Τραπεζικοί Λογαριασμοί

Το σημερινό σημείωμα είναι "απάντηση" σε σχόλιο φίλου του ιστολογίου. Το ερώτημα για την ακρίβεια έμπαινε για τις γερμανικές τράπεζες. Δηλαδή για το τι γίνεται με τις τράπεζες εδώ, τι έξοδα κρατάνε, τι επιτόκια δίνονται, τι δίκτυα υπάρχουν. Και με τα δυο πρώτα ερωτήματα συνδέονται και τα είδη των λογαριασμών που υπάρχουν που έχουν μιας και όλ' αυτά συνδυάζονται.

Ξεκινώντας να υπενθυμίσω ότι στη Γερμανία, αν δεν έχεις τραπεζικό λογαριασμό δεν υπάρχεις. Μιας και όλες οι δοσοληψίες γίνονται μέσα από έναν λογαριασμό. Έτσι η πρώτη δουλειά που κάναμε κι εμείς όταν ήρθαμε εδώ ήταν ν' ανοίξουμε έναν. Δεν κάναμε καμιά έρευνα για το ποια τράπεζα θα διαλέξουμε. Δηλ. ρωτήσαμε τους συναδέλφους και μάθαμε: Στο Μόναχο υπάρχουν δυο τράπεζες στις οποίες δουλεύουν Έλληνες υπάλληλοι. Έτσι πήγαμε στη μια απ' τις δυο, σ' αυτήν που έχει το λογαριασμό και το γραφείο (που μας πληρώνει το επιμίσθιο)!

Το σκεπτικό τότε ήταν να ανοίξουμε άμεσα έναν λογαριασμό που τον χρειαζόμασταν και μετά βλέπουμε. Όμως η εξυπηρέτηση ήταν πολύ καλή, οι όροι έτσι κι αλλιώς είναι παρόμοιοι για τα απλά τραπεζικά προϊόντα που θέλαμε εμείς, η (η Χυποφεράινσμπανκ - HypoVereinsbank) έχει δίκτυο σ' όλη τη Γερμανία μεν (είναι απ' τις μεγάλες) αλλά δεν μας είναι απαραίτητο αφού μπορούμε να πάμε για ανάληψη και από μηχάνημα τόσων τραπεζών που πάντα κάποια θα είναι στο δρόμο μας (αν και δεν το έχουμε κάνει - δεν χρειάστηκε), για όποια άλλη συναλλαγή πάμε και βρίσκουμε τον υπεύθυνο με τον οποίο μιλάμε (τον Έλληνα που λέγαμε) ο οποίος και μας συμβουλεύει σχετικά.

Η συγκεκριμένη τράπεζα είναι βασικά βαυαρέζικη, αλλά έχει παγγερμανική παρουσία. Όπως στην Ελλάδα έχουν αρχίσει να δημιουργούνται τοπικές συνεταιριστικές τράπεζες (συγγνώμην, ξέχασα. Τώρα αυτές αρχίζουν να κλείνουν και να απορροφούνται από πιο μεγάλες) έτσι κι εδώ υπάρχουν αρκετές μικρές που δραστηριοποιούνται στα όρια του κρατιδίου. Υπάρχουν για παράδειγμα οι stadtsparkasse σε διάφορες πόλεις που όμως δεν ξέρω αν συνεργάζονται μεταξύ τους. Παράλληλα υπάρχουν και οι "μεγάλες" που έχουν παρουσία σε όλη τη Γερμανία. Αυτές είναι οι (γνωστή) Ντόιτσε μπανκ (Deutsche Bank - σαν να λέμε η Εθνική, καμιά σχέση με την κεντρική τράπεζα του κράτους την Ντόιτσε Μπούντεσμπανκ - Deutsche Bundesbank που είναι η αντίστοιχη με την Τράπεζα της Ελλάδας), Κόμερτσμπανκ (Commerzbank, η Εμπορική σαν να λέμε), και η Πόστμπανκ (Postbank - αυτή των ταχυδρομείων, όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στην Ελλάδα).

Εκτός απ' αυτές υπάρχουν και πολλές άλλες, μικρότερης εμβέλειας, που πιθανά να δίνουν και περισσότερα, αλλά τα ονόματά τους δεν μου 'ρχονται τώρα. Να αναφέρω τις Targo Bank, Sparda Bank, Volksbank (κι αυτές είναι κάτι σαν όμιλος, η κάθε μια στην πόλη της, αλλά και όλες μαζί), LB-BW και τελειωμό δεν έχουν. Βρήκα μια λίστα με τις 100 μεγαλύτερες τράπεζες (αν και έχει αποτελέσματα του 2007, αλλά και μια άλλη που έχει αλφαβητικά όλες τις τράπεζες και τους πιστωτικούς οργανισμούς (ανάμεσά τους και η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας, η μόνη Ελληνική τράπεζα που διατηρεί ακόμα υποκατάστημα στη Γερμανία - στη Φραγκφούρτη συγκεκριμένα. Οι υπόλοιπες που υπήρχαν παλιότερα έχουν κλείσει τα εδώ υποκαταστήματά τους).

Ο βασικός λογαριασμός που λέγαμε παραπάνω είναι ένας τρεχούμενος λογαριασμός που ο χαρακτηρισμός του είναι γκίροκοντο (Girokonto - αν και η κάθε τράπεζα μπορεί να τον λέει με άλλο όνομα). Αυτός είναι ο λογαριασμός στον οποίο κατατίθενται τα έσοδα (μισθοί, επιδόματα κλπ) και από εκεί πληρώνονται τα διάφορα έξοδα (νοίκι, ρεύμα κλπ). Με τον λογαριασμό αυτόν δίνεται και μια κάρτα EC, είναι αυτή η οποία χρησιμοποιείται τόσο για αναλήψεις όσο και (κυρίως) για πληρωμές (όπως έχω ξαναγράψει σε πολλά καταστήματα δεν γίνονται δεκτές οι πιστωτικές κάρτες αλλά μόνο αυτή που είναι χρεωστική).

Στην τράπεζα που είμαστε εμείς, ο λογαριασμός αυτός μέχρι 1.500€ είναι έντοκος ενώ από κει και πέρα όχι. Αυτό σημαίνει πως παίρνουμε απ' αυτόν  2,63€ το τρίμηνο (μιας και τα 1.500€ κατά μέσον όρον υπάρχουν συνέχεια) δηλ. λιγότερα από 1€ το μήνα. Για την τήρηση του λογαριασμού υπάρχουν έξοδα (νομίζω 6€ το μήνα) που σημαίνει πως στην πραγματικότητα θα έπρεπε να μπαίνουμε μέσα. Αλλά η τράπεζα, για να μας κρατήσει για πελάτες (παρόμοιες κινήσεις κάνουν κι άλλες, ενώ κάποιες διαφημίζουν κατά περιόδους μηδενικά έξοδα) μας έχει δώσει μια διέξοδο: να καταθέτουμε κάθε μήνα ένα ποσό (25€ τουλάχιστον) σε έναν άλλο, καταθετικό λογαριασμό που όμως πρέπει να μείνουν για τρία χρόνια από την έναρξη (δηλ. θα σε κρατήσει πελάτη τουλάχιστον 3 χρόνια). Σ' αυτή την περίπτωση, δεν χρεώνονται έξοδα.

Να σημειώσω εδώ πως μιας και ο λογαριασμός είναι τρεχούμενος υπάρχουν αρκετές κινήσεις κάθε μήνα, κι έτσι πρέπει ο πελάτης να ενημερώνεται για το τι έγινε το προηγούμενο διάστημα. Για την ενημέρωση αυτή, την έκδοση δηλ. του δελτίου κινήσεων που στα Ελληνικά(!) λέγεται στέιτμεντ (από τα Αγγλικά - statement) ή εξτρέ (από τα Γαλλικά - extrait) και στα Γερμανικά λέγεται κόντοσαουστσουγκ (Kontosauszug) υπάρχουν ειδικοί εκτυπωτές στο κάθε υποκατάστημα, διαθέσιμοι όλο το 24ωρο) από τους οποίους μπορείς να το πάρεις τυπωμένο. Πρέπει μια φορά το μήνα να φροντίσεις να ενημερωθείς μόνος σου γιατί αλλιώς θα στο στείλει ταχυδρομικά η τράπεζα, χρεώνοντάς σε τα έξοδα που θεωρεί ότι κάνει γι' αυτή τη διαδικασία (3 - 4€). Για όποιον έχει καλή σχέση με τις ιντερνετικές συναλλαγές, η "εκτύπωση" μπορεί να γίνεται και μέσα από τον αντίστοιχο ηλεκτρονικό τόπο (η τράπεζά μου έχει και τη δυνατότητα να αποθηκεύεται αυτόματα κάθε κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία, και να το κατεβάζεις όποτε θέλεις). Τον πρώτο καιρό είδα το Γιώργο που το έκανε, τον ρώτησα, αλλά δεν μου έδωσε και πολύ καλή εξήγηση - οδηγία. Έτσι, πλήρωσα μια φορά την "αμέλειά" μου! Από τότε προσέχω.

Παράλληλα μ' αυτόν το λογαριασμό υπάρχει η δυνατότητα να τηρείται και αποταμιευτικός λογαριασμός. Κι υπάρχουν αρκετά είδη. Αυτός που έχουμε εμείς έχει περιορισμούς: ως αποταμιευτικός δεν μπορείς να κάνεις ανάληψη πάνω από 2.000€ τον (ημερολογιακό) μήνα. Βέβαια θα μου πείτε, καλά, τα μαζεύεις τα λεφτά εκεί. Αν τα χρειαστείς τι γίνεται αφού δεν μπορείς να τα πάρεις. Ε, όχι. Προφανώς και μπορείς, αλλά επειδή η τράπεζα σε νοιάζεται, για να μην φας τα κόπια σου αλόγιστα σου βάζει περιορισμούς: Ή θα πρέπει να ειδοποιήσεις την τράπεζα τρεις μήνες πριν ή να πληρώσεις "πρόστιμο". Δηλ. δεν θα πάρεις όλους τους τόκους που σου αναλογούν (0,25% είναι σήμερα το πρόστιμο αυτό). Πόσο είναι το επιτόκιο; Στην Χυποφεράινς αναφερόμενοι πάντα, κυμαίνονται από 0,45% για υπόλοιπο μέχρι 2.500€ και ανεβαίνει στα 1,25% σαν καταφέρεις και μαζέψεις πάνω από 25.000€. Ο λογαριασμός αυτός είναι ο αντίστοιχος στην Ελλάδα "ταμιευτηρίου με τρίμηνη προειδοποίηση.

Παραλλαγές υπάρχουν κι άλλες. Ως γνωστόν οι τράπεζες βρίσκουν τρόπους να σε έχουν πελάτη παρουσιάζοντας διάφορες προσαρμοσμένες εκδοχές. Προϊόντα για κάθε γούστο. Να σημειώσω εδώ πως το κράτος μπορεί να έχει πρόσβαση στους λογαριασμούς σου, όχι τόσο για να τραβήξει λεφτά από αυτούς αλλά να στους μπλοκάρει και να μην μπορείς να πληρώσεις τίποτα αν δεν λύσεις τις διαφορές που έχεις μαζί του (ουσιαστικά δηλ. αν δεν ξοφλήσεις πρώτα αυτό). Μέχρι τώρα, δεν μπορούσε να μπλοκάρει λεφτά που προέρχονταν από κοινωνικά επιδόματα (ανεργίας, επίδομα παιδιών - που είναι αρκετό, στα 150€ το μήνα, πρόνοια κλπ). Αυτό ήταν ένα μαξιλάρι για τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα. Από την πρώτη του νέου χρόνου αυτή η προστασία καταργείται. Κάποτε υπήρχε η φήμη πως η Γερμανία είχε οργανώσει ένα εξαιρετικό κοινωνικό κράτος που οι μη έχοντες δεν δυσκολεύονταν να ζήσουν. Δυστυχώς, αυτό έχει αρχίσει και ξεφτίζει από χρόνια τώρα. Αυτά που επιβάλουν στην Ελλάδα, τα έχουν κάνει ήδη στους δικούς τους πολίτες. Μπορεί ακόμα να μην τα έχουν πάρει όλα, αλλά...

Το να έχει κανείς λογαριασμούς σε πολλές τράπεζες, είναι μάλλον δύσκολο αλλά ίσως και άσκοπο. Στην Ελλάδα έχω από μια κουτσουλιά σε κάθε τράπεζα, γιατί απ' τη μια έχω το στεγαστικό, στην άλλη με πληρώνει η μια υπηρεσία στην παράλλη μια άλλη και πάει λέγοντας. Ας πούμε ο γιος μου που μόλις τέλειωσε το ΤΕΙ και έκανε την πρακτική του, ήταν υποχρεωμένος να έχει λογαριασμό σε δυο τράπεζες: μία που του έβαζε τα λεφτά ο εργοδότης τους και μια άλλη που του έβαζε τα λεφτά το ΤΕΙ! Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει δυνατότητα να κάνεις πληρωμή από το λογαριασμό που έχεις σε μια τράπεζα προς κάποια άλλη, αλλά αυτό έχει κόστος. (Θα μου πείτε μα αφού χρεώνουν ακόμα και για πληρωμές λογαριασμών που γίνονται αυτόματα, με πάγια εντολή, όπως τηλεφωνία ή ρεύμα. Για άλλες πληρωμές δεν θα χρεώνουν;). Εδώ δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα. Οι τράπεζες τα έχουν βρει, και όλες οι διακινήσεις (από τον τρεχούμενο βέβαια λογαριασμό) γίνονται με μηδενικό κόστος. Έτσι ο καθένας έχει την τράπεζα που συνεργάζεται και εμπιστεύεται και τον υπάλληλο με τον οποίο συζητάει τα θέματά του (επιμένω σ' αυτό - δεν πας να βρεις όποιον είναι διαθέσιμος εκείνη την ώρα κάθε φορά. Στην Ελλάδα αυτό το έχουν μόνο οι επιχειρήσεις).