Καινούρια Χρονιά

Είπα να γράψω μερικές σκέψεις για την αλλαγή του χρόνου, αλλά πριν απ' αυτό θα περιγράψω λίγο ακόμα για το πώς γιορτάζουν την αλλαγή αυτή. Γιατί η συνήθης άποψη είναι ότι οι Γερμανοί δεν είναι πολύ ένθερμοι οπαδοί των γιορτών. Η διαπίστωσή μου αντίθετα λέει ότι γιορτάζουν με κάθε ευκαιρία. Έχω ξαναγράψει ότι παραμονή Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς τα καταστήματα κλείνουν νωρίς (από τις 2 το μεσημέρι) ενώ και οι συγκοινωνίες δουλεύουν με ρυθμούς Σαββάτου ενώ ανήμερα με ρυθμούς Κυριακής. Η έκπληξή μου ήταν σήμερα το πρωί που είδα (εκ των υστέρων) ότι οι συγκοινωνίες δεν σταμάτησαν όλη τη νύχτα. Το μετρό είχε δρομολόγια κάθε 20 λεπτά!
Σήμερα είναι πρωτοχρονιά αλλά εγώ βρίσκομαι σε τρένο. Πάμε εκδρομή στη Βιέννη για μερικές μέρες. Και για να μην χαλάμε τις συνήθειες μας, είπα να γράψω κάτι. Και το ότι έχουμε πια 2011 προσφέρεται. Α! ναι. Καλή δεκαετία!!! Ας πάμε λοιπόν στα του χρόνου.
Ο χρόνος, βασικά, είναι συνεχής. Αλλαγή του χρόνου στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Εκείνο που υπάρχει είναι η αλλαγή της χρονιάς. Η χρήση της λέξης "χρόνος" αντί για χρονιά είναι καταχρηστική. Στα καθαρευουσιάνικα (κι εδώ μπαίνω στα χωράφια του Σαραντάκου, αλλά τι να γίνει) υπάρχει η λέξη "έτος" που δεν δημιουργεί σύγχυση και μας έχει ξεμείνει σε διάφορες φράσεις, ειδικά σε μας τους εκπαιδευτικούς. Πέρα από το "οικονομικό έτος" που όλοι ξέρουμε στο πάρε - δώσε μας με την εφορία, εμείς έχουμε το "σχολικό έτος" (που παίζει και ως "σχολική χρονιά"), το "διδακτικό έτος", το "ακαδημαϊκό έτος". Δεν μού 'ρχεται άλλη χρήση.
Ο άνθρωπος όμως χάνεται στην απεραντοσύνη και τη συνέχεια του χρόνου. Έτσι, από πολύ παλιά προσπάθησε να τον τεμαχίσει. Τον χώρισε σε χρόνια, αλλά κι αυτά του φάνηκαν μεγάλα και έβαλε εποχές, μήνες και τέλος βδομάδες. Η αλλαγή της χρονιάς είναι κάτι το τελείως συμβατικό. Τι άλλαξε δηλ. από χθες μέχρι σήμερα. Τι διαφοροποίησε εκείνα τα συγκεκριμένα δευτερόλεπτα και ξεχύθηκαν τόσοι ποταμοί βεγγαλικών να πανηγυρίσουνε; Τι το διαφορετικό υπάρχει και ανταλλάσσονται τόσες ευχές;
Για όλα αυτά υπεύθυνη είναι η ανθρώπινη αδυναμία. Το ότι ο άνθρωπος αισθάνεται τη μικρότητα του είναι του και προσπαθεί να την ξεπεράσει. Και κάθε φορά που φτάνει τα όρια που ο ίδιος έχει βάλει ελπίζει ότι από δω και πέρα κάτι διαφορετικό θα συμβεί και μάλιστα ότι αυτό το διαφορετικό θα είναι και καλύτερο. Ας μην χαλάσουμε άλλο, λοιπόν, αυτή την ελπίδα. Καλημέρα, καλή χρονιά και καλή δεκαετία. Κι όλα να κυλήσουν καλύτερα από φέτος. Κι όλα τα αρνητικά ας μείνουν πίσω στη χρονιά που έφυγε ή τη δεκαετία που έκλεισε. Να είμαστε όλοι καλά και να απολαμβάνουμε μια ζωή γεμάτη χαρές.