Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν θέλουν να πάρουν μια απόφαση κοιτάνε τα οικονομικά τους, τόσα έχουμε, τόσα είναι τα έσοδά μας άρα τόσα μπορώ να ξοδέψω. Τα τελευταία χρόνια, βέβαια, με τα τόσα μέτρα και τις τόσες ανατροπές βάζεις και την περίπτωση να πάνε χειρότερα τα πράγματα άρα σφίγγεις παραπάνω τα περιθώρια. Οι χαρτογιακάδες όμως που είναι υπεύθυνοι για την πορεία της οικονομίας αυτό μάλλον δεν το έχουν ακούσει. Γιατί αλλιώς όσα γίνονται το τελευταίο διάστημα δεν θα γινόντουσαν. Ξεκινάμε από την ψήφιση του μνημονίου ΙΙΙ. Που ξεκίνησε με την προθεσμία. Το Μάρτιο έπρεπε να ψηφιστούν πριν βγει ο Ιούνης, αλλιώς θα η Ελλάδα θα καταστρεφόταν. Έγιναν οι εκλογές, δεν βγήκε καλή η αναλογία, ξανάγιναν οι εκλογές αντί Ιούνη, μεσολαβούσαν και οι καλοκαιρινές διακοπές πήγαμε για Σεπτέμβρη και τελικά ψηφίστηκε άρον άρον στις αρχές Νοέμβρη. Η ψήφιση όμως δεν ήταν αρκετή. Ζητήθηκε να ψηφιστεί και ο προϋπολογισμός. Και ψηφίστηκε κι αυτός.
Βρέθηκε όμως πως όλος αυτός ο καιρός δεν έφτασε για να μπουν όλα στο πακέτο του μνημονίου κι έτσι φτιάχτηκαν κάτι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ). Τι είν' αυτές; Νόμοι που όμως δεν ψηφίζονται απ' τη Βουλή (ναι, αυτή που βρίζουμε και λέμε) αλλά απ' την κυβέρνηση. Που ξεκινάει να εφαρμόζεται άμεσα και πρέπει να την υποβάλει στη βουλή μέσα σε δυο μήνες. Έτσι, ξεπερνιόνται και οι αντιδράσεις των υπαλλήλων της βουλής μιας και δεν υπάρχει η πίεση χρόνου. Αλλά αφού έγιναν όλ' αυτά, οι λεφτάδες(!) δεν έδιναν το χρήμα γιατί είχαν άλλους καημούς να ξεμπερδέψουν κι έπεσε ένα χοντρό μπρα-ντε-φερ για το ποιος θα επιβάλει την άποψή του. Όλο αυτόν τον καιρό ο πρωθυπουργός μας τους έλεγε πως εμείς ήμασταν καλά παιδιά, κάναμε ό,τι ζητάγανε και πώς μας αδειάζουν τώρα.
Τέλος πάντων, η δόση αποφασίστηκε(;) να δοθεί, (το ερωτηματικό γιατί υπάρχουν και αστερίσκοι) και τώρα πρέπει να δούμε τα λεφτά που έγραψε η κυβέρνηση στον προϋπολογισμό πως θα εισπράξει από πού θα τα βρει. Γιατί έγινε το πρωτότυπο να έχει ψηφιστεί ο προϋπολογισμός αλλά όχι το φορολογικό νομοσχέδιο. Κι αρχίζει η συζήτηση πώς θα μαζευτεί το χρήμα. Κι ανακοινώνεται ένα πράγμα που όποιος το άκουσε τρόμαξε. Κι άρχισαν να λένε πως ακόμα θα το διαμορφώσουν για να μην είναι και πολύ άγριο. Κι αργότερα ξεκίνησε «διαβούλευση»! Πού όταν τ' άκουσα μου ήρθαν κάτι συνειρμοί άστα να πάνε, μιας και μια φορά που συμμετείχα σε μια παρόμοια διαβούλευση το αποτέλεσμα ήταν το αντίθετο απ' το πνεύμα της κουβέντας.
Και δεν φτάνουν όλ' αυτά που προβληματίζουν για τον επόμενο χρόνο. Άρχισαν να λένε πως έχουν πρόβλημα και τα φετινά έσοδα. Σύμφωνα με άρθρο στο χθεσινό «Πρώτο Θέμα» υπάρχει τρύπα 790 εκατ. ευρά. Γιατί; Γιατί λέει έγινε αυτό που έγραφα σε προηγούμενο σχετικό σημείωμα: Η κατανάλωση στο πετρέλαιο θέρμανσης δεν είναι φέτος ίδια με πέρυσι. Που απ' τη μια είναι σίγουρο πως βοηθάει κι ο καιρός, αλλ' απ' την άλλη όποιον ακούσω το ίδιο λέει: με την τιμή που έχει πάει το πετρέλαιο, αφενός μεν οι ώρες θέρμανσης περιορίζονται στο ελάχιστο ενώ απ' την άλλη αναζητούνται άλλοι τρόποι θέρμανσης: Τζάκια (κι ας λέει ο παλαίποτε συμφοιτητής μου Μάξιμος - αυτός πρέπει να είναι, αλλιώς τρομερή σύμπτωση με τέτοιο όνομα - για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις) σόμπες ξύλων ή κηροζίνης κλπ.
Στα χαρτιά όλα είναι καλά, αρκεί οι λογαριασμοί να μην γίνονται χωρίς τον ξενοδόχο.
Το είναι είναι κακιά λέξη (μια συνεργασία του Μιχάλη Ρουμελιώτη)
Πριν από 5 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου