Χειμώνας κι οι εξωτερικές θερμοκρασίες χαμηλές. Το πόσο χαμηλές είναι σχετικό, αφού ο φετινός χειμώνας είναι (ή ήταν; τέλειωσε; να ελπίζουμε;) ήπιος. Οι μέρες με θερμοκρασία κάτω από το μηδέν καμιά 30αριά όλες κι όλες, μου φαίνονται πολύ λίγες σε σχέση με πέρυσι. Αν και αρκετές απ' αυτές η αίσθηση του κρύου ήταν έντονη, κάνα δυο νύχτες έφτασε ή και πέρασε τους -15, καμιά 10αριά στο -9, -10 και τις υπόλοιπες από -6 και πάνω. Αυτές είναι οι πιο χαμηλές θερμοκρασίες, της νύχτας, τη μέρα ανέβαινε μερικούς βαθμούς. Εν τω μεταξύ υπήρχαν ενδιάμεσα σημαντικά διαλείμματα. Μέρες ζεστές για χειμώνα, που η θερμοκρασία έφτανε τους 10 ή τους 15 βαθμούς το μεσημέρι και έπεφτε στους 6 ή τους 8 το βράδυ. Αυτή τη στιγμή, το wetter.com (ένα σάιτ από το οποίο συνήθως παρακολουθώ την πρόγνωση του καιρού) δίνει -3,4 βαθμούς για το Μόναχο και -2,2 για τη Στουτγάρδη.
Από το Σάββατο άρχισε πάλι να κατεβαίνει, ψιλοχιονίζει και λίγο, αλλά ακόμα κι αυτό δεν το βλέπω (ή δεν θέλω να το βλέπω) να κρατάει για πολύ. Φέτος έχουν ήδη σκουπίσει πλήρως τα γαρμπίλια από τα πεζοδρόμια και τους πεζόδρομους. Πέρυσι τέτοιες μέρες ξεκίνησαν να σκουπίζουν, περάσαμε ένα 10ήμερο περίπου καθαροί και 6 - 7 Μάρτη ρίχνει ένα χιόνι ξεγυρισμένο, που τρέχανε και δεν φτάνανε τα συνεργεία να ρίξουν γαρμπίλι απ' την αρχή. Φέτος, την πρώτη βδομάδα του Φλεβάρη σκούπισαν τα πολλά, τη δεύτερη τα πήραν παραπάνω και προχθές καθάρισαν για τα καλά. Απ' ότι βλέπω στις προβλέψεις για τις επόμενες μέρες, θα ρίχνει λίγο χιονάκι (κυρίως σήμερα), αλλά μάλλον δεν θα το στρώσει χοντρά (έχει 3 - 4 πόντους τώρα). Θα φτάσουμε το μεσημέρι σήμερ' αύριο το 0 ενώ την Τετάρτη τους 2!
Το ερώτημα όμως πόσο κρύος είναι ο χειμώνας δεν έχει να κάνει μόνο με τις εξωτερικές θερμοκρασίες. Γιατί άμα κάνει κρύο μην κυκλοφορείς έξω παραπάνω απ' όσο είναι απαραίτητο: να πας μέχρι το αυτοκίνητο, ή μέχρι το φούρνο ή μέχρι τη στάση. Από κει και πέρα, όταν είσαι μέσα, οι θερμοκρασίες είναι ψηλές. Το πόσο, εξαρτάται από το μέρος που βρίσκεσαι. Ας πούμε όταν περιμένεις στη στάση του μετρό, θέρμανση δεν υπάρχει. Όμως, επειδή είναι υπόγεια, δεν κάνει κρύο (παρά μόνο όταν έρχεται το ωστικό κύμα του αέρα που σπρώχνει ο συρμός καθώς προχωράει στη γαλαρία ή η ανανέωση καθώς ρουφάει από πάνω φεύγοντας). Αν η στάση σου είναι εξωτερική (λεωφορείου, τραμ ή προαστιακού - εκτός κέντρου) τότε βέβαια την ώρα της αναμονής είναι ζόρικα.
Στο εσωτερικό όμως σπιτιών και υπηρεσιών επικρατεί ζέστη και συμβαίνει το χειμερινό αντίστοιχο μ' αυτό που γίνεται σε μας το καλοκαίρι με το αιρκοντίσιον (αν και, σε κάτι τράπεζες και άλλες τέτοιες υπηρεσίες και στην Ελλάδα το χειμώνα επικρατεί αφόρητη ζέστη). Με το που μπαίνεις πρέπει ν' αρχίσεις να βγάζεις, μιας και η θερμοκρασιακή διαφορά είναι μεγάλη. Εδώ όμως, κάθε χώρος που σέβεται τον εαυτό του έχει ειδικό μέρος που μπορείς ν' αφήσεις τον εξοπλισμό αντιμετώπισης του κρύου. Εντάξει, στην τράπεζα δεν υπάρχει, αλλά σε μαγαζιά ναι. Η έννοια είναι μάλλον ότι στην τράπεζα πας για λίγο (και, ναι. Πράγμα περίεργο τώρα που το σκέφτομαι, δεν πήγα μια φορά και να δω ουρά παραπάνω από δυο ή τρία άτομα). Αλλά σε εστιατόρια καφενεία κλπ ένα καλόγηρος είναι απαραίτητος κοντά στο τραπέζι σου ενώ σε μουσεία, θέατρα κλπ υπάρχει ειδικός χώρος φύλαξης (το έγραψα και στην όπερα) όπου αφήνεις τα σακάκια, κασκόλ κλπ είτε σε επί τούτου επιφορτισμένο άτομο που θα το κρεμάσει είτε σε ντουλαπάκι που θα το διπλώσεις και θα το βάλεις μέσα μαζί με ό,τι άλλο δεν θέλεις (ή δεν επιτρέπεται) να κουβαλάς (π.χ. την τσάντα σου). Συνήθως η υπηρεσία προσφέρεται δωρεάν (απ' τα λίγα πράγματα που μπορείς να έχεις τσάμπα στη Γερμανία - ίσως συμπεριλαμβάνεται στην τιμή του εισιτηρίου). Στα ντουλαπάκια βάζεις ένα κέρμα συνήθως 1 - 2€ το οποίο το παίρνεις όταν θα πάρεις τα πράγματά σου (η ιδέα είναι μάλλον να μην ξεχαστείς και το αφήσεις κλειδωμένο φεύγοντας και πάρεις το κλειδί. Κανένας Γερμανός δεν το ξεχνάει αν υπάρχει πρόστιμο έστω και 1€!).
Στα σπίτια η θέρμανση είναι συνήθως με αέριο (γκάζι). Στο κάθε διαμέρισμα υπάρχει ο καυστήρας αερίου που δουλεύει ανάλογα τη ρύθμιση του θερμοστάτη, ενώ παράλληλα ζεσταίνει και νερό για μπάνιο. Υπάρχει δηλ. πλήρης αυτονομία. Πληρώνεις όπως και για το ρεύμα (και σε πολλές περιπτώσεις σε κοινό λογαριασμό) κάθε μήνα ένα ποσό ανάλογο με τα τετραγωνικά στην αρχή και ανάλογα με το πόση ήταν η κατανάλωση τα προηγούμενα χρόνια κατόπιν. Η εκκαθάριση γίνεται μια φορά το χρόνο. Οι καταβολές πραγματοποιούνται αυτόματα από τρεχούμενο λογαριασμό. Αν με την εκκαθάριση προκύψει χρεωστικό ή πιστωτικό θα σου τα πάρουν ή θα σου τα επιστρέψουν την ημερομηνία που αναφέρεται στο εκκαθαριστικό (δεν γίνεται δηλ. συμψηφισμός με τα επόμενα)!
Οι ρυθμιστές του καλοριφέρ είναι διαφορετικοί απ' αυτούς που κυκλοφορούν στην Ελλάδα. Έχουν διαβάθμιση 5 θέσεων συνήθως αν και υπάρχουν και άλλοι που ανοιγοκλείνουν ανάλογα με τη θερμοκρασία του χώρου. Είναι δηλ. σαν θερμοστάτες από μόνοι τους (μάλλον ηλεκτροβάνες, αλλά δεν ξέρω πώς ακριβώς λειτουργούν, φέρνει και στην Ελλάδα το Λιντλ νομίζω τέτοιους). Συνήθως, αν δεν έχεις κεντρικό θερμοστάτη, όταν λείπεις απ' το σπίτι τον έχεις στο 1, όταν πας τον βάζεις στο 4 ή το 5 κι όταν ζεστάνει τον κατεβάζεις στο 2 και διατηρείται μια χαρά. Το πρόβλημά μου είναι με τα ξενοδοχεία που όταν πάω βρίσκω τη θέρμανση κλειστή και μέχρι να ζεστάνει δεινοπαθώ.
Δυστυχώς, εκεί που μένω εγώ δεν ισχύει αυτό το σύστημα. Το συγκρότημα ζεσταίνεται με τηλεθέρμανση (όπως στην Πτολεμαΐδα) δηλ. στο σταθμό παραγωγής ρεύματος ζεσταίνεται το νερό και μεταφέρεται στα σπίτια. Και μέχρις εδώ κανένα πρόβλημα. Το πρόβλημα αρχίζει απ' το γεγονός ότι δεν υπάρχει μέτρηση της κατανάλωσης ζεστού νερού για το κάθε διαμέρισμά ξεχωριστά. Έτσι πληρώνουμε ανάλογα τα τετραγωνικά και το πόσο κατανάλωσε η πολυκατοικία. Και η θέρμανση δουλεύει συνέχεια. Μέσα στο σπίτι έχουμε θερμοκρασία από 22 βαθμούς και πάνω. Όταν περνάει τους 24 ανοίγουμε κάνα παράθυρο οπότε επέρχεται κάπως ισορροπία. Το σύστημα που υπάρχει είναι ενδοδαπέδια θέρμανση. Πέρα απ' το ότι οι βάνες είναι σε ένα πολύ δυσπρόσιτο σημείο (μέσα στον τοίχο, πίσω απ' το ντουλαπάκι του μπάνιου), έχω κλείσει τη μια διαδρομή, έχω σχεδόν κλείσει τη δεύτερη (στροφή γύρω στις 15 μοίρες) έχω λίγο ανοικτά την τρίτη (δηλ. στο 1/4 της στροφής) και πάλι η ζέστη είναι απελπιστικά ψυλή. Θυμάστε τη διαφήμιση "το παιδί με το φανελάκι"; Έτσι κυκλοφορώ. Κοντομάνικο και σορτσάκι, χωρίς κάλτσες και τέτοια. Αμάν να πάω στην Ελλάδα να δροσιστώ λιγάκι!
Το είναι είναι κακιά λέξη (μια συνεργασία του Μιχάλη Ρουμελιώτη)
Πριν από 14 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου