Λέμπερκεζε

Η γλώσσα, η όποια γλώσσα, έχει τις ιδιαιτερότητές της και τα παράξενά της. Και είναι συνηθισμένο να υπάρχουν σύνθετες λέξεις. Αυτές έχουν κάποια σχέση με τα συνθετικά τους (έστω κι αν δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά). Και στα Γερμανικά αυτό είναι πολύ συνηθισμένο, αφού πολύ συχνά φτιάχνονται λέξεις σιδηρόδρομοι που αποτελούνται από δυο, τρεις ή και περισσότερες απλές λέξεις (μονοσύλλαβες αλλά και πολυσύλλαβες) αν θέλουνε να περιγράψουν ένα αντικείμενο, μια κατάσταση κλπ. Παραδείγματος χάρη το "κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός" είναι Hauptbahnhof  που στην πραγματικότητα είναι οι τρεις αυτές λέξεις ενωμένες σε μία. Αυτό όμως το λέμπερκεζε (Leberkäse) που φαίνεται να αποτελείται από δυο λέξεις τι σχέση έχει με τις λέξεις που το δημιουργούν; Η μόνη που μπορώ να δω είναι ότι όλα είναι φαγώσιμα.

Τι είναι το λέμπερκεζε; Είναι κάτι σαν αλλαντικό, πολύ αγαπητός μεζές, ειδικά εδώ στη Βαυαρία (που συνιστώ να δοκιμάσετε αν τον βρείτε κάπου). Δεν ξέρω από τι υλικά ακριβώς αποτελείται. Βρίσκεται σε δυο είδη στα σουπερμάρκετ: Ωμό, σε αλουμινένια μακρόστενη φόρμα (σαν φρατζόλα) για να το ψήσεις στο φούρνο ή έτοιμο συσκευασμένο, ψημένο και κομμένο σε φέτες. Επίσης σερβίρεται σε ζεστές φέτες στις μπιραρίες ή στο δρόμο.

Για όσους δεν ξέρουν γερμανικά (όχι πως εγώ ξέρω, τρομάρα μου, αλλά κάποια πράγματα τα μαθαίνεις) εξηγώ ότι λέμπερ είναι το συκώτι και κέζε το τυρί. Άρα το συγκεκριμένο έδεσμα θά 'πρεπε να αποτελείται από τέτοια υλικά. Αμ δε. Στα υλικά που γράφει η συσκευασία του έτοιμου δεν αναφέρεται (αλλά κι απ' όσο μου έχει πει γνωστός μου Γερμανός δεν φτιάχνεται) ούτε από το ένα ούτε από το άλλο (και δεν ήξερε ούτε ο ίδιος να μου πει πώς προέκυψε το όνομα). Υποθέτω εγώ, πως ίσως, στην αρχή να φτιαχνόταν από συκώτι αλλά αργότερα άλλαξε. Εξάλλου, στο λεξικό της Pons, από τα καλύτερα για τα γερμανικά, έτσι περιγράφεται: αλλαντικό από συκώτι.

Ως μεζές είναι νόστιμος. Συνήθως, το βρίσκεις αυτή την εποχή ή μάλλον λίγο αργότερα κατά τέλος Γενάρη - Φλεβάρη. Πέρυσι θυμάμαι πως το πρωτοείδα, κάπου τότε, στην είσοδο του Ρεάλ (απ' τα πολύ μεγάλα σουπερμάρκετ της Γερμανίας) κι είπα να το δοκιμάσω. Το είχε 1€, ζεστό μέσα σε ψωμάκι με κατ' επιλογή προσθήκη μουστάρδας. Την ίδια εποχή το έβγαλαν και σε άλλα σουπερμάρκετ (σε παρόμοια τιμή, άντε 1,5€) ενώ εμφανίστηκε και σε μαγαζάκια του δρόμου που, γενικά, πουλάνε λουκάνικα. Αλλά αργότερα, σε κάνα μήνα, με το που ζέστανε ο καιρός, είχε σταματήσει. Στο Ρεάλ έκανε την εμφάνισή του πότε πότε και πάντα με επιτυχία (δηλ. σχηματίζονταν ουρές). Έτσι το καθιέρωσε. Έστησε ειδικό χώρο, έφτιαξε εγκατάσταση για να πλένει τα μαχαίρια του, με διαχωριστικό πίσω του, παροχή ρεύματος για να διατηρείται ζεστό. Εκεί υπάρχει ένας υπάλληλος που μαζεύει ευρώ! Δεν έχει τύχει να περάσω και να μην έχει πελατεία. Τελευταία επέκτεινε τις δουλειές: εκτός απ' τα ψωμάκια με λέμπερκεζε έβαλε και με φέτες χοιρινό (από σπάλα μάλλον) ψημένο με παρόμοιο σχήμα. Αυτό όμως είναι πιο ακριβό: 1,5€!