Απεργίες

Απεργίες δεν γίνονται μόνο στην Ελλάδα όπως ίσως νόμιζε κάποιος ή όπως πολλές φορές παρουσιάζεται από τα ελληνικά ΜΜΕ. Άντε, μερικές φορές, να μάθουμε (κατά σειρά) και για Γαλλία, (που είναι συνήθως και επισοδιακές) Αγγλία, Ιταλία. Από κει και πέρα σπάνια να ακουστεί κάτι (με εξαίρεση τις περιπτώσεις που γίνεται μεγάλος χαμός). Η πραγματικότητα όμως είναι πως απεργίες γίνονται και στις "προηγμένες" χώρες όπως η Γερμανία. Ειδικά στα ΜΜΜ, τις συγκοινωνίες δηλαδή. Βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι καθημερινό. Ύστερα, δεν ξέρω γιατί αλλά μέχρι τώρα απεργία προκηρύσσει (και κάνει) ένα σωματείο κάθε φορά κι όχι ομοσπονδία, μ' αποτέλεσμα να υπάρχουν και άλλοι που κάνουν την ίδια ακριβώς δουλειά αλλά ανήκουν σε άλλο σωματείο, άρα δεν απεργούν.

Έγραφα τον Σεπτέμβρη για την απεργία που είχαν ξεκινήσει τότε (εν μέσω Οκτόμπερφεστ) οι οδηγοί στο μετρό του Μονάχου. Τελικά κράτησε περίπου 20 - 25 μέρες. Την προηγούμενη βδομάδα είχαν απεργία οι οδηγοί των τρένων. Ή μάλλον στάσεις εργασίας. Που όμως ήταν αρκετές για μπαχαλοποίηση των δρομολογίων. Άλλα ματαιώθηκαν, άλλα έγιναν με καθυστερήσεις και γενικά ένας χαμός. Περισσότερο αισθητό ήταν στον προαστιακό καθώς και στα τοπικά τρένα. Όταν σταμάταγαν για δυο - τρεις ώρες και ακινητοποιούνταν γιατί ήταν η ώρα της στάσης. Η ακινητοποίηση γινόταν στον πλησιέστερο σταθμό που βρίσκονταν όταν άρχιζε η στάση κι από κει ξεκίναγαν όταν τέλειωνε. Αυτό είχε το καλό ότι η στάση ήταν 3 ώρες, 3 ώρες ήταν κρατούσε και η αναστάτωση. Αυτό, για τον προαστιακό βέβαια, γιατί αν το τρένο έχει ένα δρομολόγιο 5 - 8 ωρών και σταματήσει ενδιάμεσα για ένα δίωρο, αποκατάσταση δεν έχει! Και για τα τρένα αυτά υπάρχει και το θέμα σε ποιο κρατίδιο θα βρεθούν. Επειδή οι ώρες δεν ήταν ίδιες σε όλα τα κρατίδια (υπήρχαν και κάποια χωρίς καθόλου απεργία) μπορούσε ένα τρένο να περάσει από παντού στην ώρα του γιατί δεν το έπιασε πουθενά η στάση, ενώ ένα άλλο να έχει επανειλημμένα σταματήματα γιατί έφευγε από τη μία στάση και έπεφτε στην άλλη!

Για το θέμα έγραψαν και οι εφημερίδες, αν και όχι στα πρωτοσέλιδά τους.. Η Μπιλντ (Bild) πρέπει να είχε την πιο καλή παρουσίαση, Είναι μια ταμπλόιντ εφημερίδα (με ό,τι αρνητικό έχει ο χαρακτηρισμός, μάλλον πρέπει κάποια στιγμή να γράψω και για τις εφημερίδες που κυκλοφορούν εδώ, έχει ενδιαφέρον γιατί δεν μοιάζουν με της Ελλάδας) με πολλές φωτογραφίες (το όνομά της εξάλλου θα πει "εικόνα") και είχε ένα καλό ρεπορτάζ (σε όγκο). Και οι άλλες είχαν (απ' τις ιντερνετικές τους εκδόσεις κρίνοντας). Π.χ. η Τσάιτ (Zeit) και η Βελτ (Welt) που μάλιστα είχε κι άλλο σχετικό άρθρο καθώς και η Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ (Frankfurter Allgemeine Zeitung).

Μη φανταστεί κανείς τίποτα εκτεταμένα άρθρα. Απλά για να μην πουν πως το αποσιώπησαν τελείως. Τέτοια "δυσάρεστα" γεγονότα προσπαθούν να τα σκεπάζουν. Οι εξελίξεις στην Ελληνική οικονομία έχουν περισσότερο ενδιαφέρον. Ένα γκούγκλισμα για "Bahn-Streik" βγάζει αρκετά σχετικά αποτελέσματα. Τα περισσότερα από τις ανακοινώσεις της εταιρίας των Γερμανικών Σιδηροδρόμων, που κι αυτές ήταν με φειδώ. Μέχρι και την προηγούμενη μέρα φαινόταν σαν να ήλπιζε πως η απεργία δεν θα γίνει. Είχε μια ταμπελίτσα δεξιά που παρέπεμπε για πληροφορίες στο ίδιο σάιτ αλλά τις ώρες που υπήρχε απεργία για να μάθεις την εξέλιξη του δρομολογίου σου.

Η απεργία συζητιόταν, έμαθα, από καιρό, αλλά περίμεναν να τελειώσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα σκι που γινόταν στο Γκάρμις (κι εγώ δεν το πήρα χαμπάρι) για να ξεκινήσουν. Δεν ξέρω τι αποτέλεσμα είχε κι αν θα συνεχιστεί και πότε. Θα μπορούμε να γυρίσουμε σπίτι μας έγκαιρα; Μέχρι τώρα, καλά τα κατάφερα, ούτε μισάωρο δεν συμπλήρωσα. Για να δούμε.