Γαλλικοί δρόμοι

Μπόλικες φωτογραφίες σήμερα, όσες δεν έχει για την Ιταλία και τη Γερμανία μαζί. Είναι πως κινηθήκαμε σε μια ποικιλία δρόμων στη Γαλλία, σ' αντίθεση με την Ιταλία που χρησιμοποιήσαμε μόνο αυτοκινητόδρομους και τη Γερμανία που τη θεωρώ δεδομένη, έχω τραβήξει διάφορες φορές, αλλά άντε να τις βρω τώρα. Περνάμε λοιπόν τα σύνορα της Γαλλίας. Από το Βέλγιο μεριά. Πάμε από Λουξεμβούργο προς Σεν Μαλό, κι επιλέξαμε να κάνουμε λίγο διαφορετικό κομμάτι σε σχέση με την επιστροφή που θα ήταν μέσω Παρισιού. Υπάρχουν φώτα, αλλά είναι μόνο εδώ στα σύνορα. Λίγο παραπέρα τα φώτα σταματάνε. Όπως και στη Γερμανία δηλαδή (εκεί ούτε στα σύνορα!).

Ιταλικοί Αυτοκινητόδρομοι

Στην Ιταλία όχι μόνο οι αυτοκινητόδρομοι είναι φωτισμένοι τη νύχτα, όχι μόνο υπάρχουν βενζινάδικα κάθε 25 περίπου χιλιόμετρα (στους περισσότερους) αλλά και σε πολλούς υπάρχουν οι τιμές των καυσίμων των επομένων τεσσάρων πρατηρίων με το όνομα της φίρμας που το διαχειρίζεται και την απόσταση μέχρις αυτό. Και μάλιστα με την επισήμανση με ειδικό πράσινο φως του φτηνότερου (έστω και κατά ένα δέκατο του λεπτού) κατά κατηγορία (βενζίνη ή ντίζελ). Όχι πως αυτό φέρνει μείωση τιμών. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία (την περίοδο του Πάσχα) οι τιμές είναι πολύ πάνω, σημαντικά ψηλότερες π.χ. απ' τη Γερμανία αλλά και από βενζινάδικα έξω απ' τους αυτοκινητόδρομους (από τίποτα! μέχρι 15 λεπτά).

Ευρωπαϊκοί αυτοκινητόδρομοι

Για τους αυτοκινητόδρομους λέω να γράψω σήμερα. Μερικά γενικά για τους ευρωπαϊκούς (και τις διαφορές τους από τους άλλους δρόμους). Κι από αύριο να ασχοληθώ με δρόμους σε διάφορες χώρες που επισκέφτηκα τελευταία (Ιταλία, Γαλλία). Προς το παρόν τα κοινά στοιχεία, τα ξεχωριστά έπονται. Ε, βέβαια πρέπει να γράψω και για τους γερμανικούς. Τι στο καλό. Γράμματα απ' τη Γερμανία και να μην βλογήσουμε το σπίτι μας; Αλλά πριν ξεκινήσω να λέω τι συμβαίνει με τους δρόμους να εξηγήσω τι εννοώ ως αυτοκινητόδρομους (και με μερικά τσιτάτα) για να συνεννοούμαστε σωστά.

Σχεδιασμός δρομολογίων

Ένα ερώτημα που μου γίνονται είναι πως κανονίζω τα δρομολόγιά μου. Τόσο ως προς την επιλογή προορισμών όσο κυρίως το ποιον δρόμο θα ακολουθήσω όταν η μετάβαση γίνεται οδικά. Για το πρώτο η απάντηση είναι εύκολη και έχει δύο σκέλη. Το ένα είναι ανάλογα τι έχω ακούσει για τους διάφορους προορισμούς. Άλλα τα έχω διαβάσει σε ταξιδιωτικά περιοδικά (ένα ήταν το «Ταξιδεύοντας» που βγήκε δυο φορές, μια στις αρχές τις δεκαετίας του 80 και μια στα τέλη της του 90 και παρόλο που πέρασαν τόσα χρόνια υπάρχουν μέρη που μου έχουν μείνει και κάποια απ' αυτά τα επισκέφθηκα και δεν μετάνιωσα που τα θυμόμουνα και τα επιδίωξα) κι άλλα είναι γνωστά δημοφιλή μέρη που μπορεί να τα έχουν επισκεφθεί φίλοι, μπορεί και όχι.

Νέες τιμές

Όπως έγραφα παλιότερα οι αλλαγές στα συγκοινωνιακά θέματα γίνονται κάθε χρόνο, Δεκέμβρη μήνα. Τις προάλλες για παράδειγμα, κυκλοφόρησαν φυλλάδια του οργανισμού συγκοινωνιών του Μονάχου με το τι θα ισχύει για το 2013. Αυτό με τα τραμ (π.χ. μια γραμμή θέλει να πυκνώσει, αλλά σε ένα κομμάτι της διαδρομής σε δρόμο που η κυκλοφορία είναι μαζί με τα αυτοκίνητα δεν θέλουν περαιτέρω επιβάρυνση, έτσι θα οδηγούν τα επιπλέον δρομολόγια κάπου αλλού με νέο αριθμό) αυτό με τα λεωφορεία κι εκείνα με το μετρό. Κι όλα από το Δεκέμβρη. Έτσι, αλλαγές οποιαδήποτε άλλη εποχή είναι απρόσμενες. Κι έγινε μια τέτοια αλλαγή τελευταία. Και μάλιστα χοντρή. Δεν ξέρω από ποια μέρα ακριβώς, πάντως τον τελευταίο μήνα, η τιμή του Μπάγιερν Τίκετ αναπροσαρμόστηκε. Το απλό, για ένα άτομο, από 21 στα 22€. Μικρή αλλαγή θα πει κάποιος και θα συμφωνούσα αν δεν ήταν η έκπληξη της εποχής. Και το ακόμα χειρότερο. Το κανονικό Μπάγιερν Τίκετ, αυτό που επιτρέπει να ταξιδέψουν μέχρι και πέντε άτομα μαζί, αυξήθηκε από τα 29 στα 40€! Ναι. Σωστά διαβάζεται. Αύξηση 38%. Το 2010 οι τιμές ήταν 20 και 28€. Το 2011 αυξήθηκαν στα 21 και 29 και μέχρι τώρα ήταν τα ίδια.

Κατηγορίες Αυτοκινήτων

Όταν λέω για κατηγορίες, δεν εννοώ από άποψη κυβισμού ή χρήσης κλπ αλλά περιβαλλοντικές. Στη Γερμανία, λοιπόν, τα αυτοκίνητα χωρίζονται ανάλογα με την επιβάρυνση που προκαλούν στο περιβάλλον σε τρεις κατηγορίες ή μάλλον τέσσερις που η μια είναι τα πολύ παλιά ή αυτά που δεν έχουν ταξινομηθεί. Από κει και πέρα ανάλογα με τις προδιαγραφές που έχει κατασκευαστεί η μηχανή ταξινομείται στην κατηγορία 2 (κόκκινο) ή 3 (κίτρινο) ή 4 πράσινο. Αυτά τα έχω γράψει αναλυτικά πέρυσι. Στην περίπτωση που δεν είναι γνωστές οι προδιαγραφές της μηχανής, μπαίνει ο χρονικός ορίζοντας: πότε υπήρχε η υποχρέωση για συμμόρφωση με τις συγκεκριμένες προδιαγραφές. Κι αυτό γιατί εδώ υπάρχουν πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες και καμιά δεν θέλει να χάσει πελάτες. Άρα, μόλις εφαρμόσει κάποια οδηγία, θέλει να έχει και το αντίστοιχο μπόνους. Έτσι, το αυτοκίνητο που έχω και έχει κυκλοφορήσει πρώτη φορά το 2003 ταξινομήθηκε στην κατηγορία 4, ενώ με την ημερομηνία αν πήγαινε θα έμπαινε στην 3 αφού υποχρεωτικά οι συγκεκριμένες προδιαγραφές έγιναν από το 2005.

Εξελίξεις Συγκοινωνιών

 Θυμάστε που έγραφα πως ετοιμάζονται τα νέα τραμ για το Μόναχο; Ε, τις προηγούμενες μέρες είδα να κυκλοφορεί ένα τέτοιο. Βέβαια, λίγες μέρες, πριν είδα και ένα απ' τα ποοοοοοολύ παλιά. Αυτά που ήταν χωριστά τα δυο κομμάτια. Αλλά φωτογραφία δεν έχω γιατί εκείνη τη στιγμή περίμενα να πάω στο γιατρό για το πόδι μου (τενοντίτιδα στον αχίλλειο η διάγνωση)!

Αεροπορικές Μετακινήσεις

Φέτος ήταν η χρονιά των αεροπορικών ταξιδιών για μένα. Τέσσερα τον αριθμό και με διαφορετικές εταιρίες το καθένα. Ένα προς Λονδίνο με Ίζιτζετ, τρία προς Αθήνα με Ερ Κίνα, Ετζίαν και Λούφτχανσα. Κι αν έκανα αφιέρωμα μόνο για τις δυο πρώτες είναι γιατί αυτές (θεωρώ πως) είναι πιο άγνωστες, ενώ με τις άλλες είμαστε πιο εξοικειωμένοι. Στο τελευταίο ταξίδι ο καιρός ήταν καλός, είχε μεν νέφωση αλλά όχι τόσο μεγάλη ώστε να μπορούμε να βλέπουμε τι γίνεται κάτω, στο παράθυρο έβαλα να κάθεται η Μαρία η οποία τράβηξε αρκετές φωτογραφίες και έτσι σήμερα είπα να βάλω μερικές. Για αρχή το λεκανοπέδιο όπως φαίνεται από τ' αεροπλάνο, από βόρεια. Διακρίνεται το συγκρότημα του Ολυμπιακού σταδίου (ακριβώς δίπλα στον κινητήρα).

Αεροπορικό

Κάποτε για να ταξιδέψει κάποιος αεροπορικά έπρεπε να πάει σε ένα αναγνωρισμένο πρακτορείο και να ζητήσει να βγάλει ένα εισιτήριο. Αν ήθελε, ρώταγε και την τιμή και κανόνιζε αν τον έπαιρνε να ταξιδέψει ή όχι. Υπήρχαν δε δυο τιμές: μια οικονομική (Υ) που τη λέγαμε και δεύτερη θέση και μια πιο ακριβή, που λεγόταν πρώτη θέση αλλά για να μην ακούγεται τόσο άσχημα της δίναν κι άλλα ονόματα όπως π.χ. μπίζνες. Και οι αεροπορικές έκαναν εκπτώσεις σε τακτικούς πελάτες που ήταν κι αυτές προκαθορισμένες κι οι πελάτες αυτού του καιρού ήξεραν το τι και πώς και έκαναν τον προγραμματισμό τους (δεν αποφάσιζε κανείς εύκολα ένα αεροπορικό ταξίδι). Οι πράκτορες, για να προχωρήσουν στο κλείσιμο ή στην έκδοση των εισιτηρίων έπαιρναν τηλέφωνο την εταιρία και όταν κατάφερναν να επικοινωνούσαν μάθαιναν τι γίνεται για τη συγκεκριμένη πτήση. Ενημέρωναν το πελάτη τους (που μπορεί να τον βλέπαν μετά από κάποιες μέρες), έβγαζαν το εισιτήριο μέχρι κάποια προθεσμία που είχαν και έπαιρναν πάλι τηλ. την εταιρία και έδιναν τον αριθμό του εισιτηρίου ώστε να ολοκληρωθεί η πώληση. Πού τα θυμήθηκα θα ρωτήσει κάποιος αυτά. Εμ, μ' αυτά που συμβαίνουν!

Λονδίνο - Διαγραμμίσεις και Σήματα

Το να παρακολουθήσεις τις διαγραμμίσεις των δρόμων στο Λονδίνο είναι ένας άθλος. Έχουμε και στην Ελλάδα ποικιλία αλλά όχι πια και τόση. Υπάρχουν οι γραμμές που είναι στη μέση κι άλλες που είναι στα πλάγια. Υπάρχουν αυτές που είναι άσπρες κι οι άλλες που έχουν χρώμα ή και χρώματα (π.χ. μισή μπλε, μισή κόκκινη). Αυτές που είναι διπλές ή μονές, συνεχείς ή διακεκομμένες και που υπάρχουν σε κάθε πόλη για να ξεχωρίζουν τις σειρές των αυτοκινήτων και που συνδυάζονται μεταξύ τους αλλά εδώ υπάρχουν κι άλλες: οι τεθλασμένες που δεν κατάλαβα τι ακριβώς σημαίνουν, πάντως τις βρήκα πάντα κοντά σε διαβάσεις ή στο τέλος ενός δρόμου, απ' ότι μου είπαν - μάλλον - μια πιο αυστηρή απαγόρευση στάσης και στάθμευσης εκεί.

Λονδίνο - Τρένα

Το Λονδίνο διακρίνεται για τους πολλούς σταθμούς τρένου που έχει. Ανάλογα την κατεύθυνση που θέλεις να πας είναι και ο σταθμός που πρέπει να χρησιμοποιήσεις. Έχασα το μέτρημα, είναι 7, 8, παραπάνω; Δεν μπορώ να απαντήσω, αν και όλοι όσους είδα έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Δεν υπάρχει δηλαδή αυτό που στη Γερμανία είναι γνωστό ως κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός (χάουπτμπανοφ -Hauptbahnhof). Θα μπορούσα να πω πως αυτόν τον ρόλο τον παίζει ο σταθμός του  Σεντ Πάνκρας (St Pancras) μόνο και μόνο γιατί εκεί τερματίζουν τα τρένα του Γιούροσταρ, αυτά που ενώνουν το Λονδίνο με το Παρίσι και τις Βρυξέλλες.

Έλεγχος Εισιτηρίων

Την περασμένη βδομάδα είχαν έρθει φίλοι απ' την Ελλάδα. Συνήθως, σ' αυτές τις περιπτώσεις πάμε στο αεροδρόμιο και τους παίρνουμε. Αλλά αυτή τη φορά αφενός μεν γιατί είχαν ξανάρθει, αφετέρου γιατί η πτήση τους έφθανε σχετικά νωρίς (λίγο μετά τις 10 το πρωί, που είχαμε μάθημα στο σχολείο) τους αφήσαμε να έρθουν στο σπίτι μόνοι τους. Κατάφεραν να βγάλουν το σωστό εισιτήριο από το αεροδρόμιο προς το Μόναχο (είναι 20€ για όλη τη μέρα και μπορείς να κυκλοφορήσεις σε όλο το δίκτυο). Όχι με την πρώτη, όχι από το μηχάνημα αλλά από το γκισέ που υπάρχει και που λειτουργούσε εκείνη την ώρα. Και θυμήθηκα μια προηγούμενη φορά που ήρθαν τα παιδιά και τους είχα στείλει το εισιτήριο ταχυδρομικά! Αλλά δεν ήταν πρωτότυπο αυτό, αντιγραφή έκανα, αφού η Ντίνα μου έλεγε πως κάθε φορά που ερχόταν ο αδελφός της προς τα εδώ (και ερχόταν τακτικά) πάντα του είχαν στείλει το εισιτήριο να μην ψάχνεται.

Λονδίνο - Μετρό

Το μετρό του Λονδίνου που είναι το πρώτο μετρό που φτιάχτηκε, θεωρείται (και πρέπει να είναι δηλαδή) το μεγαλύτερο μετρό της Ευρώπης (ίσως και του κόσμου). Ε, ναι, παρόλο που οι Εγγλέζοι διαχωρίζουν το νησί τους απ' την υπόλοιπη Ευρώπη δεν παύουν ν' ανήκουν σ' αυτήν. Αν διακρίνεται μια κακία στα γραφόμενά μου δεν είναι τυχαίο. Γιατί το μετρό μπορεί να καλύπτει μεγάλο μήκος δικτύου (πάνω από 400 χλμ) αλλά εγώ ως επιβάτης αντιμετώπισα διάφορα προβλήματα.

Ανάσα Ελλάδας

Η εικόνα που έχω στην αρχή αυτής της δημοσίευσης θα μπορούσε να παραπλανήσει κάποιον και να νομίσει πως είναι από κάποια λίμνη της περιοχής. Όμως όχι. Όπως λέει και ο τίτλος αλλά απ' ό,τι φαίνεται κι απ' το (ιπτάμενο) δελφίνι στο βάθος, είναι από μια βαθιά ανάσα που πήραμε την περασμένη βδομάδα στην (και από την) Ελλάδα. Τις μέρες των διακοπών ο καιρός δεν ήταν ιδιαίτερα καλός. Μας έκανε μια καλή υποδοχή για να μας δείξει τη διαφορά από τη Γερμανία των αρνητικών θερμοκρασιών, αλλά από κει και πέρα συννεφιές, βροχές, κρύο, δεν μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα. Χώρια τα τρεξίματα αφού μέσα στη μια βδομάδα που ήμασταν εκεί έπρεπε να γίνουν κάμποσες δουλειές.

Γαλλογερμανικός Άξονας

Νομίζω πως όλοι έχουμε ακούσει ή και έχουμε πει για τον Γαλλογερμανικό άξονα. Για τη συνεργασία δηλαδή της Γερμανίας και της Γαλλίας δηλαδή σε διάφορους τομείς. Κυρίως, τώρα τελευταία με την αγαστή συνεργασία τους για την επαναφορά της Ελλάδας στον "ίσιο δρόμο" της οικονομικής ευπρέπειας! Πώς θα γίνει αυτό; Μα με το να μας βάλουν τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι. Έτσι, απ' αυτή τη "συνεργασία" μας προέκυψε κι η Μερκοζύ! Αλλά εδώ δεν θα μιλήσουμε γι' αυτά. Για άλλο Γαλλογερμανικό άξονα. Αυτόν της συνεργασίας στις συγκοινωνίες!!!

Λονδίνο - Λεωφορεία

Το Λονδίνο είναι μουντό και γκρίζο τις περισσότερες ώρες. Κι έτσι οι Λονδρέζοι βρήκαν τρόπο να σπάνε τη μουντάδα βάζοντάς της έντονο κόκκινο χρώμα. Το έβαλαν στα ταχυδρομικά κουτιά, αλλά πόσα τέτοια να υπάρχουν; Το έβαλαν και στους τηλεφωνικούς θαλάμους αλλά πάλι δεν έφτανε. Το πρόσθεσαν στα λεωφορεία τους και γέμισαν οι δρόμοι κι απόκτησαν ένα έντονο αλλά και χαρακτηριστικό στυλ (έτσι κι αλλιώς οι Εγγλέζοι πάντα θέλουν να ξεχωρίζουν). Στην πάνω φωτογραφία ένα απ' τα παλιά λεωφορεία, τα λίγα που έχουν μείνει (τα περισσότερα στη γραμμή 9 προς την πλατεία Τραφάλγκαρ απ' ότι είδα), απ' αυτά που δεν είχαν πόρτα αλλά έμπαινες ή έβγαινες χωρίς πρόβλημα όταν έκοβε ταχύτητα το λεωφορείο!

Συγκοινωνιακές Ιστορίες

Αυτό το κείμενο γράφεται και πάλι μέσα στο τρένο. Έτσι, να θυμηθώ τα παλιά. Βέβαια, τώρα υπολογιστή δεν έχω κι έτσι τη δουλειά την κάνει το τηλέφωνο. Ξέρετε, απˊ αυτά τα καινούρια που μόνο καφέ δεν ψήνουν. Τη Δευτέρα το μεσημέρι καθυστέρησα να φύγω από το σχολείο. Κάποιες δουλειές με κράτησαν εκεί. Πριν να ξεκινήσω με παίρνει τηλέφωνο η Μαρία και με ειδοποιεί πως το μετρό προς το σπίτι έχει καθυστέρηση, άγνωστο πόση. Τι να κάνω, φτιάχνω στο μυαλό μου διάφορα εναλλακτικά σενάρια.

Πετώντας με τη Χήνα

 Δεν μοιάζει για χήνα; Κι όμως είναι! Κι αν δεν είναι ακριβώς η ίδια, είναι το σήμα της. Κι εξηγούμαι: εκτός απ΄ το γνωστό μας πουλί, τη χήνα που πετάει (και μπορεί στην Ελλάδα να μην την έχουμε συνηθίσει να πετάει αλλά κυρίως ως οικόσιτη, βαριά και δυσκίνητη, στα μέρη όμως που υπάρχουν λίμνες την ξέρουν να πετάει κοπαδιαστά σε σχήμα V) υπάρχει άλλη μία: η Air China μια απ' τις αεροπορικές εταιρίες της Κίνας, η επίσημη, η μεγαλύτερη (και μια απ' τις 10 μεγαλύτερες στον κόσμο) κι αυτή που εκτελεί τις διεθνείς πτήσεις. Κι ενώ βέβαια οι αγγλομαθείς θα σπεύσουν να διορθώσουν πως δεν διαβάζεται Ερ - Χήνα αλλά Ερ- Τσάινα, αλλά τι να κάνουμε που στα Γερμανικά διαβάζεται σαν Χήνα (για να μην πω σαν Κίνα - αυτό το ch στην αρχή έχει έναν ήχο που είναι αρκετά κοντά στο κ, εξάλλου και τα δυο είναι ουρανικά). Κι έτσι, εμένα με βόλευε να κάνω το λογοπαίγνιο και να λέω πως θα ταξιδέψω με τη Χήνα που θα με πάρει στα φτερά της και θα με μεταφέρει στην Αθήνα.

Ίζι Τζετ

Την Ίζι Τζετ (easyJet) την είχα ακούσει πριν από αρκετά χρόνια. Ίσως ήταν η πρώτη αεροπορική εταιρία χαμηλού κόστους που έμαθα. Για όποιον δεν την ξέρει είναι η πρώτη (εκεί γύρω στα 1995) απ' τις Ίζι εταιρίες του Κύπριου επιχειρηματία Στέλιου (Χατζηιωάννου). Μετά απ' αυτήν ακολούθησαν κι άλλες, είτε τοπικές όπως η Ίζι Μπας που μεταφέρει κόσμο από τα αεροδρόμια του Λονδίνου προς το κέντρο της πόλης και αντιστρόφως ή η Ίζι Κρουίζ που οργανώνει φτηνές - λέει - κρουαζιέρες στο Αιγαίο (ξεκίνησε με τη Μεσόγειο, αλλά πουλήθηκε το 2009 - το ανακάλυψα τώρα, πού να προλάβει κανείς τις επιχειρηματικές δραστηριότητες). Εμείς χρησιμοποιήσαμε για πρώτη φορά την πρώτη τώρα που πήγαμε στο Λονδίνο. Ήταν μια καινούρια εμπειρία κι έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ και μ' αυτήν.

Μόναχο

3ο Άντβεντ σήμερα, με μια όμορφη φωτογραφία που δείχνει το σταθμό του Μονάχου σε όλη του την μεγαλοπρέπεια. Στο σκεπαστό (εκεί που φαίνεται ανάποδα η διαφήμιση της Gruding) είναι το κυρίως μέρος, όπου σταματούν τα τρένα των μακρινών αποστάσεων (αλλά όχι μόνο) ενώ στα πλάγια είναι κάποια τοπικά. Με λίγο χιόνι στις γραμμές και στο βάθος οι πύργοι της Φράουενκίρχε και του Δημαρχείου. Από μια έκδοση του οργανισμού αστικών συγκοινωνιών (MVV).