Με τον όρο «ΔΕΗ» εννοώ την εταιρία ηλεκτρικού. Μόνο που θα μπορούσα να την ονομάσω και ΕΥΔΑΠ και με διάφορα άλλα ονόματα εταιριών που έχουμε στην Ελλάδα. Γιατί εδώ υπάρχει συγκεντρωτισμός. Δεν υπάρχει μια εταιρία για κάθε είδος παροχής. Η SWM, όπως είναι το όνομά της, είναι γνωστή για την παροχή ηλεκτρικού. Όμως, έχει και την παροχή νερού και γκαζιού. Και μάλιστα ο λογαριασμός γκάζι και νερό έρχεται ενοποιημένος.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τις αντίστοιχες εταιρίες σε άλλες περιοχές. Γιατί δεν είναι μια εταιρία σε όλη τη Γερμανία. Τις περισσότερες φορές είναι κατά κρατίδιο, αλλά μπορεί να υπάρχουν και παραπάνω από μία σε ένα κρατίδιο. Και παρουσιάζουν στατιστικά για το από ποιες πηγές έχουν την (ηλεκτρική) ενέργεια που πουλάνε. Πόση από τα πυρηνικά εργοστάσια που έχουν (αν έχουν – του Μονάχου περηφανεύεται για το ότι δεν έχει), πόση από θερμοηλεκτρικά (πετρέλαιο), πόση από αιολική ή ηλιακή ενέργεια. Πόσο μείωσαν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και πόσο συνέβαλαν στο πλάνο για τη συνολική (ομοσπονδιακή) μείωση.
Η τιμή του ρεύματος είναι στα 21,43 λεπτά η κιλοβατώρα. Η μέτρηση γίνεται μια φορά το χρόνο κι ανάλογα με την κατανάλωση τον προηγούμενο χρόνο καθορίζεται το ποσό που θα πληρώνεις κάθε μήνα. Για να συνδεθεί κανείς τα πράγματα είναι εύκολα. Με το που μπαίνει στο σπίτι παίρνει ένα χαρτί στο οποίο συμπληρώνει τα στοιχεία του, την ένδειξη του μετρητή και τον αριθμό λογαριασμού της τράπεζας απ' τον οποίο θα πληρώνεται το ηλεκτρικό. Τα στέλνει ταχυδρομικά και έτοιμος.
Η συγκεκριμένη εταιρία (η SWM) έχει ακόμα την τηλεθέρμανση (στο σπίτι, ας πούμε, εγώ δεν έχω γκάζι αλλά έχω ζεστό νερό για χρήση και θέρμανση από το σύστημα τηλεθέρμανσης) και βέβαια και ένα δίκτυο οπτικών ινών μέσω του οποίου πουλάει τηλεφωνία και (κυρίως) ίντερνετ.
Κι αφού έχει το νερό, κρύο και ζεστό, έχει και τις πισίνες. Μπορεί η μεγαλύτερη να είναι αυτή του Ολυμπιακού κέντρου αλλά μπάνια υπάρχουν παράλληλα κι αλλού. Και κοντά στις πισίνες, φτιάχνεται και κάνα γυμναστήριο. Για τη χρήση όλων αυτών υπάρχει και εκπτωτική κάρτα που δίνει στους καταναλωτές της. Δηλ. σ’ όλο το Μόναχο; Όχι ακριβώς. Γιατί υπάρχουν κι οι μικρές (τρόπος του λέγειν) ιδιωτικές εταιρίες. Έτσι για να προσελκύσει πελάτες προσφέρει πακέτα.
Παράλληλα, συμμετέχει ως βασικός μέτοχος στην εταιρία συγκοινωνιών του Μονάχου αφού από το ρεύμα της κινούνται το μετρό και τα τραμ. Είπαμε ότι τα λεωφορεία είναι συμπληρωματικά. Έτσι υπάρχουν 93 χλμ μετρό με 94 σταθμούς (τον επόμενο μήνα προστίθενται 2 χλμ και 2 σταθμοί ακόμα) με 6 γραμμές (και το 2012 προγραμματίζεται και μια 7η), 75 χλμ τραμ αλλά με 155 στάσεις και 66 γραμμές λεωφορείων που καλύπτουν 457 χλμ και με 915 στάσεις.
Πώς τα λεωφορεία είναι συμπληρωματικά αφού έχουν το μεγαλύτερο δίκτυο σε χλμ; Μα γιατί έτσι λειτουργούν. Ο αριθμός επιβατών που μεταφέρουν είναι αναλογικά μικρότερος και ο ρόλος τους είναι να καλύπτουν τα κενά που αφήνουν τα μέσα σταθερής τροχιάς.
Το είναι είναι κακιά λέξη (μια συνεργασία του Μιχάλη Ρουμελιώτη)
Πριν από 12 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου