Σχολικά Βιβλία στη Γερμανία

Με ρωτάνε διάφοροι ποιο καθεστώς υπάρχει με τα σχολικά βιβλία εδώ στη Γερμανία. Ιδιαίτερα τώρα, με το χαμό που έγινε φέτος στην Ελλάδα με τα σχολικά βιβλία, που έφτασε η σύμβαση για την προμήθεια του χαρτιού να υπογραφεί λίγες μέρες πριν ανοίξουν τα σχολεία για τους μαθητές (κι αφού ήδη είχαν ανοίξει για τους εκπαιδευτικούς (επί τη ευκαιρία: κάθε χρόνο, το καλοκαίρι τα σχολεία δευτεροβάθμιας είναι ανοικτά και υπάρχουν ένα – δυο καθηγητές σε υπηρεσία. Η επίσημη αιτιολογία είναι για να παραλάβουν τα βιβλία. Φέτος που βιβλία δεν υπήρχαν για να σταλούν, υπήρξε οδηγία από το υπουργείο να μην κάθονται και περιμένουν οι συνάδελφοι; Αλλά αυτό είναι στην πραγματικότητα μόνο πρόσχημα).

Για τα ελληνικά σχολεία τα βιβλία έρχονται απ’ την Ελλάδα και το καθεστώς είναι το ίδιο. Στέλνονται σε κούτες μέσα (όχι, εδώ δεν έρχονται παλέτες) σε μέγεθος που να μπορούν να τα σηκώσει κάποιος (περίπου κούτας Νουνού). Μοιράζονται στους μαθητές δωρεάν και δεν υπάρχει υποχρέωση επιστροφής. Πέρυσι έγινε μια προσπάθεια να μαζευτούν αρκετά το καλοκαίρι, σε εθελοντική βάση, κάτι που το προπαγάνδισε το υπουργείο αλλά δεν ξέρω αν αυτό έγινε επειδή είχε υπόψη του το τι θα ακολουθούσε το Σεπτέμβρη ή ήταν απλή σύμπτωση.

Στα αμιγή σχολεία το πρόγραμμα είναι το ίδιο με την Ελλάδα άρα και το περιεχόμενο των βιβλίων. Στα τμήματα Ελληνικής γλώσσας(ΤΕΓ) υπάρχει η διακριτική ευχέρεια του δασκάλου αν θα χρησιμοποιήσει αυτά του Ελληνικού σχολείου ή κάποια άλλα που έχουν εκπονηθεί ειδικά για τη διδασκαλία της Ελληνικής ως δεύτερης ή παράλληλης γλώσσας. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι οι παραγγελίες γίνονται κατά ΤΕΓ, οπότε αν ο δάσκαλος αλλάξει για κάποιο λόγο (έληξε η απόσπασή του ή άλλαξε περιοχή κλπ) ο καινούριος δεσμεύεται απ’ τις επιλογές του προηγούμενου.

Για τα δίγλωσσα σχολεία (όπως είναι ας πούμε αυτά της Βαυαρίας) τα μεν μαθήματα που γίνονται στα Ελληνικά γίνονται με τα ελληνικά βιβλία (αυτά δηλ. που χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα) ενώ για τα μαθήματα στα Γερμανικά γίνεται η προμήθεια των βιβλίων απ’ το Γερμανικό κράτος, είναι τα ίδια με αυτά που χρησιμοποιούνται στα υπόλοιπα σχολεία και χορηγούνται με το ίδιο καθεστώς: ο κάθε μαθητής «χρεώνεται» το βιβλίο το οποίο είναι φτιαγμένο ώστε να αντέχει αρκετές χρήσεις. Στο τέλος του χρόνου το επιστρέφει για να ξεχρεωθεί. Πρέπει να το παραδώσει σε καλή κατάσταση γιατί αλλιώς πρέπει να το πληρώσει. Το βιβλίο αυτό θα χρησιμοποιηθεί τον επόμενο χρόνο από άλλον μαθητή. Η πρόβλεψη είναι να χρησιμοποιείται κάθε βιβλίο τουλάχιστον πέντε χρονιές. Στη φωτογραφία είναι (για παράδειγμα) τα βιβλία των μαθηματικών του γυμνασίου. Όπως έχω ξαναγράψει, το γυμνάσιο έχει 3+1 τάξεις: την 7η, 8η, 9η συν τμήμα 10ης. Οι τρεις πρώτες είναι υποχρεωτικές (ανήκουν δηλ. στο 9χρονο υποχρεωτικό σχολείο). Έτσι τα βιβλία είναι από τον Βαυαρικό Οργανισμό Εκδόσεων Σχολικών Βιβλίων (BSV - αντίστοιχο δηλ. του δικού μας ΟΕΔΒ) ενώ της 10ης είναι του εμπορίου (αν και χορηγείται κι αυτό). Έτσι το τελευταίο είναι με ακόμα πιο καλό εξώφυλλο.