Ένας Έλληνας πεθαίνει και φτάνει στη ρεσεψιόν της Κόλασης και ο υπάλληλος του ανακοινώνει ότι επειδή είναι υπήκοος χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να διαλέξει μία από τις κολάσεις των χωρών-μελών. Σκέφτεται λίγο και αποφασίζει να πάει στη Γερμανική. «Οργανωμένη χώρα σου λέει, τόσα χρόνια στην Ελλάδα τι κατάλαβα, μου βγάλανε το λάδι. Τουλάχιστον, ας πάρω μυρωδιά του τι σημαίνει Ευρώπη, έστω και στην κόλαση».
Φτάνει λοιπόν μπροστά στην πύλη της γερμανικής κολάσεως. Μαύρο μάρμαρο, καλογυαλισμένο, σιδερένια πύλη και ψηλά γράφει με μεγάλα γράμματα ΚΟΛΑΣΗ στα γερμανικά. Χτυπάει... Του ανοίγει ένας άψογα ντυμένος υπάλληλος και τον ρωτά τί θέλει.
- Να δω, του απαντά εκείνος πώς είναι.
- Ούτε να το σκέφτεστε, του απαντά ο υπάλληλος! Όλη την ημέρα μας δέρνουνε με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουνε σε κάτι τεράστια βαρέλια γεμάτα πίσσα!! Φρίκη! Φρίκη!
Όπου φύγει-φύγει ο ρωμιός... Δοκιμάζει τις υπόλοιπες κολάσεις, τα ίδια.
Έτσι, απογοητευμένος, καταφεύγει στην έσχατη λύση, την ελληνική κόλαση! Φτάνει λοιπόν έξω από την πύλη. Μία πύλη εγκαταλειμμένη, βρώμικη όπου στο ψηλότερο σημείο της υπάρχει με μεγάλα φωσφορίζοντα γράμματα η λέξη ΚΟΛΑΣΗ.
Το Κ και το Λ φυσικά δεν ανάβουν. Έτσι η επιγραφή γράφει -Ο-ΑΣΗ.
- Ελληνική ανοργανωσιά... μουρμουρίζει...
Όσο πλησιάζει, ακούει κάτι περίεργους θορύβους... Μοιάζουν με μουσική. Πλησιάζει περισσότερο. Η μουσική πλέον ακούγεται ολοκάθαρα. Μπουζούκια, μπαγλαμάδες κλπ. Χτυπάει... Του ανοίγει ένας τύπος κρατώντας μία μπουκάλα στο χέρι εντελώς φέσι και τον ρωτά τι θέλει.
- Ήρθα να δω πώς είναι του λέει και βάζει το κεφάλι του μέσα...
Τραπέζια, κάπνα, γυναίκες χορεύουν πάνω στα τραπέζια τσιφτετέλια, νταούλια να βαράνε, λουλούδια να φεύγουν δεξιά και αριστερά... Γενικώς, μεγάλο μπάχαλο. Τρελαίνεται ο τύπος...
- Τι γίνεται εδώ, ρωτά.
- Ασε φίλε, χάλια, του λέει ο μεθυσμένος. Η κατάσταση είναι δραματική εδώ πέρα. Μας δέρνουν όλη μέρα με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουν σε κάτι τεράστια βαρέλια με πίσσα...
- Πλάκα μου κάνεις, λέει ο πεθαμένος. Εδώ πίνετε και γλεντάτε......
- Εεε, ξέρεις πώς είναι εδώ στην Ελλάδα. Τη μία δεν έχουμε πίσσα, την άλλη χαλάνε τα μαστίγια...
--------------
Να πούμε για τα φανάρια που να μην ανάβουν ή πεζοφάναρα που να είναι ακόμα χειρότερα, ν' ανάβουν κάποια απ' τα πολλά λεντάκια που έχουνε μ' αποτέλεσμα να μην μπορείς να δεις τι γίνεται, ειδικά με τον ήλιο που έχει. Και τι κάνεις τότε; Περνάς όποτε δεν έχει κίνηση. Αλλά κι απ' τις διαβάσεις (ζέβρες) αν πας, πάλι πρέπει να προσέχει ο πεζός, σιγά μην σταματήσουν από μόνοι τους οι οδηγοί (εκτός κι αν περνάς τσαμπουκαλίδικα). Για οδηγούς μίλησα; Μάλιστα. Κορναρίσματα ακούγονται, χωσίματα γίνονται, λουρίδες αλλάζονται σαν τα πουκάμισα στο μποτιλιάρισμα, τι άλλο να γράψω.
Όταν έγραψα για το μετρό του Λονδίνου και για το τι κομφούζιο γίνεται με τις γραμμές, μου είπε κάποιος «και που να δεις του Παρισιού». Δεν το θυμόμουνα (έχω ξανάρθει), αλλά το διαπιστώνω. Κουβάρι. Και για να μπεις στο σταθμό πρέπει να βρεις την κατάλληλη είσοδο μιας και δεν μπορείς απ' οπουδήποτε αφού σε κατευθύνει σε ένα σημείο αφού υπάρχει κεντρικός έλεγχος εισιτηρίων (κλειστό σύστημα). Αλλά και για να βγεις ή για ν' αλλάξεις γραμμή μια απ' τα ίδια: μια πάνω μια κάτω τις σκάλες. Ανέβα να φιλήσεις κατέβα να κολλήσεις (για να μη γράψω το κανονικό και χαλάσω το ίματζ του μπλογκ). Αμάν είπα κι είν' ακόμα η πρώτη μέρα.
Για την καθαριότητα δεν έχω να πω τίποτα, αφού είναι γνωστό πως το Παρίσι και οι Γάλλοι δεν φημίζονται για την καθαριότητά τους. Τα γαλλικά αρώματα είναι γνωστότατα και φημισμένα, αλλά δεν ανακαλύφτηκαν παρά για να σκεπάζουν τη δυσωδία και τη βρωμιά! Και βέβαια δεν πέρασα σήμερα ούτε έναν σταθμό του μετρό (είτε στο έμπα - έβγα, είτε σε αλλαγή γραμμής) που να μην έχει κάποιον με απλωμένο το χέρι. Το ακόμα πιο καταπληκτικό ήταν που μια νεαρή ρώταγε ποιος ξέρει αγγλικά (δεν ήταν η μητρική της γλώσσα) γιατί δεν ήξερε να ζητιανεύει στα γαλλικά!!!
Για το ίντερνετ εδώ στο ξενοδοχείο τι να πω; Δεν είμαι σίγουρος πως θα καταφέρω να ανεβάσω αυτή τη δημοσίευση μιας και κάθε τόσο κόβεται η σύνδεση. Μένω σε Ετάπ που είναι δίπλα σε Ιμπίς και προσφέρουν και τα δυο δωρεάν σύνδεση μόνο που είναι με κάποια μικροδιαφορά. Και τα δυο έχουν κόψει τα πιρτουπίρια ή τα τηλέφωνα αλλά το ένα σου δίνει 200ΜΒ στη σύνδεση για 24 ώρες ενώ το άλλο όσα θέλεις κατέβασε στο 6ωρο. Μετά πρέπει να ξανασυνδεθείς. Μόνο που πότε το ένα έρχεται πότε το άλλο (με το ίδιο όνομα) μ' αποτέλεσμα να μην μπορέσω να κατεβάσω την αλληλογραφία από χθες και τα ΜΒ μαζεύονται. Πέρασαν τα 50, κατεβαίνουν τα 6 - 7, κόβεται η σύνδεση κι άντε απ' την αρχή να κατεβαίνουν τα ίδια. Για να δούμε τι θα γίνει με τη μια φωτογραφία και το βιντεάκι που θέλω ν' ανεβάσω. Ας προλάβω το κείμενο και για τα επόμενα έχουμε καιρό.
Α! το άλλο; Στην Αψίδα του Θριάμβου ανεβαίνεις απ' τις σκάλες, αλλά άμα λάχει και χρειάζεται πας και με ασανσέρ. Αλλά δυστυχώς δεν λειτουργεί. Όπως και στον Πύργο του Άιφελ. Που απ' τα 3 ασανσέρ λειτουργεί μόνο το ένα κι έτσι οι ουρές είναι τεράστιες κι ο χρόνος αναμονής πάνω από δυο ώρες (υπολογίζω).
Βρίσκεστε στην ομορφότερη πόλη του κόσμου και γκρινιάζετε; Αγαπητέ, θα σας μαλώσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν είναι η ομορφότερη (κάθε μέρος έχει τις δικές του ομορφιές και τις δικές του αξίες) αλλά δεν περίμενα τόση προχειρότητα. Με εντυπωσίασε αρνητικά. Φταίνε και οι δηλώσεις της Λαγκάρντ, ή το όλο στυλ Σαρκοζί. Για τα ωραία θα έχουμε τον καιρό.
ΔιαγραφήΜην κανεις focus μονο στα αρνητικά! Εχει πολλές ομορφιές , μακαρι να τριγυρνουσαμε παρέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, ειδικά για σας τους γαλλοθρεμμένους!!!
ΔιαγραφήΌποιο μέρος του κόσμου επισκεπτόμαστε με τη γυναίκα μου, το βαθμολογούμε σε κλίμακα Παρισιού, όπου το Παρίσι αντιστοιχεί στο 10. Ο επόμενος προορισμός μετά βιας πληιάζει στο 7!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μονη πολη που σου αρκει να περπατας στους δρομους της
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχει το 50% των αξιοθεατων ολου του πλανητη.
Πανεμορφη με ηλιο και βροχη.Μερα και νυχτα.Κεντρο και προαστια.
Η καλυτερη βολτα διπλα σε ποταμι(και το καλυτερο παγωτο).
Εκτος απ τα κλασσικα καντε μια βολτα κι απ το παρκο του Σο. Αξιζει.
Κωστας Β.
Δεν ξέρω πώς μετριούνται τα αξιοθέατα, αλλά μου κάνει εντύπωση πως δεν είχα ακούσει τη σύσταση για μια επίσκεψη στο Γκαρ ντε Λιόν. Πήγα σήμερα και ξετρελάθηκα.
ΔιαγραφήΠάρκο Σο; Ποιο είν' αυτό; Μάλλον δεν θα προλάβουμε (να διαβάσουμε την απάντηση εννοώ - δεν θα μείνουμε εδώ για πάντα)!
Parc de Sceaux(Σο) Ειναι λιγο εξω απ το Παρισι(καμμια 10αρια χιλιομετρα)μετα τον σταθμο bourg la reine(το αγαπημενο της Ντινας) στην ευρυτερη περιοχη Chatenay-Malabry και πολυ κοντα του το parc de la vallee aux loups.Δες και wikipedia.
ΔιαγραφήΚωστας Β.
Μακράν η καλύτερη αύρα αστικού τοπίου.Κι οι εξοχές του υπέροχες.Ζηλεύω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι εντυπωσιακό το αστικό τοπίο (τις εξοχές δεν ξέρω αν θα τις γευτώ). Αν το Μόναχο με εκπλήσσει ακόμα ευχάριστα κάθε φορά που πάω σε μια άλλη περιοχή, αυτό προβλέπω πως θα γινόταν δέκα φορές περισσότερο αν έμενα για πολύ καιρό εδώ. Αλλά π.χ. λέμε συνήθως πως η Ελλάδα είναι βρώμικη. Ε, το ίδιο και το Παρίσι. Με ξενίζει. Π.χ. Το ξέρω πως είναι μύθος το ότι οι Ευρωπαίοι είναι καθαροί και προσέχουν και δεν πετάνε σκουπίδια κλπ. Και η όποια καθαριότητα απολαμβάνουμε στο εξωτερικό έχει να κάνει με το ότι οι δήμοι έχουν προσλάβει κόσμο που καθαρίζει συνέχεια. Όπως π.χ. στο Σεν Μαλό. Για εκεί γιατί δεν έχω τα ίδια παράπονα. Στο Παρίσι αυτό δεν συμβαίνει. Κι όταν πας σε κάποια παράμερη γωνία αισθάνεσαι την οσμή που έρχεται (παρά το γεγονός πως έχουν βάλει αρκετές τουαλέτες στους δρόμους, με 30 - 50 λεπτά, και στις οποίες υπάρχουν συνήθως ουρές τουριστών. Αλλά να μην λειτουργούν οι αντίστοιχες στο Λούβρο μέσα; Ε, δεν το ανέχομαι.
ΔιαγραφήΠροφανώς και δεν είναι όλα αρνητικά. Αλλά μου έκανε εντύπωση η πρώτη μέρα. Για τα υπόλοιπα υπόσχομαι να επανέλθω.
ΑπάντησηΔιαγραφήExcellent blog. Highly recommended.
ΑπάντησηΔιαγραφήMy page - canapes cuir
Really good article. Thumbs up!
ΑπάντησηΔιαγραφήLook into my website ; canapé cuir