Γύρω από το Νύμφενμπουργκ όπως έγραφα προχθές υπάρχουν πολλά παρακολουθήματα. Κτίρια (κυρίως) βοηθητικά ή για ανάπαυση. Ένα απ' τα μεγαλύτερα μέσα στο πάρκο είναι το Αμαλίενμπουργκ. Είναι ένα κτίριο που κατέφευγαν για ανάπαυση οι κουρασμένοι κυνηγοί μετά το κυνήγι. Το ότι είναι γύρω στα 500 μέτρα από το παλάτι δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Είναι πανέμορφο τόσο απ' έξω όσο και από μέσα. Όταν το πρωτοείδαμε μείναμε αρκετή ώρα να το χαζεύουμε απ' έξω πρώτα. Από κάθε πλευρά που το κοιτάζαμε κάτι το ιδιαίτερο ανακαλύπταμε.
Μέσα κυριαρχεί το γαλάζιο χρώμα και το ασήμι. Το είχαν για πρόχειρο κι έτσι δεν έβαλαν χρυσό.
Δωμάτια απλά και καθημερινά για έκτακτη χρήση.
Η κουζίνα, απ' τα μέρη που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον (πώς θα φτιαχνότανε το κυνήγι;) είναι όπως ήταν τότε που χρησιμοποιούταν. Με πλακάκια σε γαλάζιο (επίσης) χρώμα και τα σκεύη εκείνης της εποχής.
Δίπλα στο παλάτι είναι και οι βασιλικοί στάβλοι. Σ' αυτούς εκτίθενται βασιλικές άμαξες και έλκηθρα της τότε εποχής. Ποιας τότε; Από τον 18ο και το 19ο αιώνα. Όλα χρυσοποίκιλτα, βεβαίως.
Εντυπωσιακά τα φανάρια τους και με πρωτότυπο τρόπο η στήριξή τους.
Και βέβαια και τα χάμουρα είναι πλουμιστά. Όσο δε για τα άλλα είναι "αμαξάκια" για την μεταφορά όχι από άλογα, αλλά από ανθρώπους! Ο εκλαμπρότατος ή ο μεγαλειότατος δεν έπρεπε να κουράζεται ούτε να βρέχεται, να κρυώνει, ούτε καν να τον βλέπουν).
Στο ίδιο κτίριο με τους στάβλους, στον πάνω όροφο, είναι και το μουσείο πορσελάνης. Στο Νύμφενμπουργκ υπάρχουν εργαστήρια πορσελάνης από το 1750 περίπου μέχρι σήμερα, και οι πορσελάνες που φτιάχνονταν εδώ ήταν πάντα φίνες.
Στην έκθεση παρουσιάζονται μερικές απ' τις καλύτερες δουλειές με λεπτοδουλεμένες διακοσμητικές ή χρηστικές πορσελάνες αλλά και πλήρη σερβίτσια, έτοιμα, στρωμένα.
Αριστερά είναι ένα πορσελάνινο σουρωτήρι και δεξιά ένα σετ για πικ νικ. Γιατί μπορεί να έχει κάτι το πρόχειρο το πικ νικ αλλά να μην έχεις κι το πορσελάνινο σερβίτσιο σου να φας και να πιεις; Και βέβαια κάτι τέτοιο χρειάζεται ειδική προστασία για τη μεταφορά του μιας και είναι πολύ ευαίσθητο.
Αριστερά ο τρόπος που φτιάχνεται ένα αγγείο από πορσελάνη ενώ δεξιά ένας πορσελάνινος παπαγάλος έξω από το εργαστήριο (που δεν τον βλέπεις καθημερινά, πρέπει να τον πετύχεις).
Παγόδενμπουργκ. Ένα μικρό περίπτερο απ' αυτά που είναι σπαρμένα στο πάρκο. Μικρό μεν αλλά τα χρυσά δεν λείπουν κι από εδώ. Υπάρχουν κι άλλα που δεν έχω καταφέρει να τα επισκεφθώ. Απ' τα ιδιαίτερα, που έχω στόχο οπωσδήποτε να πάω ο Μονόπτερος (κι εδώ) και μάλλον το Μαγκνταλένενμπουργκ.
Λεπτομέρεια από παράθυρο στο Αμαλίενμπουργκ. Λεπτοδουλειά πρώτη.
Το είναι είναι κακιά λέξη (μια συνεργασία του Μιχάλη Ρουμελιώτη)
Πριν από 17 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου