Χώροι Λατρείας

Φράουενκίρχε, ο καθολικός καθεδρικός ναός του Μονάχου

Το κάθε χωριό έχει κατά κανόνα δυο εκκλησίες: μια καθολική και μια προτεσταντική. Υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις που είναι μία και την μοιράζονται αλλά αυτές είναι λίγες. Αυτό συμβαίνει όταν το ένα δόγμα έχει λίγους πιστούς εκεί. Εξωτερικά δεν ξεχωρίζουν ιδιαίτερα, αλλά εσωτερικά είναι σαφής η διαφορά: των διαμαρτυρόμενων είναι πιο λιτές, χωρίς ιδιαίτερο διάκοσμο παρά λίγα αγάλματα και τέλος. Αντίθετα οι καθολικές έχουν επιπλέον εντυπωσιακές νωπογραφίες καθώς και γύψινα ανάγλυφα βαμμένα χρυσά.

Ευαγγελική αριστερά, Καθολική δεξιά (Έσλινγκεν)

Απέναντι απ' το σπίτι που μένω είναι η εκκλησία του Ολυμπιακού χωριού, αυτή που είχε φτιαχτεί για τους ολυμπιακούς αγώνες και μετά το τέλος τους έμεινε για χρήση των κατοίκων της περιοχής. Στις εκκλησίες εδώ, εκτός από λειτουργίες, γίνονται διάφορες εκδηλώσεις μουσικής υφής: χορωδιακές ή οργανικές (με εκκλησιαστικό όργανο ή διάφορα: βιολιά, τρομπέτες κλπ). Και όταν διάβαζα γι' αυτές με έμπλεκε που έδινε την ίδια διεύθυνση και πότε έλεγε η καθολική και πότε η ευαγγελική εκκλησία. Τελικά πρόσφατα ανακάλυψα τι γίνεται: στο ίδιο κτίριο υπάρχουν δυο αίθουσες. Αριστερά των καθολικών και δεξιά των ευαγγελικών!

Το εσωτερικό της Ασάμκίρχε, εξαιρετικά δουλεμένο

Στις πόλεις σαφώς υπάρχουν και τα δύο είδη αλλά εκεί υπάρχουν κι άλλοι χώροι λατρείας: κάποια τζαμιά (χωρίς όμως επιβλητικούς μιναρέδες κατά κανόνα) κάποιες ορθόδοξες εκκλησίες που ξεχωρίζουν από το ρυθμό τους (αν και κάποιες είναι παλιές καθολικές που έχουν αγοραστεί από τους Έλληνες ή τους έχουν παραχωρηθεί βλέπε Σαλβατόρκίρχε στο Μόναχο), κάποιες συναγωγές που, συνήθως, χρειάζεται να τις ξέρεις για να τις βρεις.

 

Σαλβατόρκίρχε, ο πρώτος ορθόδοξος ναός του Μονάχου που παραχωρήθηκε από τον Λουδοβίκο τον πρώτο, πατέρα του Όθωνα, για την άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων των φοιτητών που έρχονταν από την μόλις απελευθερωμένη Ελλάδα (που δεν είχε ακόμα Πανεπιστήμιο), πριν ακόμα να γίνει ο Όθωνας βασιλιάς.

 

Κοινά χαρακτηριστικά τα εντυπωσιακά βιτρό που στολίζουν τα παράθυρα,

και το εκκλησιαστικό όργανο (ένα ή περισσότερα).

Συγκεκριμένος ρυθμός που να επικρατεί δεν υπάρχει. Υπάρχει ίσως ένα είδος γοτθικού αλλά και σταυροειδής ή όχι βασιλική και μοντέρνοι ναοί που αν δεν ήταν ο σταυρός και το καμπαναριό δύσκολα θα υποπτευόσουν ότι πρόκειται για κάτι τέτοιο. Οι καθεδρικοί ναοί είναι συνήθως ιδιαίτερα εντυπωσιακοί και ξεχωρίζουν με τον όγκο τους και τους τρούλους τους κλπ από πολύ μακριά.

Κάποιες πάντως, μένουν μισογκρεμισμένες από τους βομβαρδισμούς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε ανάμνηση των καταστροφών που μπορούν να γίνουν από τον πόλεμο.

Άγιος Λουκάς, Ευαγγελική στο Μόναχο

Τεατίνερκίρχε, Μόναχο

Νυρεβέργη

Άλλες μεγάλες και άλλες μικρές, άλλες χωριστές κι άλλες παρέα.

Πάντως, ναοί οι οποίοι δεν έχουν πλέον χρησιμότητα δεν μένουν απλά να υπάρχουν αξιοποιούνται. Είτε δίνονται σε άλλα δόγματα είτε αλλάζουν χρήση. Ας πούμε στην Ιταλία, είχαμε φάει σε πιτσαρία σε πρώην ναό! Ή σ' αυτή που όταν μπήκα μέσα τρόμαξα πόσο χαμηλά ήταν το ταβάνι, παρόλο που απ' έξω φαίνεται ψηλή.

Δεν υπάρχει κάποιος στάνταρ ρυθμός. Αντίθετα υπάρχουν αρκετές σε μοντέρνο στυλ.

Όχι μόνο οι μεγάλες αλλά και οι μικρές

Αλλά και η άλλη ορθόδοξη του Μονάχου, των Αγίων Πάντων δεν πάει πίσω!

Μοντέρνο και το εσωτερικό

Εκκλησία και στο βάθος μιναρές, στο Μάνχαϊμ

Η εξαίρεση. Το επιβλητικό τζαμί της Δρέσδης.

Μαζί με τις εκκλησίες να υπενθυμίσω τις συναγωγές του Μονάχου

και του Βερολίνου.