Πολλές φορές λέμε για την αθωότητα των νέων. Συνήθως, οι μεγάλοι είναι επιφυλακτικοί όταν γίνεται αναφορά σ' αυτήν. Θεωρούν πως αυτό είναι πρόφαση για να καλυφθούν αυτά που γίνονται (και με τα οποία συνήθως δεν συμφωνούν). Κι όμως αυτή υπάρχει. Ένα παράδειγμα είν' αυτό που έγινε τις τελευταίες μέρες στο σχολείο μου. Αρκετές μέρες το προηγούμενο διάστημα έγιναν καταλήψεις στο σχολείο με αιτήματα μάλλον άσχετα. Και συζητιόταν πως αυτές γίνονταν γιατί υπάρχουν πολλοί μαθητές που είναι χρυσαυγίτες. Εύκολες κουβέντες. Όχι δηλ. πως δεν υπάρχουν, εξάλλου, τα σχετικά συνθήματα που γράφτηκαν στους τοίχους το επιβεβαιώνουν. Απ' την άλλη, την Πέμπτη έκαναν κατάληψη στην μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Κάτι που σίγουρα δεν θα είχε την έγκριση του συγκεκριμένου χώρου. Είναι γεγονός πως δυσκολεύτηκαν να πάρουν την απόφαση αυτή, αλλά τελικά το θυμικό νίκησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου