Τότε που έμεινα στο Μάνχαϊμ έκανα και μια βόλτα απ’ την Καρλσρούη. Και δεν θα είχα να πω κάτι για τις αστικές της συγκοινωνίες μιας και τι να καταλάβω απ’ αυτές τη λίγη ώρα που έμεινα, αν δεν είχε έρθει η διαφοροποίηση με το ξεκίνημα. Πήγαμε εκεί από τη Στουτγάρδη. Τη βόλτα την κάναμε με ένα ημερήσιο εισιτήριο Βάδης (αντίστοιχο με το Μπάγιερν–Τίκετ που έχω αναφέρει, με 20 € σε οποιοδήποτε από τα τοπικά μέσα μεταφορών, για μια μέρα, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 3 της επόμενης τις καθημερινές, από τα μεσάνυχτα Σ/Κ). Έτσι έπρεπε να πάρουμε περιφερειακά μέσα μεταφοράς και όχι τα γρήγορα IC, ICE κλπ.
Για να βρω το ποιο μέσο θα πάρω και τι ώρα και ποια διαδρομή κοιτάζω στο
σάιτ των τρένων, στο ίντερνετ. Ήμουνα στο σχολείο στη Στουτγάρδη (στο Τσούφενχάουζεν) και η διαδρομή θα ήταν με τρεις αλλαγές, και ουσιαστικά θα πηγαίναμε από προαστιακό σε προαστιακό (S–Bahn). Κι εκεί που περιμένουμε να δούμε έναν προαστιακό όπως τον έχουμε συνηθίσει στις υπόλοιπες πόλεις (με τα κόκκινα βαγόνια) βλέπουμε ένα
κίτρινο συρμό. Και το θέμα δεν ήταν το χρώμα, αλλά πως περισσότερο μας έμοιαζε με τραμ. Και οι στάσεις που έκανε στη διαδρομή ήταν αντίστοιχες του τραμ: κάθε λίγο και λιγάκι, αποτέλεσμα χρειαστήκαμε μιάμιση ώρα για να φθάσουμε στην Καρλσρούη.
Κι όταν φτάνουμε εκεί βλέπουμε και τα τραμ της πόλης να είναι τα ίδια. Χώρια ότι χρησιμοποιούσαν τις ίδιες ράγες και ήταν όλα επιφανειακά και μέσα από τους δρόμους. Ψάχνοντας δε στη στάση για να βρω πώς θα μετακινηθούμε μέχρι το σταθμό καταμπλέχτηκα μιας και έπρεπε να ξεχωρίσω τα τραμ που είχαν νούμερα 1, 2, 3 κλπ και τον προαστιακό με γραμμές τις S1, S2, S3 κλπ!
Γιατί έβλεπα πως απ' τη διαδρομή που θέλω πέρναγε π.χ. το 3. Αλλά πως το 3 ήταν στην από πάνω στάση που δεν φαινόταν να πηγαίνει προς τη κατεύθυνση που πήγαινα. Κοιτάζοντας λίγο καλύτερα Α! ήθελα το S3 κι όχι το 3!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου