Το πρωί ανέβασα το θέμα με τις Χριστουγεννιάτικες αγορές. Γυρίζοντας το απόγευμα στο σπίτι και ανοίγοντας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο βρήκα ένα μήνυμα από το συνάδελφο Δημήτρη Τσ.
Δεν τον ξέρω προσωπικά, αλλά πολλές φορές παίρνω μηνύματα από συναδέλφους για διάφορα θέματα και δεν μου έκανε εντύπωση. Διάβασα το μήνυμά του και μου τράβηξε την προσοχή. Το παραθέτω:
"Δεν άντεξα τέτοια προσπάθεια να μην βοηθήσω λίγο.
Μιας και τα έχω περπατήσει αυτά τα μέρη, έκατσα και ένωσα τις 2 φωτογραφίες να τις δω πανοραμικά! 10' μου πήρε και κάτι παραπάνω γι'αυτό και το αποτέλεσμα δεν είναι 100% αυτό που πρέπει αλλά την πανοραμικότητα την αποδίδει πάνω κάτω.
Στη δίνω και σε σένα βέβαια και μαζί στέλνω ευχές για καλές γιορτές και καλή δύναμη στο έργο σου."
Τις φωτογραφίες που τραβάω δεν συνηθίζω να τις πειράζω. Χωρίς να απορρίπτω το φότοσοπ ή τα αντίστοιχα προγράμματα, θεωρώ ότι αλλάζουν αυτό που είναι η "πραγματική εικόνα". Όταν όμως άνοιξα το αρχείο και την είδα, έμεινα άναυδος. Όπως ανέφερα μόλις είχα γυρίσει κι έτσι το άφησα στην οθόνη να το βλέπω και πήγα για φαγητό. Και σκέφτηκα να το εκμεταλλευτώ.
Στην αρχή είπα να αντικαταστήσω τις δυο φωτογραφίες που έδωσαν το έναυσμα. Μετά όμως σκέφτηκα ότι όσοι διάβασαν το σημερινό θέμα, δεν θα επανέλθουν και θα χάσουν το καταπληκτικό αυτό αποτέλεσμα. Κι είπα να βάλω τη φωτογραφία μόνη της, να την αφήσω μερικές μέρες και να την αντικαταστήσω αργότερα. Όταν όμως είδα τις δυο αρχικές φωτογραφίες, που η Φέρντχερνχάλε γέρνει πότε από δω και πότε από κει (ευρυγώνιος γαρ) και πώς τελικά φαίνεται ισορροπημένη, είπα πως αξίζει να γίνει θέμα μόνη της.
Την παραδίδω στην κρίση σας.
Τα κλαρίνα (διήγημα του Μιχάλη Τζιώτη)
Πριν από 3 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου