Παιγνίδια στην Πόλη

<

—Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
Λέει ο ποιητής. Εδώ δεν περιμένουν τους βάρβαρους. Ο κόσμος είναι μαζεμένος και παρακολουθεί αυτούς που είναι στο ποτάμι και κάνουν σέρφινγκ. Με ζέστη, με κρύο και με χιόνι, υπάρχουν πάντα κάποιοι σ' αυτό το σημείο που σερφάρουν στα κύματα που φτιάχνονται καθώς τρέχει το νερό σ' ένα κανάλι στους Εγγλέζικους Κήπους. Όπως τρέχει το νερό με ορμή, έχουν βάλει κάτι να χτυπάει πάνω του και να φτιάχνει κύμα τέτοιο που τύφλα νάχει η Χαβάη. Βλέπετε ο Ίζαρ (πάλι μπλέχτηκε στις ιστορίες μου) είναι άγριος ποταμός, ορμητικός αφού έχει αρκετή υψομετρική διαφορά απ' τις Άλπεις που κατεβαίνει. Ε, δεν θέλει πολύ. Εύκολα τον κάνεις πολύ πιο άγριο.

Το σπορ στην πόλη δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο. Εκτός απ' το σέρφινγκ (που βέβαια είναι για καλά εξασκημένους) υπάρχουν κι άλλα υπαίθρια παιχνίδια. Από σκι μέχρι ποδόσφαιρο, ανάλογα την εποχή. Το Μόναχο έχει πολλούς ανοικτούς χώρους που οι κάτοικοι τους εκμεταλλεύονται δεόντως.

Πατινάζ σε παγωμένο κανάλι. Όχι. Δεν είναι τσάμπα. Νοικιάζεις τα πέδιλα (αν τ' αγοράσεις έχουν 25 - 40€). Κι αυτός που έχει το μαγαζάκι είναι και χιουμορίστας: 1,50€ για παιδιά μέχρι 12 χρονών και 2,5€ για ενήλικες μέχρι 99 χρονών. Δεν διευκρινίζει πόσο πληρώνουν οι μεγαλύτεροι!!! Βέβαια, αν έχεις τα πατίνια σου μπορείς να κάνεις πατινάζ σε διάφορα σημεία που έχει παγωμένα νερά, αν και δεν θα είναι βέβαια στρωμένο και γυαλισμένο όπως στα παγοδρόμια. Και μιας και αναφέρω τα παγοδρόμια να σημειώσω πως εκτός απ' τα υπαίθρια, αυτοσχέδια ή μη υπάρχει και ένα μόνιμο κλειστό παγοδρόμιο στο οποίο αφενός προπονείται η ομάδα χόκεϊ επί πάγου του Μονάχου, αφετέρου μπορεί να πάει κάποιος για πατινάζ σχεδόν όλο το χρόνο.

Κόκμπαν ή κάπως έτσι, είναι ένα παιχνίδι που το χειμώνα κάνει θραύση. Το κάθε ένα από τις πέτρες με το χερούλι που ρίχνονται κοστίζει γύρω στα 100€. Μαζεύονται παρέες, συνήθως μεγάλοι σε ηλικία και παίζουν με τις ώρες.

Σκι ή έλκηθρο στο πάρκο. Το ξαναείπαμε: εδώ μαθαίνουν σκι οι Γερμανοί.
Το γεγονός ότι τα περισσότερα παιγνίδια που έχω είναι χειμερινά, καθόλου δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν και τις άλλες εποχές. Ένα παράδειγμα είναι το ποδόσφαιρο που ανέφερα στην αρχή και παίζεται στα πάρκα όπου υπάρχει γρασίδι (με τα νερά που έχει εδώ, δεν υπάρχει θέμα "μην πατάτε το πράσινο"). Οι μεγαλύτεροι που δεν μπορούν να τρέχουν έχουν βρει άλλο: κάτι σαν το κόκμπαν που ανέφερα παραπάνω αλλά, μιας και δεν υπάρχει πάγος να γλιστράει η πέτρα έχει αντικατασταθεί με κάτι  τεράστιους βόλους. Το ποδήλατο, που εκτός από τη χρήση ως μεταφορικό μέσο χρησιμοποιείται και για άθληση, ή το τρέξιμο στους απέραντους κήπους θα τα κατατάξω στα μέσα άθλησης κι όχι στα παιγνίδια αν και έχουν και τέτοια χροιά.

Κλείνοντας, να επαναλάβω μια παλιότερη διαπίστωση: στους κατοίκους του Μονάχου αρέσει να βρίσκονται σε ανοιχτούς χώρους, είτε με παρέα είτε κατά μόνας.