βλέπετε η πρώτη μου φορά).

Άρα, ας μη μου λένε ότι ο ταξιτζής δεν κλέβει ούτε το κράτος ούτε τον πελάτη. Αφού όπως περιγράφεται και εξηγείται παρακάτω στο ίδιο άρθρο κάτι τέτοιο είναι πρακτικά αδύνατο με τους ελέγχους που μπορεί να υποστεί. Για να μπορούσε. Για να μπορούσε.

Και κάτι ακόμα: τα πανάκριβα καύσιμα (δεν αντέχω). Η βενζίνη στο Μόναχο έχει τον τελευταίο μήνα 1,45€ - 1,49€ (των 91 και 95 οκτανίων, 5 - 6 λεπτά παραπάνω των 98). Και το ντίζελ (που χρησιμοποιείται όχι μόνο από τα ταξί) στα 1,25€. Πόσο έχει στην Ελλάδα? Λείπω αρκετό καιρό αλλά τα νέα που μαθαίνω είναι πολύ χειρότερα.