Άουγκσμπουργκ - Φούγκεραϊ

Μια ενδιαφέρουσα ιδέα είναι το Φούγκεραϊ (Fuggerei). Ένας απ' τους πρώτους Φούγκερ, Ιάκωβος το όνομα, "ο πλούσιος" το παρατσούκλι, ήταν αυτός που το έστησε στα 1521. Προφανώς το παρατσούκλι δεν του δόθηκε τυχαία. Η οικογένειά του ήταν απ' τους άρχοντες της περιοχής. Αυτός όμως αποφάσισε να κάνει κάτι για τους κατοίκους την πόλης που δεν ήταν πλούσιοι, αντίθετα είχαν ανάγκη: έφτιαξε το Φούγκεραϊ.

Τι είναι αυτό; Μια πόλη μέσα στην πόλη. Ένα συγκρότημα σπιτιών στα οποία μπορούσε να μείνει αυτός που δεν είχε άλλον τρόπο. Όπως φαίνεται και στις μακέτες, είναι ουσιαστικά ένα κλειστό συγκρότημα, το οποίο λειτουργεί ακόμα και σήμερα. Εκεί μπορούν να μείνουν όσοι πληρούν τρεις προϋποθέσεις: α) να είναι δημότες του Άουγκσμπουργκ, β) να είναι καθολικοί και γ) να προσεύχονται για την ψυχή του χερ Φούγκερ (δεν θυμάμαι κάθε πότε, μάλλον τρεις φορές τη μέρα) Γι' αυτό πρέπει να είναι καθολικοί, για να πιάνουν τόπο οι προσευχές  Πληρώνουν για νοίκι κάπου μισό ή ένα ευρώ το χρόνο (και δεν θέλω γέλια).

Το συγκρότημα είναι κλειστό γύρω γύρω και επισκέψιμο από μια κεντρική πύλη απ' όπου όποιος θέλει μπορεί να μπει και να το δει, αρκεί να καταβάλει ένα εισιτήριο των 4€! Μ' αυτό μπορεί να δει πώς λειτουργεί η ιδέα, καθώς και να επισκεφθεί ένα μουσείο ουσιαστικά ένα από τα σπίτια για να πάρει μια ιδέα πώς είναι αυτά τα σπίτια από μέσα εξοπλισμένο με κάποια έπιπλα απ' τα παλιά τα χρόνια. Τα έσοδα από τα νοίκια (δεν θέλω γέλια είπα) κι από τα εισιτήρια προφανώς είναι λίγα για τη συντήρηση του όλου εγχειρήματος. Για τα υπόλοιπα φροντίζει το ίδρυμα Φούγκερ που διαχειρίζεται το καταπίστευμα που άφησαν οι Φούγκερ και μέλη είναι απόγονοι των παλαιών.

Το συγκρότημα διαθέτει δική του εκκλησία (εμ, αφού ενισχύει τους καθολικούς που πρέπει να προσεύχονται και για τον ιδρυτή).

Διαθέτει επίσης και κάνα δυο μπίαργκάρντεν (επίσης απαραίτητα). Οι επισκέψεις μπορούν να γίνουν και με ξενάγηση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ξεναγός ήταν ντυμένη με ρούχα εποχής.

Δρομάκια κι ένα συντριβάνι στη μέση, μερικά δέντρα (αλλά πολύ λίγα) συμπληρώνουν το σκηνικό.

Η είσοδος του μουσείου δεν ξεχωρίζει απ' τις εισόδους των υπόλοιπων σπιτιών. Έχει κι αυτή το χειροκίνητο κουδούνι που χτυπάει στο εσωτερικό κι υπάρχει σύστημα που ανοίγει την πόρτα από το καθιστικό, αλλά και παραθυράκι να βλέπουμε ποιος είναι ο επισκέπτης. Πάντως τα χερούλια για το κουδούνι είναι ευρηματικά, δεν είναι όλα τα ίδια κι είναι πειρασμός για τους επισκέπτες που τα τραβάνε κι ενοχλούν τους κατοίκους.

Στο εσωτερικό του μουσείου. Η κουζίνα και η κρεβατοκάμαρα. Μόλις και διακρίνεται κάτω απ' το κρεβάτι το χερούλι απ' το βοηθητικό εκείνο σκεύος που επέτρεπε σ' αυτούς που κοιμούνταν να μην ψάχνουν πού θα πάνε μεσ' τη νύχτα και το κρύο να ψάχνουν χώρο για να ξελαφρώσουν λίγο!!!