Βόλτα στο Μόναχο

Ένα μεσημέρι, πριν κάμποσο καιρό, κάναμε μια βόλτα στο κέντρο. Περιμέναμε πως θα ήταν μια απ' τις πολλές και τις συνηθισμένες, αλλά τελικά εξελίχτηκε πολύ όμορφα, παρ' όλο που ήταν μικρής διάρκειας! Ξεκινήσαμε απ' τη Μαρίενπλατς. Στο παλιό δημαρχείο τα έργα καθαρισμού και αποκατάστασης έχουν σχεδόν τελειώσει. Οι σκαλωσιές έχουν μαζευτεί και οι λινάτσες που το κάλυπταν έχουν φύγει κι έτσι τώρα γυαλίζει.

Στη μια πλευρά του πύργου του υπάρχει το σημερινό σήμα του Μονάχου ενώ απ' την άλλη μεριά υπάρχουν όλα τα παλιά σήματα με τη χρονολογία που καθιερώθηκε το καθένα.

Ο πύργος είναι εμφανής από τρεις μεριές, η τέταρτη είναι κολλημένη στο κτίριο. Σε κάθε μια απ' αυτές τις τρεις υπάρχει κι ένα ρολόι. Το ένα, απ' τη μεριά της Μαρίενπλατς, εκτός από τις ώρες δείχνει τη θέση του ήλιου στον ζωδιακό κύκλο. Στην ακριβώς από πίσω το ρολόι είναι σκέτο αλλά αντί για ώρες έχει κάποιες παραστάσεις που δεν κατάλαβα τι ακριβώς δείχνει. Ενώ στη νότια πλευρά υπάρχει ένα ηλιακό ρολόι (ε, να μην υπάρχει κι ένα τέτοιο)!

Προχωρήσαμε μερικά μέτρα, φθάσαμε στη Φίκτουάλιενμαρκτ. Η αγορά είναι συνήθως γεμάτη, πόσο μάλλον τότε που ήταν Σάββατο. Στην άλλη φωτογραφία η εκκλησία του Αγίου Πνεύματος. Δεν μπήκαμε μέσα, είχαμε ξαναμπεί σ' αυτήν.

Αλλά μπήκαμε στην (παλιά) εκκλησία του αγίου Πέτρου. Τα χρυσά και τα αγάλματα δεν είναι μεν περίεργο για μια καθολική εκκλησία (ένα γύρω στη Μαρίενπλατς υπάρχουν καμιά δεκαριά) αλλά πάντως, είναι πάντα εντυπωσιακά.

Υπάρχουν διάφορες λεπτομέρειες στα αγάλματα που εντυπωσιάζουν για την απλότητα και την καθημερινότητα που απεικονίζουν: ένα πριόνι για δέντρα ή άλλο για σανίδες, μια γωνιά σχεδιαστών, ένα τομάρι και το μαχαίρι για το γδάρσιμό του.

Η εικονογράφηση πλούσια μεν αλλά όχι βαριά. Έχοντας συνηθίσει απ' τα σκούρα χρώματα των ορθόδοξων εδώ μας έκανε εντύπωση το ότι είχαν χρησιμοποιηθεί χρώματα απαλά, παλ.

Το όργανο της εκκλησίας (ίσως ακριβώς επειδή στην Ελλάδα δεν χρησιμοποιείται κάτι τέτοιο, πάντα με εντυπωσιάζει, εξάλλου, στις μεγάλες εκκλησίες που συνήθως μπαίνουμε, είναι εντυπωσιακό σε όγκο) και ένα λείψανο αγίου καλυμμένο με κοσμήματα.

Λεπτομέρεια από το κιγκλίδωμα ενός απ' τα παρεκκλήσια. Η κλειδαριά του. Απ' έξω, πάλι κάγκελα. εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι πως ενώ όλο το κάγκελο δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, βάφοντας μερικά σημεία με χρυσό το μετατρέπουν σε ένα εντυπωσιακό σύνολο. Αν υπάρχει ενδιαφέρον για παραπάνω φωτογραφίες, η γκουγκλομηχανή διαθέτει αρκετές.

Άποψη απ' τη Μαρίενπλατς; οι πύργοι της Φράουενκίρχε (το σήμα του Μονάχου) με το άγαλμα της Μαρίας (που δίνει το όνομα στην πλατεία) να γεμίζει το ενδιάμεσο και το δημαρχείο στα δεξιά. Κάτω στο δρόμο σχεδιασμένο ένα ποδήλατο: δυο κύκλοι, οι ρόδες, κι ένα Μ - του Μονάχου - ο σκελετός.