Όμως εδώ η ζωή σταματάει μετά τις 8 το βράδυ. Η κίνηση αραιώνει και κατά συνέπεια αραιώνει και η συχνότητα των ΜΜΜ. Μετά αρχίζουν τα 20λεπτα και κατά τις 10 τα μισάωρα για να σταματήσουν ουσιαστικά γύρω στα μεσάνυχτα. Αν μένεις δε προς τα έξω, άστα να πάνε.
Και μιας κι έχει πολλά τραμ, τακτικά συναντώ και το τραμ της σχολής τραμβαγέρηδων!
Έχει και κάποιες γραμμές που λειτουργούν αργότερα αλλά αυτά που ξέρω απ’ το Μόναχο εδώ καλούμαι να τα ξεχάσω. Κι ενώ εκεί έχω εγκαταλείψει το αυτοκίνητο που το φουλάρισα το Δεκέμβρη κι από τότε δεν ξανάβαλα βενζίνα παρά το Μάρτη(!) γιατί δεν το μετακινούσα, εδώ αν έμενα θα ήμουν υποχρεωμένος να το μετακινώ πολύ πιο τακτικά. Π.χ. πας μια επίσκεψη και μετά πρέπει να συντονίσεις ακριβώς τις κινήσεις σου για αν επιστρέψεις. Χώρια που ένα βράδυ κοντά στις 11 κατεβαίνω από το τραμ και πάω να πάρω το λεωφορείο που περίμενε στη στάση. Είναι από την απέναντι μεριά και περιμένω το πράσινο. Και ξεκινάει και φεύγει. Ευτυχώς ο τραμβαγέρης με είδε και με περίμενε, οπότε κατέβηκα σε άλλη στάση να πάω στον προορισμό μου από εναλλακτική διαδρομή. Αν είχε φύγει κι αυτός θα ‘πρεπε να περίμενα ένα μισάωρο τουλάχιστον μέσα στη νύχτα και το κρύο.
Στη γραμμή που χρησιμοποιώ έχει αρκετά παλιά οχήματα.
Σε κάποια σημεία οι γραμμές είναι πολύ κοντά, και τα τραμ περνάνε ξυστά το ένα στο άλλο. Έτσι πρέπει να ανοίξει ο τραμβαγέρης το παράθυρό του, να διπλώσει τον (αριστερό) καθρέφτη του καθώς θα συναντηθεί με το απέναντι τραμ κι όταν βρεθεί σε πιο άνετο μέρος να τον ξανανοίξει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου