Διαπόμπευση

Το σημερινό σημείωμα θα ήθελα να έχει ήδη δημοσιευτεί, όμως επειδή δεν προλάβαινα χτες αλλά κι επειδή είπα να μη διασπάσω τη συνέχεια της Λονδρέζικης βόλτας, το ανέβαλα για μια μέρα. Γιατί ήδη τα είχα πάρει απ' όταν είδα στην τηλεόραση (και κάποιες εφημερίδες απ' όσο έμαθα) να πομπεύουνε την πρώτη «ιερόδουλη» (ε, όχι και να την υποβιβάσουνε και να την πούνε και πουτάνα) που βρέθηκε μολυσμένη με τον ιό του έιτζ. Δεν μ' άρεσε καθόλου για διάφορους λόγους. α) Δεν με έπεισε το επιχείρημα πως το κάνουν για να ειδοποιήσουν μερικούς πελάτες. Γιατί 1. Αν έδιναν το διεύθυνση του οίκου ανοχής (προσοχή: όχι του μπουρδέλου, τέτοιες λέξεις απαγορεύονται) θα μπορούσαν να ειδοποιηθούν οι πελάτες. 2. Θεωρώ απίθανο οι πελάτες να θυμούνται πρόσωπα, εκτός κι αν είναι ταχτικοί. β) Δεν είμαι σίγουρος (και δεν ξέρω αν μπορεί να αποδειχτεί ποτέ) πως η κοπέλα ήξερε πως είναι μολυσμένη. γ) Το ότι ήταν αλλοδαπή δεν σημαίνει πως δεν γίνεται να μαθευτεί και στα μέρη της. δ) Κι αυτή είναι θύμα. Κι αυτή έχει πρόβλημα. Κι αυτή από κάποιον άλλον το κονόμησε.

Κι ενώ σκεφτόμουνα αυτά, την επόμενη βραδιά νέα επιχείρηση αρετή, νέες εντοπίσεις από μολυσμένα κορίτσια, απ' αυτά που δεν δουλεύουν σε οργανωμένα σπίτια αλλά του δρόμου. Έντεκα αυτή τη φορά η σοδειά που σχεδόν όλες ελληνικής καταγωγής και προελεύσεως. Είπα πως αυτή τη φορά θα μαζεύονταν και δεν θα συνέχιζαν το πόμπεμα αλλά έπεσα έξω. Το πρωί, να ένα μέιλ από φίλη που σχολίαζε την αναλογία Ελληνίδων - αλλοδαπών. Κι από κάτω, φόρα παρτίδα, φωτογραφίες, ονόματα, τόπος γέννησης, τόπος κατοικίας και ακριβής ημερομηνία γέννησης. Απ' τις φωτογραφίες φαίνεται τι ταλαιπωρημένα πλάσματα είναι, αν και δεν είναι εκεί το θέμα. Της απάντησα με το παρακάτω σιχτίρισμα, αλλά μάλλον δεν φτάνει.

Δηλ. ξαναγυρίσαμε πόσα χρόνια πίσω που πομπεύουνε όχι τις πουτάνες (που πάντα ζούσαν στο περιθώριο, μπορεί να μην τις έκαναν παρέα οι άλλες αλλά μέχρις εκεί) αλλά όποιον ξέφευγε απ’ τις νόρμες του συστήματος. Σάματις όποιος πήδηξε μια φορά κράταγε και φωτογραφία απ’ την πουτάνα να τη θυμάται. Και ούτε καν να έχουν το τεκμήριο της αθωότητας, πως κι αυτές θύματα είναι και δεν είναι απαραίτητο να ήξεραν πως είχαν κονομήσει το παράσημο. Βλέπεις, δεν βγάζει ανακοίνωση την άλλη μέρα. Χώρια που το άστεγες έχει να κάνει και με το ότι από κάπου θα έπρεπε να βγάζουν το ψωμί τους. Αλλά αυτές να τις βγάλουμε με τη φωτογραφία (και τα σημάδια από τις κακοποιήσεις). Άμα πιάσουμε κάνα λαμόγιο που έχει φάει του κόσμου τα φράγκα και έχει πηδήξει κόσμο και κοσμάκη κι όχι μόνο φτωχοπουτάνες (που παρεμπιπτόντως κι αυτές τις πηδάνε, αλλά ας τ’ αφήσουμ’ αυτά) τότε όχι μόνο τη φωτογραφία του δεν πρέπει να βγάλουμε αλλά ούτε τ’ όνομά του να γράψουμε πουθενά.
Όταν η υποκρισία ξεχειλίζει δεν μένει παρά να αναφωνήσουμε «Όμορφος κόσμος ηθικός, αγγελικό πλασμένος».

Στο προχώρημα της μέρας, μαθαίνω πως οι επιχείρηση ξεμπρόστιασμα συνεχίζεται. Άλλες 5 στο δόκανο. Εμ, εκλογές έρχονται, χρειάζεται να έχει κάτι ν' ασχολείται ο κόσμος. Να μην θυμάται πως η αστυνομία βαράει στις διαδηλώσεις (έτσι κι αλλιώς πέρασαν κάμποσες μέρες, και προχτές την πρωτομαγιά τα πράγματα κύλησαν ομαλά) αλλά πως είναι άξια και πιάνει άρρωστες πουτάνες. Ρε που καταντήσαμε. Θα γίνουν οι εκλογές, θα ολοκληρωθούν οι αναζητήσεις, θα επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας. Μόνο κάποιες ανθρώπινες υπάρξεις δεν θα μπορούν να σταθούν στο κόσμο. Αλλά τι ψυχή έχουνε μερικές πόρνες, εεε, συγγνώμην, ιερόδουλες;

Ευτυχώς χθες διάβασα αρκετά σχόλια που κι άλλοι διαμαρτύρονται γι' αυτό. Από το tvxs.gr που το είχα δει πρώτο αλλά και από σχετική ανάρτηση από το μπλογκ του Σαραντάκου που παρακολουθώ καθημερινά όπως έχω ξαναγράψει κι από τα σχόλια που έγιναν εκεί σε αρκετά άλλα όπως το Σράοσα ή το ολντ μπόι ή το Σελίν. Εκεί έμαθα και για την ανακοίνωση - διαμαρτυρία από την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Αλλά πως ακόμα και η κάθε άλλο παρά διακριτική Μπιλντ (αυτή που μόλις πριν λίγο καιρό σταμάτησε να βάζει γυμνές στην πρώτη της σελίδα και περιορίστηκε να τις βάζει πιο εσωτερικά) βρήκε ευκαιρία να γράψει κατά του Μινίστρου μας (είναι αυτός που παραδέχτηκε πως δεν είχε διαβάσει το Μνημόνιο όταν το ψήφιζε, άραγε τώρα είχε πάρει χαμπάρι τι ακριβώς έκανε με την κίνησή του αυτή;). Και έπεσαν απ' ότι είδα και τα πρώτα συνθήματα σε τοίχους!