Αστικές Συγκοινωνίες Βιέννης

"Το καλύτερο είναι εχθρός του καλού" λέει μια παροιμία. Μέχρι πριν λίγες μέρες έγραφα ότι οι αστικές συγκοινωνίες στη Γερμανία είναι πολύ καλές (καλύτερες απ' την Ελλάδα). Όταν βρέθηκα πριν στο Άμστερνταμ και στις Βρυξέλλες παρόμοια πράγματα είδα, έχω στο νου μου να γράψω και γι' αυτά αλλά όλο κάτι γίνεται και δεν παίρνουν σειρά. Που θα πάει, θα γίνει κι αυτό. Όμως, τις προηγούμενες μέρες βρέθηκα στη Βιέννη. Κι εκεί κυκλοφόρησα με τα μέσα (τώρα που το έχω συνηθίσει πού να τ' αλλάξω) αλλά μου φάνηκε τόσο μεγάλη η διαφορά απ' τα εδώ που είπα να γράψω άμεσα.

Το U3 Πάει Μόζαχ

Η γραμμή U3 του μετρό στο Μόναχο πάει μέχρι το Μόζαχ (Moosach). Όπως είχα γράψει, αύριο αρχίζει το νέο συγκοινωνιακό έτος και ξεκινάνε οι νέες γραμμές. Έτσι σήμερα έγιναν τα εγκαίνια για την επέκταση της γραμμής 3 μέχρι το τον σταθμό του προαστιακού στο Μόζαχ. Επί τη ευκαιρία στήθηκε ένα πανηγύρι τόσο εκεί όσο και σε έναν ενδιάμεσο σταθμό στον Άγιο Μαρτίνο του Μόζαχ. Εντυπωσιακό πανηγύρι, περισσότερο απ' ότι το περίμενα (αλλά έτσι κι αλλιώς είπαμε: εδώ είναι πανηγυρτζήδες). Για την περίσταση, στη συγκεκριμένη γραμμή κυκλοφορούσαν μόνο καινούριοι συρμοί, στα τακτικά δρομολόγια, αλλά και σε έκτακτα από τη Μύνχνερ Φράιχάιτ.

Νέο Συγκοινωνιακό Έτος

Υπάρχει το πρόγραμμα των δρομολογίων των συγκοινωνιών. Αλλά ισχύει κάθε χρόνο μέχρι τις αρχές Δεκέμβρη. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή γίνονται όλες οι αναθεωρήσεις. Υπάρχει κι ένας ενδιάμεσος σταθμός τον Ιούνιο (στο εξάμηνο) αλλά τότε μικρές διαφοροποιήσεις γίνονται κι αυτές αφορούν κυρίως τα τρένα μεγάλων αποστάσεων. Αντίθετα για τις αστικές συγκοινωνίες δεν υπάρχουν αλλαγές (οι όποιες εποχικές αλλαγές γίνονται είναι εκ των προτέρων προγραμματισμένες και περιλαμβάνονται ήδη στο σχέδιο δρομολογίων). Φέτος οι αλλαγές ξεκινάνε (όπως πάντα Κυριακή) 12/12.

Η «ΔΕΗ» του Μονάχου

Με τον όρο «ΔΕΗ» εννοώ την εταιρία ηλεκτρικού. Μόνο που θα μπορούσα να την ονομάσω και ΕΥΔΑΠ και με διάφορα άλλα ονόματα εταιριών που έχουμε στην Ελλάδα. Γιατί εδώ υπάρχει συγκεντρωτισμός. Δεν υπάρχει μια εταιρία για κάθε είδος παροχής. Η SWM, όπως είναι το όνομά της, είναι γνωστή για την παροχή ηλεκτρικού. Όμως, έχει και την παροχή νερού και γκαζιού. Και μάλιστα ο λογαριασμός γκάζι και νερό έρχεται ενοποιημένος.

Απεργίες

Διακοπή σήμερα απ' το Βισν ή Οκτόμπερφεστ όπως είναι πιο γνωστό (το πρώτο είναι πιο Βαυαρέζικο, το δεύτερο πιο Γερμανικό και πιο εύκολο για τους ξένους). Όχι γιατί τέλειωσε, ούτε γιατί εξαντλήθηκαν τα θέματα τα σχετικά μ' αυτό. Το πανηγύρι τελειώνει την ερχόμενη Δευτέρα και τα θέματά του θα καλύψουν τουλάχιστον όλη την άλλη βδομάδα. Αλλά είναι και η επικαιρότητα. Τρέχοντα θέματα που αν δεν ειπωθούν στην ώρα τους βράσε ρύζι. Και το σημερινό θέμα είναι ένα τέτοιο.

Σχεδιασμός – Οργάνωση Αστικών Συγκοινωνιών

Το ποστ αυτό ανέβηκε πριν μερικές μέρες. Το ξανάφερα στην πρώτη θέση για δυο λόγους. Πρώτος και βασικός, πως απ' τη μέρα που πρωτοανέβηκε συμπληρώθηκε αρκετές φορές. Όχι τόσο με φωτογραφίες όπως συνήθως γίνεται, αλλά με κείμενο. Κείμενο που έχει να κάνει με πράγματα που συμβαίνουν εδώ και στην Ελλάδα παράλληλα αυτή την εποχή. Ο δεύτερος λόγος είναι αυτός ακριβώς: τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και το καθιστούν επίκαιρο.

Σταθμοί Μετρό, Εσωτερικά

Μόναχο: Μύνχνερ Φράιχάιτ

Οι σταθμοί του μετρό δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Είχα πάρει ένα μαίηλ με σταθμούς του μετρό σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Μέσα σ’ αυτούς είχε και 4(!) του Μονάχου. Τι να πω. Ούτε απ’ τις φωτογραφίες με εντυπωσιάσανε, ούτε πολύ περισσότερο οι δυο που τους ξέρω από κοντά (στους άλλους δεν έχω βρεθεί μιας και είναι απ’ την άλλη μεριά από κει που μένω). Εντυπωσιακοί είναι οι σταθμοί, ας πούμε, τις Μόσχας που, αν και δεν έχω πάει, οι φωτογραφίες τους που έχω δει είναι καταπληκτικές.

Αστικές Συγκοινωνίες Στουτγάρδης

Μιας και αρχίσαμε με αστικές συγκοινωνίες ας γράψω και για τη συγκοινωνία στη Στουτγάρδη. Έχω ξαναγράψει γι' αυτή. Γίνεται με τον προαστιακό βεβαίως βεβαίως, με τα λεωφορεία οπωσδήποτε, αλλά και με το Stadtbahn ένα υβρίδιο τραμ και μετρό. Αυτό είναι κάτι μάλλον σαν το ελαφρύ μετρό που λέγανε κάποια στιγμή στην Ελλάδα. Αποτελείται από ένα και σπάνια δύο συρμούς με δυο βαγόνια μικρής (σχετικά) χωρητικότητας ο καθένας.

Αστικές Συγκοινωνίες Καρλσρούης

Τότε που έμεινα στο Μάνχαϊμ έκανα και μια βόλτα απ’ την Καρλσρούη. Και δεν θα είχα να πω κάτι για τις αστικές της συγκοινωνίες μιας και τι να καταλάβω απ’ αυτές τη λίγη ώρα που έμεινα, αν δεν είχε έρθει η διαφοροποίηση με το ξεκίνημα. Πήγαμε εκεί από τη Στουτγάρδη. Τη βόλτα την κάναμε με ένα ημερήσιο εισιτήριο Βάδης (αντίστοιχο με το Μπάγιερν–Τίκετ που έχω αναφέρει, με 20 € σε οποιοδήποτε από τα τοπικά μέσα μεταφορών, για μια μέρα, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 3 της επόμενης τις καθημερινές, από τα μεσάνυχτα Σ/Κ). Έτσι έπρεπε να πάρουμε περιφερειακά μέσα μεταφοράς και όχι τα γρήγορα IC, ICE κλπ.

Αστικές Συγκοινωνίες Μάνχαϊμ

Κατ' αρχάς όταν αναφέρομαι στο Μάνχαϊμ στην πραγματικότητα αναφέρομαι σε μια αρκετά μεγάλη περιοχή που πιάνει πόλεις σε τρία κρατίδια. Εκτός από το Μάνχαϊμ καλύπτει τη Χαϊδελβέργη, το Λούντβιγκσχάφεν και ένα σωρό άλλες πόλεις μεσαίου μεγέθους. Παίρνοντας τρεις φορές τη βδομάδα ένα τραμ λίγα πράγματα κατάλαβα. Αλλά όταν έμεινα, το Φλεβάρη, για τέσσερα βράδια στο Μάνχαϊμ γνώρισα πιο καλά την συγκοινωνία του. Οι συγκοινωνίες, λοιπόν, εδώ γίνονται κυρίως με τραμ και δευτερευόντως με λεωφορεία. Μετρό δεν υπάρχει αλλά υπάρχει (βέβαια) ο προαστιακός (S-Bahn) που ενώνει τις διάφορες πόλεις. Το τραμ κινείται συνήθως σε κομμάτια του δρόμου αποκλειστικής διέλευσης κι έτσι είναι συνεπές στους χρόνους του και σχετικά γρήγορο. Τη μέρα ακολουθεί τον κανόνα του 10λεπτου.

Στατιστικές Συγκοινωνιών

«Πες μας πού πας να σε πάμε» ήταν, πριν από χρόνια, το σύνθημα μιας καμπάνιας για την αναδιοργάνωση των συγκοινωνιών στην Αθήνα. Από τότε δεν έχω πάρει είδηση για κάτι παρόμοιο. Στους οκτώ μήνες που είμαι εδώ, έχω τύχει τέσσερις (ή πέντε) φορές σε στατιστική στις συγκοινωνίες! Πόσο χρησιμοποιώ το συγκεκριμένο μέσο, με τι εισιτήριο ταξιδεύω, από πού και για πού. Χωρίς ιδιαίτερη διαφήμιση.
Τις τρεις, μου έτυχε στο τρένο. Πρωί – πρωί, έρχεται ο κυριούλης και μ’ αρχίζει. Και γράφει στο τεφτέρι του. Και τον πέτυχα και σε ίδιες και σε διαφορετικές ώρες, σε ίδια και διαφορετικά δρομολόγια.
Μια Κυριακή βράδυ στο λεωφορείο. Μια απ’ τα ίδια, μόνο που δεν ήταν ένας αλλά τρεις – τέσσερις που είχαν από ένα κομμάτι του λεωφορείου ο καθένας και όποιος έμπαινε του την πέφτανε. Σημειώσεις σε υπολογιστή παλάμης. Η πλάκα είναι πως κάποιοι που τους έβλεπαν νόμιζαν πως ήταν για έλεγχο εισιτηρίων οπότε έσπευδαν να βγάλουν αν δεν είχαν ή να ακυρώσουν εισιτήριο. Ένας πιο μάγκας, πήγε ν’ ακυρώσει, πήρε χαμπάρι πως ήταν μόνο στατιστική και δεν έλεγχε αν είχε εισιτήριο (ρώταγε και έβλεπε το είδος του εισιτηρίου αλλά όχι την εγκυρότητα!) οπότε, δίπλωνε ξεδίπλωνε την ταινία και στο τέλος ΔΕΝ χτύπησε κανένα κομμάτι!
Η τέταρτη ήταν συνδυασμός γι’ αυτό και την έχω με ερωτηματικό. Ήταν σε τραμ στο Μάνχαϊμ. Πάλι τέσσερις ήταν, έλεγχαν τα εισιτήρια αλλά είχαν και ένα μπλοκ και σημείωναν τι εισιτήρια συναντούσαν. Και έμειναν σε μεγάλο μέρος της διαδρομής (ενώ οι ελεγκτές μπαίνουν, ελέγχουν και φεύγουν).

Απάτη?

Πρωτομαγιά χωρίς λουλούδια δεν λέει. Άσχετα με το θέμα, αλλά όμορφα. Όλες οι φωτογραφίες είναι από τα φυτεμένα παρτέρια στο πλάι του δρόμου. στο Νόιμαρκτ. Καλά. τι είναι αυτά τα λουλούδια σαν τεράστια μανουσάκια?

Οι Γερμανοί είναι τυπικοί στις υποχρεώσεις τους. Έτσι θέλει ο μύθος. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Δηλ. έχει συνέχεια η παραπάνω άποψη και συμπληρώνεται με το "στις περιπτώσεις που δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς". Και εξηγούμαι με το τι είδα τα αυτάκια(!) μου και τι άκουσαν τα ματάκια(!) μου σήμερα το πρωί το οποίο ήρθε ως συμπλήρωμα σε σχόλιο που άφησε χθες κάποιος φίλος (αλλά το είδα μόλις προ ολίγου) στο θέμα του Ζέπελιν και ρώταγε ουσιαστικά κάτι παρόμοιο με παραπομπή σε άλλο μπλογκ (που εγώ το είχα διαβάσει ξανά πριν καιρό αλλού).

Η Πληροφόρηση

Πότε θα έρθουν τα επόμενα τρένα αλλά και ανακοινωση για πρόβλημα στο κάτω μέρος.

Οι πινακίδες πληροφόρησης υπάρχουν παντού και για τα πάντα. Καθυστερεί το τρένο, ανακοίνωση μέσα στο τρένο το γιατί καθυστερεί, ανακοίνωση στον πίνακα αφίξεων πόσο (σε πεντάλεπτα) θα καθυστερήσει. Πινακίδες σε πόση ώρα θα έρθει το επόμενο λεωφορείο, τραμ κλπ. Υπάρχουν προβλήματα στη συγκοινωνία; Ανακοίνωση της αιτίας και των πιθανών καθυστερήσεων. Και αν είναι γνωστό εκ των προτέρων η ανακοίνωση «τρέχει» στο κάτω μέρος κάμποσες μέρες πριν. Πινακίδες από πού θα πας πού.

Βερολίνο - το Τουριστικό

Το κόκκινο δημαρχείο της πόλης, που εκτός από τα τούβλα είναι κόκκινο και από τη διακυβέρνησή του από συμμαχία των κομμάτων σοσιαλιστικού (SPD) και αριστερού (Die Linke).

Μετά από όλα όσα του έσυρα, να δείξω και το τουριστικό πρόσωπο του Βερολίνου. Προφανώς, δεν θα αναφερθώ στον τουρισμό του τείχους. Γι' αυτό τα είπα προχθές. Όμως, το Βερολίνο, εκτός από το τείχος το οποίο σκοπίμως υπερπροβάλει, έχει κι άλλα τουριστικά ενδιαφέροντα.

Ως πού Φτάνεις με Ένα Εισιτήριο

Εξαρτάται από την πόλη που μένεις. Στο Μόναχο τα πράγματα είναι εξ αρχής καθορισμένα. Και δεν έχεις κάποιο ιδιαίτερο πλεονέκτημα. Άντε αν έχει κάρτα που είναι από τις 9 το πρωί και μετά, σου επιτρέπει το Σαββατοκύριακο να κυκλοφορείς όλη τη μέρα. Σε άλλες πόλεις όμως μπορεί να έχεις δικαίωμα να κυκλοφορείς μετά από κάποια ώρα (π.χ. μετά τις 8) με ένα δεύτερο ενήλικα. Να πάρεις τον άνθρωπό σου για να βγείτε βρε αδερφέ. Ή να έχεις έκπτωση στο εισιτήριο των τρένων. Έχω μιλήσει π.χ. για το Μπάγιερν Τίκετ (Bayern Ticket). Παρόμοια υπάρχουν σε κάθε κρατίδιο. Ε, μπορείς μ’ αυτό να τη βγάλεις πιο φθηνά αν έχεις μηνιαία κάρτα – μπορεί μόνο Σ/Κ ή γενικότερα. Γενικός κανόνας δεν υπάρχει και πρέπει σε κάθε περιοχή να μαθαίνεις τι ισχύει ώστε να παίρνεις ό,τι δικαιούσαι.

Τιμολογιακές Ζώνες Αστικών Συγκοινωνιών

Οι χρωματικές ζώνες του Μονάχου και οι υποδιαιρέσεις σε δακτυλίους

Κάθε πόλη έχει το δικό της τιμολογιακό καθεστώς. Και μέχρις εδώ τίποτα το παράξενο. Το ζήτημα είναι πώς καθορίζονται οι τιμολογιακές ζώνες, το μέχρι πού θα πας με το κάθε εισιτήριο. Δεν υπάρχει ενιαίος κανόνας. Εξαρτάται από την περιοχή που καλύπτει η κάθε εταιρία αστικών συγκοινωνιών. Αν υπάρχει μια κεντρική πόλη (π.χ. Μόναχο) και οι επιβάτες μετακινούνται μέσα σ’ αυτή είτε απ’ αυτήν τότε φτιάχνεται ένα σύστημα με δακτυλίους. Ένα κεντρικό δαχτυλίδι που ισχύει μια τιμή και γύρω απ’ αυτό άλλα που όσο περισσότερους περνάς τόσο ανεβαίνει η τιμή. Στο Μόναχο μάλιστα αυτό είναι διπλό. Ένα χρωματικό (που το λέει ζώνες) και ένα αριθμητικό (που το λέει δακτυλίους).

Λεωφορεία

Δεν ξέρω πόσο ακόμα θα υπάρχουν (καινούρια) γράμματα από τη Γερμανία. Δηλ. πόσο ακόμα θα βρίσκομαι στη Γερμανία. Με τα νέα μέτρα ζόρικα τα βλέπω. Και το γαμώτο είναι πως ακόμα αγοράζουμε πράγματα για τον εξοπλισμό του σπιτιού! Αλλά ας τ' αφήσουμ' αυτά.

Μέσα Σταθερής Τροχιάς σε Άλλες Πόλεις

Η κάθε πόλη έχει το δικό της τρόπο για την οργάνωση της αστικής της συγκοινωνίας. Ο προαστιακός σιδηρόδρομος (S-Bahn) ενώνει σχεδόν κάθε πόλη με τα περίχωρα και είναι κάτι που υπάρχει παντού. Και στο Άουγκσμπουργκ για παράδειγμα και στη Στουτγάρδη και στο Ντίσελντορφ και στο Βερολίνο κλπ. Όμως το μετρό δεν είναι αυτονόητο. Πολλές φορές ο προαστιακός είναι το μόνο μέσο σταθερής τροχιάς. Αλλού συνδυάζεται και με τραμ.

Η Εξέλιξη των Μέσων Σταθερής Τροχιάς

Κάποτε τα μέσα σταθερής τροχιάς (τρένα, μετρό, τραμ) ήταν ένας συνδυασμός από βαγόνια που το καθένα ήταν ξεχωριστό από το άλλο. Αργότερα τα βαγόνια απόκτησαν μια ενδιάμεση πόρτα απ’ την οποία μπορούσες να περάσεις στο επόμενο πατώντας σε μια πλατφόρμα που έπαιζε το ρόλο γέφυρας όμως στην πραγματικότητα ήσουν στον αέρα. Την πόρτα αυτή τη χρησιμοποιούσε βασικά ο ελεγκτής. Αργότερα το άνοιγμα σκεπάστηκε και έγινε πέρασμα. Πρώτα στα τρένα μεγάλων αποστάσεων για να μπορείς να πηγαίνεις εύκολα στο εστιατόριο. Στα τοπικά όμως έμειναν τα ξεχωριστά βαγόνια. Σήμερα άλλαξαν κι αυτά. Οι συρμοί είναι μονοκόμματοι εσωτερικά με φυσούνα εκεί που υπάρχει η άρθρωση, ο διαχωρισμός των βαγονιών. Και είναι παράξενη η αίσθηση να είσαι στη μια άκρη και να βλέπεις την άλλη. Σαν να είσαι σε μια τεράστια κάμπια.

Η Αντιμετώπιση του Πελάτη

Έχω αναφερθεί ξανά για τα τρένα και την ακρίβεια των δρομολογίων τους, όταν δεν καθυστερούν. Έτσι δεν είναι καινούριο το ότι βίωσα (άλλη) μια καθυστέρηση. Ξεκινώντας ακόμα το πρωί για Μάνχαϊμ μας ανακοινώθηκε ότι θα έχουμε μια καθυστέρηση 40 – 60 λεπτών μέχρι το Άουγκσμπουργκ (πρώτο σταθμό του τρένου μετά το Μόναχο). Η διαδρομή κανονικά καλύπτεται σε 40 λεπτά άρα θα ήταν σημαντική η καθυστέρηση (λόγω πτώσης τάσης – τα ίδια προβλήματα μου είπαν πως είχαν το πρωί και στο Μάνχαϊμ και ότι όσο χειμωνιάζει και κατεβαίνουν οι θερμοκρασίες τέτοια θα βλέπουμε συχνά – το μέλλον θα δείξει), Τελικά φτάσαμε μετά από δύο ώρες και 10 λεπτά περίπου με καθυστέρηση πάνω από 100 λεπτά. Το ιδιαίτερο ήταν ότι αμέσως μετά μας μοίρασαν χαρτιά για να ζητήσουμε αποζημίωση. Ήταν σφραγισμένα από τον ελεγκτή και ανάλογα με τι εισιτήριο ταξίδευε ο καθένας ήταν και το είδος της αποζημίωσης. 50% έκπτωση σε επόμενο ταξίδι ή για μένα που έχω κάρτα απεριορίστων διαδρομών 2ης θέσης 10€. Έτσι έμαθα ότι αν το τρένο έχει καθυστέρηση πάνω από 60 λεπτά δικαιούμαι αποζημίωση (την προηγούμενη φορά με 75’ δεν μας είπαν τίποτα) που αν ξεπεράσει τα 120’ ανεβαίνει. Μια άλλη συνέπεια ήταν ότι το τρένο δεν θα συνέχιζε μέχρι τον τελικό του προορισμό (Βερολίνο) αλλά θα σταμάταγε στη Φραγκφούρτη!

 

Οι άσπρες λουρίδες δεξιά αναφέρονται σε καθυστερήσεις