Ανέκδοτα

Διακοπές έχουμε, για να γράφω δεν προσφέρεται. Έτσι μερικά έτοιμα να μην μένει κανένας παραπονεμένος. Μετά δεκαπενθήμερο η επάνοδος στα κανονικά. Είπαμε.οι Γερμανοί σπάνε τις διακοπές σε κομμάτια. Έτσι, σήμερα είναι του αγίου Πνεύματος για τους δυτικούς και ακολουθούν δυο βδομάδες διακοπές πάλι ενώ στο τέλος του Ιούλη, τελειώνει η σχολική χρονιά και κλείνουν τα σχολεία για έξι βδομάδες. Έτσι, ένας χαιρετισμός τώρα με ανέκδοτα είναι καλός.. Όχι απλά ανέκδοτα, αλλά φιλοσοφημένα. Το πρώτο πώς βλέπουμε τους άλλους (θυμίζει λίγο τον μύθο του Αισώπου με το δισάκι που κρατάει κάθε άνθρωπος στους ώμους του) ενώ το άλλο θα μπορούσε να συμπτυχθεί στη φράση "υπάρχουν και χειρότερα". Αλλά ας αφήσω εγώ τα λόγια, αφού οι ιστοριούλες τα λένε καλύτερα. Καλή διασκέδαση.

Πολλές φορές μας έτυχε να κοιτάμε συνομήλικούς μας και σκεφτόμαστε: "Μα δεν μπορεί να' ναι τόσο μεγάλος!" Αν λοιπόν σας έτυχε ποτέ, τότε θα εκτιμήσετε δεόντως το παρακάτω συμβάν:
Λέγομαι Λένα Παπαμιχαήλ και περίμενα στον προθάλαμο του οδοντίατρου που πρόσφατα μου είχανε συστήσει. Πρόσεξα το πτυχίο του, στην γωνιά του τοίχου, στο οποίο αναγράφονταν το πλήρες όνομά του, κλπ. Ξαφνικά θυμήθηκα το ψηλό, καστανό, καλοφτιαγμένο παλικάρι με το ίδιο ονοματεπώνυμο, που είχα συμμαθητή στο γυμνάσιο - κάπου 40 χρόνια πίσω και που για ένα φεγγάρι μάσαγα τα σίδερα για χάρη του). Μπορεί να έχει σχέση μ' αυτόν εδώ τον τύπο;
"Μπα, αποκλείεται" ,σκέφτηκα, άμα τον είδα. Τούτος εδώ ο μισοφαλακρός, ο κοιλαράς, μέσα στην ρυτίδα, παραήτανε γέρος για να ήτανε ο πρώην συμμαθητής μου.
Αφού μου εξέτασε τα δόντια, τον ρώτησα εάν είχε φοιτήσει, παρ' ελπίδα, στο γυμνάσιο των Ιωαννίνων.
- Άκου τώρα! Ασφαλώς , και ήμουνα και σημαιοφόρος κάθε χρόνο, μου είπε με περισσό καμάρι.
- Πότε αποφοιτήσατε; τον ρώτησα
- Το 1962 μου απάντησε - Γιατί με ρωτάτε;
- Γιατί ήσασταν στη τάξη μου!!!!
Με κοίταξε προσεκτικά και όλο και πιο κοντά και κατόπιν, αυτός ο κακομούτσουνος σκατόγερος, ο φαλάκρας, κοιλαράς, σταφιδιασμένος καραμαλάκας, με ρώτησε:
- Τι μάθημα διδάσκατε ;;;; ....

--------------------------

Ένας πατέρας μπαίνει στο δωμάτιο της κόρης του, το βρίσκει άδειο με ένα γράμμα πάνω στο κρεβάτι. Αρχίζει να σκέφτεται τα χειρότερα και με τρεμάμενα χέρια ανοίγει το γράμμα και αρχίζει να διαβάζει:

Αγαπητέ μου μπαμπά,
λυπάμαι πολύ που βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να σου πω πως έφυγα με το καινούργιο μου αγόρι. Βρήκα επιτέλους την μεγάλη και αληθινή αγάπη!!
Αχ! Να μπορούσες μόνο να τον έβλεπες.. είναι τόσο όμορφος με όλα του τα τατουάζ και τα piercing και τόσο αγέρωχος πάνω στην μεγάλη και γρήγορη μηχανή του!!!
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
Επιτέλους είμαι έγκυος!!
Ο Αμπντούλ λέει πως θα είμαστε μια χαρά στο τροχόσπιτό του καταμεσής στο δάσος και θέλει να κάνουμε πολλά παιδιά.
Αυτό βέβαια είναι και το όνειρό μου!
Ανακάλυψα επίσης πως η μαριχουάνα δεν κάνει κανένα κακό! Γι' αυτό αποφασίσαμε με τον Αμπντούλ να την καλλιεργούμε για εμάς και τους φίλους μας, για όταν θα ξεμένουν από κοκαΐνη και έκσταση.
Εν τω μεταξύ, ελπίζω η επιστήμη να βρεί σύντομα την θεραπεία για το AIDS και να μπορέσει ο Αμπντούλ να γίνει καλά.
Το αξίζει!
Μπαμπάκα μου δεν θέλω να ανησυχείς για μένα. Είμαι πια 15 ετών και ξέρω να φροντίζω τον εαυτό μου. Κι έπειτα, ο Αμπντούλ είναι τόσο δυνατός και σοφός με την πείρα των 44 χρόνων του.
Με καθοδηγεί και με συμβουλεύει με τον καλύτερο τρόπο για τις επιλογές μου, όπως για την επιλογή μου να ασπαστώ τον ισλαμισμό.
Ελπίζω να έρθω να σε βρω σύντομα, έτσι θα σου δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσεις τα εγγονάκια σου!

Το λατρεμένο σου κοριτσάκι.

Υστερόγραφο:
Πλάκα σου κάνω μπαμπά, είμαι στους γείτονες!
Απλά ήθελα να σου πω πως στη ζωή υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα από τον σχολικό έλεγχο που θα βρεις στο κομοδίνο!!!!
Σ' αγαπώ!!