Λούβρο 2

Πολλά εκθέματα στο μουσείο του Λούβρου έχουν μεταφερθεί από άλλα μέρη. Υπάρχουν βέβαια πίνακες και σύγχρονα γλυπτά που έχουν αγοραστεί αλλά υπάρχουν και αρχαία ευρήματα που έχουν μεταφερθεί κι εδώ από Ελλάδα, Αίγυπτο, Μέση Ανατολή κλπ. Αν και, και αυτά μπορεί να θεωρηθεί πως έχουν αγοραστεί αφού είτε πληρώθηκαν οι Οθωμανοί πασάδες είτε έφυγαν με συμφωνία ένα μέρος από αυτά που βρέθηκαν από την ανασκαφή που έκανε η γαλλική, βρετανική, γερμανική κλπ αποστολή. Ανάμεσα σ' αυτά και η Νίκη της Σαμοθράκης (κοντινό στα παρακάτω!).

Σφίγγα από την Αίγυπτο από τα ογκώδη αλλά και μικρά τεχνουργήματα από χρυσό. Σε διάφορα σημεία δε υπάρχουν πινακίδες υπενθύμισης να προσέχουν οι επισκέπτες τους κλέφτες. Αυτές ξεκινάνε από την αρχή της ουράς για την είσοδο και σε όλα τα ενδιάμεσα σημεία.

Τα μάτια τραβάει η Αφροδίτη της Μήλου. Κόσμος πολύ στέκεται μπροστά στο συγκεκριμένο άγαλμα και το θαυμάζει. Αλλά δεν είμαι σίγουρος αν αυτό γίνεται λόγω της ομορφιάς του αγάλματος ή λόγω της φήμης του.

Εκτός από τα αρχαία αγάλματα υπάρχουν και οι πιο σύγχρονες απομιμήσεις τους. Και δεν μπορούν να ξεχωρίσουν εκτός αν προσέξεις την ταμπελίτσα τους.

Η Άρτεμις είναι για μένα εξίσου ενδιαφέρον άγαλμα με την Αφροδίτη. Η κίνηση για να βγάλει το βέλος από τη φαρέτρα, το φόρεμα που ανεμίζει, το πόδι απ' το ελάφι είναι όλα καταπληκτικά. Αλλά, βέβαια, Δεν έχει βυζάκια έξω! Στα πλαίσια των απομιμήσεων και ένα μπαλκόνι με κάτι σαν Καρυάτιδες από κάτω.

Οι τρεις Χάριτες τράβαγαν κι αυτές τα βλέμματα. Αλλά εδώ, αν περίμενες λίγο, μπορούσες να τραβήξεις μια φωτογραφία χωρίς κόσμο.

Σε αντίθεση με το Βρετανικό μουσείο που έχει μαζέψει ό,τι βρισκόταν μπροστά του, οι Γάλλοι μάζευαν λίγα ομοειδή αντικείμενα. Άλλα από το ίδιο μέρος κι άλλα από αλλού. Πάντως, μπορούσες να σχηματίσεις πιο ολοκληρωμένη άποψη από τις διάφορες παραλλαγές, χωρίς να χαθείς μέσα στο τεράστιο πλήθος των αντικειμένων που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν και ποια διαφορά και εξέλιξη υπάρχει.

Ίδια ταχτική στα μεγάλα αγάλματα ίδια και στα ειδώλια και στα αγγεία και στα γυάλινα και παντού. Όχι μεγάλες προθήκες που έχουν μαζέψει μέσα ό,τι βρέθηκε απογυμνώνοντας τον συγκεκριμένο τόπο.

Η Νίκη από κοντά. Αυτή δεν είναι σε αίθουσα αλλά στην κορυφή της σκάλας. Φτερωτή, στην πλώρη της βάρκας, είναι λες και ετοιμάζεται να πετάξει. Η κλίση του σώματος, το φόρεμα που ανεμίζει, δίνουν την αίσθηση της κίνησης.

Άλλο ένα άγαλμα που τράβαγε τα βλέμματα των επισκεπτών. Γνωστό γενικά, αν και δεν είναι από τα ιδιαίτερα προβαλλόμενα: ο Ερμαφρόδιτος του Μποργκέζε που κοιμάται ξαπλωμένος. Εντυπωσιακό τόσο για την τολμηρότητα του θέματος όσο και για το γλυπτό καθαυτό. Ακόμα και το στρώμα είναι καταπληκτικό (που είναι προσθήκη εκ των υστέρων, τον 17ο αιώνα). Σ' έναν απ' τους διαδρόμους (κι όχι μόνο σ' αυτόν) οι δεύτερης διαλογής πίνακες. Σωρός.

Οι πρώτης διαλογής πίνακες είναι κάθε είδους. Με θέματα θρησκευτικά (και όχι μόνο της δυτικής εκκλησίας) ή κοσμικά, ακόμα και τολμηρά.

Γιατί είναι μαζεμένος τόσος κόσμος; Τι κάνουν εκεί; Τι άλλο; Θαυμάζουν τη Τζοκόντα, ή αλλιώς Μόνα Λίζα. Το περίφημο πορτραίτο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Δυο μαντόνες! Η Μόνα Λίζα από κοντά. Όσο καλά μπορεί να φανεί μέσα από το ειδικό τζάμι που δεν χρειάζεται να καλύπτει τα υπόλοιπα έργα.

Ο γάμος στην Κανά (όχι, δεν είναι ο Μυστικός Δείπνος αν και έχει κοινά χαρακτηριστικά. Αλλιώς πώς εξηγούνται τα όργανα και οι χαρές;). Σε έναν τεράστιο πίνακα που βρίσκεται ακριβώς απέναντι απ' τη Τζοκόντα. Στο άλλο, ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες.

Για τα πιο προβεβλημένα θέματα, αυτά που είναι αρκετά διαφημισμένα ώστε να τραβάνε κόσμο, προβάλλονται ακόμα παραπάνω μέσα στο μουσείο. Από τον οδηγό που σου λέει πού έχει τι αλλά συγχρόνως, εκτός απ' τα γενικά υπενθυμίζει πού είναι και τα φημισμένα, όσο επίσης και από πινακίδες μέσα στο μουσείο.

Αλλά υπάρχουν κι άλλου είδους εκθέματα. Π.χ. σε κεραμικά.

Πύλες που έχουν μεταφερθεί εδώ ή και ανθρωπόμορφοι ταύροι.

Εξίσου περίφημο έργο είναι και ο Κώδικας του Χαμουραμπί. Η παλιότερη συλλογή νόμων, χαραγμένη σε μια στήλη μαύρου βασάλτη. Στο πάνω μέρος της μια παράσταση, και στο υπόλοιπο μέρος της στήλης νόμοι.

Το να χαράζονται σημειώσεις στις πλάτες αγαλμάτων δεν ήταν κάτι παράξενο. Υπήρχαν και άλλα παρόμοια δείγματα στην ίδια αίθουσα. Που για να τη βρούμε παιδευτήκαμε δεόντως μιας και βρίσκονται απ' την απέναντι πτέρυγα με τα υπόλοιπα και ο μόνος τρόπος να πας προς τα κει είναι από το υπόγειο! Ζόρι.

Και μερικά από τα νεότερα αγάλματα. Που συναγωνίζονται επάξια τα παλιά!