Λονδίνο - Τρένα

Το Λονδίνο διακρίνεται για τους πολλούς σταθμούς τρένου που έχει. Ανάλογα την κατεύθυνση που θέλεις να πας είναι και ο σταθμός που πρέπει να χρησιμοποιήσεις. Έχασα το μέτρημα, είναι 7, 8, παραπάνω; Δεν μπορώ να απαντήσω, αν και όλοι όσους είδα έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Δεν υπάρχει δηλαδή αυτό που στη Γερμανία είναι γνωστό ως κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός (χάουπτμπανοφ -Hauptbahnhof). Θα μπορούσα να πω πως αυτόν τον ρόλο τον παίζει ο σταθμός του  Σεντ Πάνκρας (St Pancras) μόνο και μόνο γιατί εκεί τερματίζουν τα τρένα του Γιούροσταρ, αυτά που ενώνουν το Λονδίνο με το Παρίσι και τις Βρυξέλλες.

Λονδίνο - Καιρός

Τι καιρός επικρατεί στο Λονδίνο; Ο φήμες θέλουν να επικρατεί υγρασία, κάτι που επιβεβαίωσα κι εγώ τις μέρες που ήμουν εκεί. Το ρεύμα του κόλπου είναι λένε υπεύθυνο για το ότι η θερμοκρασίες είναι ανεβασμένες, ειδικά αν σκεφτούμε ότι πόσο βόρεια βρίσκεται η πόλη. Ακόμα κι όταν βρέχει συνδυάζει τη ζέστη με τη βροχή! Κι όταν δεν βρέχει, μπορεί τη μέρα να μην το βλέπεις, αλλά μόλις πέσει το φως αρχίζει η υγρασία να κολλάει παντού. Πετύχαμε και βροχή, πετύχαμε και το βαρύ μολυβένιο καιρό. Ευτυχώς, πετύχαμε και ήλιο, κάτι που δεν είναι πολύ συνηθισμένο, οι μέρες ηλιοφάνειας είναι ελάχιστες.

Λονδίνο - Σκουπίδια

Οι Ευρωπαίοι είναι καθαροί άνθρωποι. Οι πόλεις τους είναι πεντακάθαρες κι όχι γεμάτες σκουπίδια όπως οι δικές μας και ειδικά η Αθήνα. Κι αυτό γιατί οι Ευρωπαίοι είναι άνθρωποι με αγωγή και δεν πετάνε τα σκουπίδια τους πέρα δώθε. Προσέχουνε, κλπ κλπ. Μας έχουνε πρήξει μ' αυτό το παραμύθι. Το έχω ξαναπεί πως δεν είναι έτσι. Κι αν βλέπουμε το κέντρο (ή και πιο πέρα) να είναι καθαρά αυτό οφείλεται στο γεγονός πως οι δήμοι φροντίζουν να καθαρίζουν συνέχεια. Στο Λονδίνο έχουν δώσει προτεραιότητα στο να βάζουν κάμερες (για την ασφάλεια των κατοίκων και των παρεπιδημούντων βεβαίως βεβαίως) και έτσι το μάζεμα των σκουπιδιών αναγκαστικά περνάει σε δεύτερη μοίρα.

Λονδίνο - Ποδηλατόδρομοι

Ποδηλατόδρομοι. Που λέει ο λόγος. Βασικά δεν υπάρχουν. Αλλά ούτε και υπάρχει κουλτούρα ποδηλατική. Δεν συνηθίζουν δηλαδή οι Λονδρέζοι να κυκλοφορούν με ποδήλατο. Ας πούμε, αυτός της φωτογραφίας είναι ένας απ' τους μετρημένους στα δάχτυλα ποδηλάτες που είδα τις μέρες που βρισκόμουνα εκεί. Πάντως, γίνονται προσπάθειες να προωθηθεί η ιδέα. Στις άκρες αρκετών δρόμων έχει χωριστεί μια λουρίδα που έχει σήμα ένα ποδήλατο.

Λονδίνο - Μέτρα και Σταθμά

Όπως είναι γνωστό οι Βρετανία αλλά και αρκετές απ' τις πρώην αποικίες έχουν τα δικά τους μέτρα και σταθμά. Δηλ. το κάποιες αποικίες είναι σχετικό μιας και οι περισσότερες έχουν αποδεχτεί το δεκαδικό σύστημα (ακόμα και για διαφοροποίηση απ' την εποχή της βρετανικής κατοχής). Αντίθετα οι ΗΠΑ, παρά το γεγονός πως απέκτησαν την ανεξαρτησία τους μετά από πόλεμο, έχουν κρατήσει αρκετά απ' τα μέτρα της παλιάς πατρίδας όπως τα μίλια. Ευτυχώς στη Βρετανία στα πρατήρια καυσίμων η μέτρηση γίνεται σε λίτρα κι όχι σε γαλόνια. Απ' τα υπόλοιπα που ξεχωρίζουν οι Βρετανοί είναι και η κυκλοφορία των αυτοκινήτων αριστερά. Και υπάρχουν διάφοροι συνδυασμοί: δεξιά ή αριστερή κυκλοφορία με μίλια, ή χιλιόμετρα και με λίτρα ή γαλόνια! Κουίζ: πόσοι ακριβώς μπορούν να υπάρξουν.

Λονδίνο - Ανάπηροι

Στο Μόναχο έχω συνηθίσει να βλέπω ανάπηρους κάθε είδους να κυκλοφορούν στους δρόμους ή με τα μέσα μεταφοράς. Τυφλοί ή με κινητικά προβλήματα κάθε είδους, από απλές περιπτώσεις που κινούνται με πατερίτσες μέχρι πολύ βαριές που με το ζόρι κουνάνε ένα χέρι και μετακινούνται με ηλεκτρικά καροτσάκια. Στην Αθήνα μπορεί να μην βλέπεις τίποτα απ' αυτά (ούτε καν παιδικά καροτσάκια στους δρόμους) αλλά τότε με τους ολυμπιακούς του 2004 πολλά πεζοδρόμια έσπασαν στις άκρες για να περνάνε καρότσια. Αν βγεις όμως προς τα έξω, δεν υπάρχουν πεζοδρόμια άρα δεν υπάρχει ανάγκη και για δημιουργία διευκολύνσεων!

Λονδίνο - Κυκλοφορία

Οι Εγγλέζοι έχουν τη φήμη πως είναι παράξενοι και θέλουν να ξεχωρίζουν. Μια απ' τις πολλές διαφορές που έχουν με τον υπόλοιπο κόσμο είναι και η πλευρά κυκλοφορίας. Είναι γνωστό και λέγεται σε όλες τις οδηγίες πως η οδήγηση σε ολόκληρη τη Βρετανία (και στις περισσότερες απ' τις πρώην αποικίες της) είναι αριστερά. Αυτό είναι αλήθεια για τα αυτοκίνητα, αλλά τι γίνεται με τους πεζούς; Ισχύει και γι' αυτούς το ίδιο; Η φωτογραφία από πάνω ίσως έπειθε κάποιον πως έτσι είναι, αλλά είναι μόνο μία από πολλές που έχω τραβήξει και δείχνουν πως κανόνας δεν υπάρχει. Πότε δεξιά πότε αριστερά ανάλογα πώς τους ήρθε, χωρίς κάποια συνέπεια, ακόμα και σε παρόμοιες καταστάσεις (π.χ. στις σκάλες ή τους διαδρόμους του μετρό - απ' όπου και η παραπάνω φωτογραφία)!

Λονδίνο - Μετρό

Το μετρό του Λονδίνου που είναι το πρώτο μετρό που φτιάχτηκε, θεωρείται (και πρέπει να είναι δηλαδή) το μεγαλύτερο μετρό της Ευρώπης (ίσως και του κόσμου). Ε, ναι, παρόλο που οι Εγγλέζοι διαχωρίζουν το νησί τους απ' την υπόλοιπη Ευρώπη δεν παύουν ν' ανήκουν σ' αυτήν. Αν διακρίνεται μια κακία στα γραφόμενά μου δεν είναι τυχαίο. Γιατί το μετρό μπορεί να καλύπτει μεγάλο μήκος δικτύου (πάνω από 400 χλμ) αλλά εγώ ως επιβάτης αντιμετώπισα διάφορα προβλήματα.

Λονδίνο - Μαθητές

Δυο πράγματα μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση στο Λονδίνο. Το πρώτο ήταν οι στολές τους. Όπου συνάντησα μαθητές (και συνάντησα αρκετές φορές) το ξεχώριζα πως είναι ομάδα μαθητών από το γεγονός πως φορούσαν ομοιόμορφες σχολές. Είτε βρίσκονταν στην αυλή του σχολείου τους (που σημαίνει πως στο σχολείο καθημερινά πάνε με στολή) είτε ήταν έξω απ' αυτό.

Λονδίνο - Βρετανικό Μουσείο

Το Βρετανικό Μουσείο είναι ένα τεράστιο κτίριο στο κέντρο του Λονδίνου που για να το δεις ολόκληρο θέλεις μέρες και μέρες. Με μεγάλη προσέλευση κόσμου, δεν χρεώνει εισιτήριο (σε αντίθεση με τα ιδιωτικά που λέγαμε). Υπάρχουν μόνο πινακίδες αν θέλεις να στηρίξεις το μουσείο δώσε όσα νομίζεις, συνιστώμενο ποσό οι πέντε λίρες. Όχι. Εδώ δεν έδωσα. Ήταν η δική μου διαμαρτυρία για τα Ελγίνεια, αν και δυστυχώς, δεν είναι μόνο αυτά. Όλα τα μουσεία της Ευρώπης είναι γεμάτα με ελληνικά αρχαία. Δεν το είχα πάρει χαμπάρι. Είχα δει το μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο, είχα ακούσει για το Λούβρο στο Παρίσι, αλλά πρόσφατα διαπίστωσα ότι ακόμα και στο Μόναχο υπάρχει μουσείο με αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά γλυπτά. Μόνο που το λένε "Γλυπτοθήκη". Ακριβώς απέναντι είναι η "Συλλογή Αρχαίων Αντικειμένων". Κι αυτά ελληνικά και ρωμαϊκά. Αλλά ας πάμε παρακάτω.

Λονδίνο - Αεροδρόμιο Στάνστεντ

Για να πάει κανείς στο Λονδίνο έχει αρκετές επιλογές τόσο από αεροπορικές εταιρίες όσο και από αεροδρόμια. Μιας και γύρω του υπάρχουν 5 - 6 τέτοια. Το πρώτο (το πιο κοντινό) είναι το Λόντον-Σίτι (με κωδικό LCY), στα 14 χλμ. Το δεύτερο το γνωστότατο από πολύ παλιά Χίθροου (LHR) στα 27 χλμ. Αυτό είναι το μόνο που εξυπηρετείται και από τη γραμμή του μετρό (και στο πρώτο δηλ. μπορεί να πας με το μετρό αλλά η κίνησή του είναι περιορισμένη). Όταν είχα πρωτοπάει πριν 25 χρόνια είχε τέσσερις τερματικούς σταθμούς (τέρμιναλ), τώρα έχει πέντε! Αλλά η χωρητικότητά του εξακολουθεί να είναι περιορισμένη κι έτσι άρχισαν να χρησιμοποιούνται και πιο μακρινά. Όπως το Γκάτγουικ (LGW) για παράδειγμα στα 45 χλμ. Αυτό εξυπηρετείται με τρένα, απλά και γρήγορα. Πιο μακρυά το Λούτον (LTN) στα 55 χλμ κι ακόμα πιο πέρα στα 60 χλμ είναι το Στάνστεντ (STN) το αεροδρόμιο το οποίο θα περιγράψω σήμερα. Ήδη τα πράγματα αλλάζουν, το L που δείχνει πως είναι στο Λονδίνο έχει φύγει. Θα μου πείτε σιγά τη διαφορά στα 45, τα 55 ή στα 60 χλμ. Ε, ναι. Όταν αρχίζεις κι απομακρύνεσαι τι πέντε πάνω τι πέντε κάτω! Εξάλλου, όταν είσαι μακρύτερα, για να έχεις κίνηση, ρίχνεις τις τιμές! Στην πάνω φωτογραφία η Μαρία μπροστά στην είσοδο. Τίποτα το εντυπωσιακό! Στην πινακίδα αναφέρει πως είναι αεροδρόμιο του Λονδίνου!

Λονδίνο - Λεωφορεία

Το Λονδίνο είναι μουντό και γκρίζο τις περισσότερες ώρες. Κι έτσι οι Λονδρέζοι βρήκαν τρόπο να σπάνε τη μουντάδα βάζοντάς της έντονο κόκκινο χρώμα. Το έβαλαν στα ταχυδρομικά κουτιά, αλλά πόσα τέτοια να υπάρχουν; Το έβαλαν και στους τηλεφωνικούς θαλάμους αλλά πάλι δεν έφτανε. Το πρόσθεσαν στα λεωφορεία τους και γέμισαν οι δρόμοι κι απόκτησαν ένα έντονο αλλά και χαρακτηριστικό στυλ (έτσι κι αλλιώς οι Εγγλέζοι πάντα θέλουν να ξεχωρίζουν). Στην πάνω φωτογραφία ένα απ' τα παλιά λεωφορεία, τα λίγα που έχουν μείνει (τα περισσότερα στη γραμμή 9 προς την πλατεία Τραφάλγκαρ απ' ότι είδα), απ' αυτά που δεν είχαν πόρτα αλλά έμπαινες ή έβγαινες χωρίς πρόβλημα όταν έκοβε ταχύτητα το λεωφορείο!

Λονδίνο - Μουσεία

Στο Λονδίνο υπάρχουν μουσεία και "μουσεία". Μουσεία δηλ. πραγματικά, αυτά που έχουν αληθινούς θησαυρούς, που έχουν αποκτηθεί με πολλούς και διαφόρους τρόπους (τα μάρμαρα του Παρθενώνα είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση) και άλλα που είναι στημένα απλά και μόνο για να μαζεύουν κόσμο και χρήμα. Και το ιδιαίτερο είναι πως στο πανάκριβο Λονδίνο στα μεν δημόσια μουσεία η είσοδος είναι δωρεάν ενώ στα ιδιωτικά (προφανώς) θέλουνε να βγάλουνε και απ' τη μύγα ξίγκι. Στην πάνω φωτογραφία π.χ. είναι η είσοδος του "μουσείου" που υπάρχει στην Μπέικερστριτ 221Β. Τι μουσείο είναι αυτό; Μουσείο Σέρλοκ Χολμς. Μα ο Σέρλοκ Χολμς είναι φανταστικό πρόσωπο. Πώς μπορεί να έχει μουσείο; Ναι αλλά ο συγγραφέας εκεί έγραφε πως μένει. Να μην φτιάξουμε κι εμείς το "σπίτι" του;

Λονδίνο - Κόστος

Το κόστος παραμονής στο Λονδίνο είναι αρκετά ανεβασμένο. Το να πας μέχρις εκεί είναι εύκολο. Βλέπεις υπάρχουν αρκετές αεροπορικές εταιρίες χαμηλού κόστους που εδρεύουν στην Αγγλία. Όπως οι Ίζι Τζετ και η Ράιαν Αίαρ που είναι οι πιο γνωστές. Απ' όποιο μέρος της Ευρώπης να ξεκινάς ή η μια ή η άλλη θα ξεκινάνε από κάπου εκεί κοντά. (Βέβαια η δεύτερη δεν φεύγει από κεντρικά αεροδρόμια που έχουν ψηλά τέλη, αλλά από πολύ περιφερειακά που για να φτάσεις μέχρις εκεί, πληρώνεις ένα μέρος απ' αυτά που κέρδισες, αλλ' αυτό είναι άλλη ιστορία). Αλλά εκεί τελειώνουν τα φτηνά. Ξεκινώντας απ' το αεροδρόμιο για την πόλη (για το κέντρο του Λονδίνου δηλ.) αρχίζεις να καταλαβαίνεις τη διαφορά. Έχω γράψει για το κόστος στο πρώτο σημείωμα για το Λονδίνο, όποιος δεν θυμάται μπορεί να τα δει εκεί και να πάρει μια γεύση.

Λονδίνο - Εκκλησίες

Στο Μόναχο, σ' όποια γωνιά και να βρεθώ, όλο και κάποια εκκλησία θα συναντήσω. Άλλες καθολικές κι άλλες ευαγγελικές (οι ορθόδοξες είναι μόνο δύο και μάλιστα η μία - η Σαλβάτορκίρχε - δεν μοιάζει ιδιαίτερα με ορθόδοξη αφού ήταν καθολική και παραχωρήθηκε στους Έλληνες του Μονάχου πριν το 1830, όπως έχω ξαναγράψει). Αντίθετα στο Λονδίνο οι εκκλησίες είναι λιγοστές. Και μεγάλες. "Επισκεφθήκαμε" δύο. Και χρησιμοποιώ τα εισαγωγικά γιατί η επίσκεψη περιορίστηκε στο εξωτερικό τους μέρος μιας και αν θέλαμε να προχωρήσουμε και στο εσωτερικό θα έπρεπε να πληρώσουμε είσοδο και μάλιστα αρκετά ψηλή. Γύρω στις 15 λίρες! Αλλά γι' αυτά άλλη φορά. Αντίθετα, στο Μόναχο (στην υπόλοιπη Γερμανία παίζεται, υπάρχουν και με εισιτήριο), σε όλα πληρώνεις για να μπεις, αλλά όχι στις εκκλησίες!

Λονδίνο - Ασφάλεια

Στο Λονδίνο ΔΕΝ με κλέψανε. Γιατί το γράφω και το τονίζω; Γιατί απ' την ώρα που πήγα, μέχρι την ώρα που έφυγα, παντού κι απ' όλους άκουγα την ίδια προειδοποίηση: Προσοχή χτις τσάντες γιατί υπάρχουν κλέφτες στο Λονδίνο. Πριν ξεκινήσω ακόμα, στους δυο οδηγούς που είχα και τους διάβασα για να θυμηθώ τι μπορώ να δω και να βγάλω ένα πλάνο του πώς θα κινηθώ. Αρκετά παλιοί (ο ένας μάλιστα πριν το μιλένιουμ κι έτσι δεν είχε στα αξιοθέατα τον τροχό που στήθηκε τότε). Και οι δυο έλεγαν το ίδιο. Προσέχετε όταν κυκλοφορείτε στο δρόμο. Ειδικά τις τσάντες σας, γιατί στο συνωστισμό επωφελούνται οι τσαντάκηδες - και το Λονδίνο έχει πολλούς.

Λονδίνο - Ωράριο Καταστημάτων

Τι ώρα μπορεί κανείς να ψωνίσει στο Λονδίνο; Σχεδόν όποια το θυμηθεί. Εντάξει, τα εμπορικά κρατάνε ακόμα κάποιο ωράριο. Αλλά τα σουπερμάρκετ είναι ανοιχτά όλη μέρα κάθε μέρα. Πριν από καμιά 20αριά χρόνια που είχα ξαναπάει, ανοιχτά αργά το βράδυ (ή και όλο το 24ωρο) ήταν μόνο κάποια μαγαζιά Αράβων στο κέντρο. Αυτή τη φορά όμως η κατάσταση έχει αλλάξει κατά πολύ. Πέρα απ' το ότι υπάρχουν πολλά μαγαζιά που είναι ανοικτά όλο το 24ωρο (από 6 το πρωί της Δευτέρας μέχρι 11 το βράδυ του Σαββάτου έλεγε κάποιο) είναι πολλά και αυτά που είναι ανοιχτά τις Κυριακές για τουλάχιστον 5 - 6 ώρες. Τα υπόλοιπα είναι ανοικτά απ' τις 6 το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ. Πού τα μεγαλεία του Μονάχου που 8 η ώρα είναι όλα κλειστά (άντε και της Βαυαρίας - σε άλλα κρατίδια πάνε μέχρι τις 10 - 12).

Ίζι Τζετ

Την Ίζι Τζετ (easyJet) την είχα ακούσει πριν από αρκετά χρόνια. Ίσως ήταν η πρώτη αεροπορική εταιρία χαμηλού κόστους που έμαθα. Για όποιον δεν την ξέρει είναι η πρώτη (εκεί γύρω στα 1995) απ' τις Ίζι εταιρίες του Κύπριου επιχειρηματία Στέλιου (Χατζηιωάννου). Μετά απ' αυτήν ακολούθησαν κι άλλες, είτε τοπικές όπως η Ίζι Μπας που μεταφέρει κόσμο από τα αεροδρόμια του Λονδίνου προς το κέντρο της πόλης και αντιστρόφως ή η Ίζι Κρουίζ που οργανώνει φτηνές - λέει - κρουαζιέρες στο Αιγαίο (ξεκίνησε με τη Μεσόγειο, αλλά πουλήθηκε το 2009 - το ανακάλυψα τώρα, πού να προλάβει κανείς τις επιχειρηματικές δραστηριότητες). Εμείς χρησιμοποιήσαμε για πρώτη φορά την πρώτη τώρα που πήγαμε στο Λονδίνο. Ήταν μια καινούρια εμπειρία κι έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ και μ' αυτήν.

Λονδίνο - Αγανακτισμένοι

Το κίνημα των αγανακτισμένων στο Λονδίνο καλά κρατεί. Υπάρχει μια "ομάδα" που έχει κατασκηνώσει μπροστά στη μητρόπολη του Λονδίνου, τον Άγιο Παύλο. Κι όταν λέμε έχει κατασκηνώσει το εννοούμε: Έχουν βάλει τις σκηνές τους και κοιμούνται εκεί. Η αστυνομία παρακολουθεί διακριτικά, αν και γίνονται πολλές προσπάθειες για να τους διώξουν από κει. Τις μέρες που βρισκόμασταν στο Λονδίνο, είχε κάνει αίτηση ο παπάς της εκκλησίας "να φύγουνε, να πάνε αλλού" γιατί χαλάνε την εικόνα της περιοχής. Κι ο παπάς είχε δίκιο. Γιατί η εκκλησία έχει εισιτήριο για να μπει ο τουρίστας να τη δει (θα αναφερθώ στο μέλλον και σ' αυτό). Και πώς να προσελκύσεις τον τουρίστα όταν απέξω υπάρχει αυτός ο "όχλος".

Λονδίνο

Επιστρέψαμε κι απ' το Λονδίνο. Άντε να δούμε επιτέλους και λίγο ήλιο (!!! ναι, ναι. Στο Μόναχο). Τελευταία μέρα των διακοπών σήμερα, δεν είχα σκοπό να γράψω κάτι, αλλά μιας και υπάρχουν κάποιες πρώτες εντυπώσεις λέω να τις γράψω. Γιατί οι συνολικές εντυπώσεις ήταν πολλές. Τόσες που δεν το περίμενα. Έτσι έχω βάλει αρκετού τίτλους αυτή τη στιγμή και θέλει χρόνο για να γραφτούν τα κείμενα και να μπουν φωτογραφίες όπου υπάρχουν. Βγαίνουν πάνω από 30 σημειώματα! Δεν ξέρω καν αν θα είναι σε συνεχόμενες μέρες (αλλά το βλέπω δύσκολο). Όμως, η ύπαρξη ετικέτας "Λονδίνο" θα διευκολύνει όσους θα θελήσουν να τα διαβάσουν κάποια στιγμή μαζεμένα.