Καλημέρα

Σήμερα είναι της αναλήψεως για τους δυτικούς (40 μέρες δηλ. μετά το Πάσχα). Και στη Γερμανία είναι αργία. Έτσι δεν έχει δημοσίευμα κανονικό. Μια καλημέρα μόνο με μια φωτογραφία από ένα ηλιοβασίλεμα. Και μη μου πείτε πώς συνδυάζονται αυτά τα δυο. Καλή καρδιά να υπάρχει. Τη φωτογραφία μου την έστειλε φίλη που την τράβηξε πριν λίγες μέρες στην Πέτρα της Μυτιλήνης. Απλά υπέροχη.
Να παρατηρήσω εδώ πως όμορφα ηλιοβασιλέματα απολαμβάνει κανείς όταν είναι σε ανοιχτό μέρος και ο ήλιος δύει αρκετά χαμηλά στον ορίζοντα, χωρίς βουνά και άλλα εμπόδια. Η Πέτρα λοιπόν (αλλά και ο Μόλυβος - Μήθυμνα λίγο πιο βόρεια όπου κάθε χρόνο φροντίζω να απολαύσω μια μέρα κάτι τέτοιο, καθώς και ο Άγιος Φωκάς στο νότιο μέρος του νησιού) προσφέρονται για θεαματικές λήψεις. Από τον Άγιο Ισίδωρο που κάνω τα μπάνια μου το καλοκαίρι, έτσι όπως καθόμαστε, ο ήλιος σβήνει πίσω απ' το βουναλάκι, την Αγκαθερή και μας τη χαλάει λίγο. Βέβαια, αν ήμουνα εκεί αυτή την εποχή ή πιο χειμώνα ακόμα θα είχα την ευκαιρία. Και ειδικά αρχές Σεπτέμβρη (και νωρίς τον Απρίλη;) που βουτάει ακριβώς στη μύτη του βουνού.

Και μπορεί να μην είναι διάσημες αυτές οι θέσεις για ηλιοβασιλέματα όπως η Οία στην τουριστική και μοδάτη Σαντορίνη σήμερα ή ο Πέλεκας της Κέρκυρα παλιότερα, αλλά αυτό δεν μειώνει σε τίποτα το προσφερόμενο θέαμα. Α! για όσους βρίσκονται στην Αττική, να συστήσω το (ολ τάιμς κλάσικ) Σούνιο. Απ' το ναό του Ποσειδώνα.

Τελικά, αρκετά μεγάλο βγήκε και σήμερα το δημοσίευμα.