Είναι παράδοση αυτόν τον καιρό να ανοίγουν μαγαζάκια με χριστουγεννιάτικα είδη. Στη Γερμανία αυτό γίνεται σε υπαίθριες αγορές οι οποίες στήνονται σε κάθε γωνιά της πόλης, όπου υπάρχει άνοιγμα. Κάθε πλατεία και μια χριστουγεννιάτικη αγορά γνωστή ως Βάιναχτσμαρκτ (Weinhnachtsmarkt, Βάιναχτ είναι τα Χριστούγεννα στα Γερμανικά) ή και Κρίστκιντλμαρκτ (Christkindlmarkt, Κρίστκιντλ είναι το Θείο Βρέφος και όπως στο Οκτόμπερφεστ εκλέγεται το κορίτσι του Μονάχου, έτσι και σε κάποια μέρη όπως τη Νυρεμβέργη και το Σάλτσμπουργκ εκλέγεται το κορίτσι των Χριστουγέννων). Ξεκινάνε 4 βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα και σταματάνε άλλη στις 21, άλλη στις 22 κι άλλη στις 23 του Δεκέμβρη. Σπάνια καμιά τελευταία στις 24 το μεσημέρι και μετά δεν υπάρχει ανοιχτή τέτοια αγορά. Αρχίζει το ξήλωμα. (Παρεμπιπτόντως, Τα Μαγαζιά παραμονή Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά κλείνουν το αργότερο στις 2 το μεσημέρι. Πού τα δικά μας τα καλά που μπορείς να πας για ψώνια λίγο πριν τις 9 το βράδυ, σάματις κι αυτοί που δουλεύουν εκεί δεν θέλουν να κάνουν γιορτές).
Στις παραπάνω φωτογραφίες φαίνεται η Οντέονσπλατς (Odeonsplatz). Δεξιά η Τεατίνερκίρχε (Theatinerkirche), αριστερά το Ρέζιντενς (Residenz δηλ. το παλάτι των βασιλιάδων του Μονάχου που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο) και στο βάθος το Φέλντχερνχάλε (Feldherrnhalle που αποδίδεται ως αίθουσα των στρατηγών). Τόσο άνοιγμα και μένει ανεκμετάλλευτο; Περίπου. αφού αφενός υπάρχει αγορά για χριστουγεννιάτικα έλατα κι αφετέρου κλασσική αγορά υπάρχει στην αυλή του Ρέζιντενς!
Η είσοδος της αγοράς στον κινέζικο πύργο. Στις αγορές αυτές πουλιούνται διάφορα είδη. Χειμωνιάτικα (γάντια, τσουράπια, κασκόλ κλπ), στολίδια, παιχνίδια για μικρούς και μεγάλους, κατασκευές διάφορες και πάνω απ' όλα φαγώσιμα. Λουκάνικα, πατάτες και γκλύχβαϊν είναι αυτά που κυριαρχούν αλλά και κάστανα, γλυκά, πίτσες διαφόρων ειδών, κρέπες, βάφλες (εδώ έκανα μια σύγκριση τιμών: στις Βρυξέλλες τις βάφλες τις έπαιρνα 1€ τη μία σκέτη και 1,80 - 2€ αν ήταν με σοκολάτα, και τι σοκολάτα. Γνήσια, π.χ Λεωνίδας. Εδώ είχε από 3,5€ με μερέντα!) ακόμα και καφέ (στο πόδι).
Άλλα από αυτά που πουλιόνται στις αγορές αυτές είναι γερμανικά (κυρίως τεχνουργήματα που έχουν να κάνουν με καλλιτεχνικές κατασκευές, πολλές απ' τις οποίες γίνονται επιτόπου) ενώ άλλα είναι κινέζικα (ναι, ακόμα και στη Γερμανία τα κινέζικα δίνουν και παίρνουν - όχι πως δεν έχει και από άλλα εξωτικά μέρη).
ΝΑ και η αγορά στην εσωτερική αυλή του Ρέζιντενς, που έγραφα παραπάνω. Γεμάτο μαγαζάκια. Πολλές φορές οι σκεπές τους είναι ιδιαίτερα προσεγμένες και με διάφορες παραστάσεις (π.χ. προβατάκια, αγγελάκια, "εικόνες" από την αγροτική ζωή, πυργάκια κλπ). Ειδικά στην Κολωνία ήταν να τις χαζεύεις μία προς μία.
Ευρηματικός σκουπιδοτενεκές! Το πάνω μέρος του θυμίζει μπισκοτόσπιτο. Και αν και είναι από λαμαρίνα, είναι έτσι φτιαγμένος να μοιάζει ξύλινος.
Το σουβλάκι είναι ελληνική πατέντα όπως διακηρύσσουμε με περηφάνια; Ψέματα. Κυκλοφορεί πολύ κι εδώ (και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις). Είναι συνήθως σε ένα μεγάλο καλαμάκι (αυτά που λένε στην Ελλάδα σπαθάκια) με κομμάτια κρέας περασμένα και συνοδεύεται με φέτα ψωμί χωριάτικο (στα 4,50€).
Στις αγορές υπάρχουν και εκπλήξεις. Μπορεί να συναντήσεις και καλικαντζαράκια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου