Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Knödel

Παραβαίνοντας τους (εσωτερικούς) κανόνες αυτού του ιστολογίου ο τίτλος είναι στα Γερμανικά. Κι αυτό γιατί υπάρχει διχογνωμία για το ποια είναι η μεταγραφή της λέξης Knödel στα Ελληνικά. Κνούντελ όπως ακούγεται και γράφεται συχνά ή κνέντελ όπως θα ακουγόταν από κάποιο Γερμανό; Κι αυτό γιατί ενώ συνήθως το βρίσκω με -ου-, αυτό το ο με τις τελείες από πάνω (ουμλάουτ τα λένε) ακούγεται μάλλον -ε- αν και το στόμα πάει ν' ανοίξει για να πει -ο-. Και μάλιστα πολύ κοφτό όπως ακούγεται από τον ιστοχώρο του μεγάλου γερμανικού λεξικού PONS. Που κι εκεί όμως, η μετάφραση δεν μπορεί να δώσει καλή περιγραφή του τι είναι αυτό το πράγμα. Είδος κεφτέ λέει. Μάλλον αποτυχημένη θα έλεγα. Τουλάχιστον εγώ, όταν ακούω κεφτέ το μυαλό μου πάει σε κεφτέ με κρέας (καμία σχέση). Γιατί για όποιους άλλους κεφτέδες χρησιμοποιούμε και το προσδιοριστικό του είδους απ' το οποίο είναι φτιαγμένο (πατατοκεφτέδες, ρεβυθοκεφτέδες, κρεμμυδοκεφτέδες και τόσα άλλα είδη). Πέρ' απ' αυτό, ο κεφτές είναι τηγανητός, ουδέν ανακριβέστερον για το κνέντελ που σε κάποια μέρη (όπως στη Νυρεμβέργη που ήμουν πρόσφατα) το λένε κλος (Kloß) και έτσι είδα και σε ψυγείο σουπερμάρκετ εδώ, έτοιμο μείγμα για να φτιάξει όποιος θέλει.

Όταν πριν από χρόνια ξεκίνησα να μαθαίνω Γερμανικά, έχοντας αποφασίσει να έρθω για μια πενταετία στη Γερμανία (δεν ήξερες, δεν ρώταγες; αλλά πού να φανταστώ εν έτη 2006, 2007 το τι θα γίνει από το 2010 και μετά) στο βιβλίο κάπου μέσα στα υπόλοιπα, ανέφερε και τα κνέντελ. Και προσπαθώντας τότε ο δάσκαλος να μας δώσει να καταλάβουμε τι είναι, μας τα περιέγραψε με τα χειρότερα λόγια και με τη χαρακτηριστική σύσταση "Αυτό είναι ένα φαγητό που δεν χρειάζεται να το δοκιμάσετε στη Γερμανία". Τόσο απαίσιο του φαινόταν.

Εδώ το συγκεκριμένο φαγητό το συνάντησα πολλές φορές, σε διάφορες εκδοχές, συνήθως ως συνοδευτικό πιάτων με κρεατικά (ας πούμε στο Χόφμπροϋχάους το κότσι μόνο με κνέντελ σερβίρεται). Ο θείος γκούγκλης που ψάχνει τα πάντα στο ίντερνετ έχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες από κνέντελ διαφόρων ειδών. Στα Ελληνικά βρήκα -ουσιαστικά- δυο συνταγές για την παρασκευή κνέντελ (από το γκουρμέ και τις συνταγές της παρέας), αλλά νομίζω πως και οι δυο είναι εν πολλοίς ίδιες, με ψωμί, η μια προσθέτει και πατάτα αν και εγώ ξέρω την τελευταία ως κύριο συστατικό. Και στα σουπερμάρκετ κυκλοφορεί έτοιμο μείγμα για να φτιάξει κανείς κνέντελ.

Ψάχνοντας λίγο παραπάνω σήμερα για τις ανάγκες αυτού του σημειώματος είδα πως η (αγγλική) Βικιπαίδεια έχει άρθρο που αναφέρεται στο κνέντελ (όχι που δεν θα είχε! Αν είναι δυνατόν με κοντά 4 εκατομμύρια άρθρα). Εκεί λοιπόν βλέπω πως φτιάχνεται είτε από παλιό ψωμί ή πουρέ πατάτας ή αλεύρι ή σιμιγδάλι ή ό,τι άλλο σκεφτεί ο μάγειρας. Ότι δεν είναι μόνο γερμανικό (αν και κυρίως στη Βαυαρία το έχω δει) αλλά το βρίσκει κανείς και στην κουζίνα των γειτονικών χωρών: Αυστρία, Ουγγαρία και Τσεχία. Ότι γίνεται είτε σούπα (η εκδοχή που είχε δοκιμάσει ο δάσκαλος και δεν του άρεσε καθόλου) είτε βραστό (και ίσως ψημένο για λίγο να στεγνώσει). Και το μόνο που πάντα μένει ίδιο είναι το μέγεθος: σαν μπαλάκι του τένις!

Καλή όρεξη.

2 σχόλια:

  1. Καλησπέρα,

    αυτό το προϊόν,το βρήκα στο γνωστό γερμανικό σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα πριν από μερικούς μήνες.Είμαι,γενικότερα,περίεργη στο να δοκιμάζω εθνικές κουζίνες,πάντα τρώω κάτι απ'το Ινστιτούτο Γκαίτε στην Αθήνα.Ωστόσο,αυτό το Knödel δίστασα να το αγοράσω.Μιλάω για έτοιμο προϊόν σε αεροστεγή συσκευασία.Μάλιστα,στις οδηγίες παρασκευής αναφερόταν ότι θέλει ζέσταμα,όχι βράσιμο.Τελικά,δε με έπεισε να το αγοράσω.Η υποψία μου ότι μάλλον "δεν τρώγεται",επιβεβαιώνεται χάρη σ'εσάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν θα έλεγα ότι δεν τρώγεται. Έχω φάει αρκετά σε μπυραρίες. Πάντως δεν με εντυπωσιάζει ούτε είναι κάτι που το επιδιώκω. Αλλά άμα είναι το συνοδευτικό στο πιάτο, το καταφέρνω.
    Εντάξει, μιλάω για το κνέντελ από πατάτα, ψητό ή στον ατμό, κάτι σαν σφιχτό πουρέ σε μπαλάκι που κάτι το κρατάει στο σχήμα. Το άλλο που είναι από ψωμί και κολυμπάει στο ζουμί του, μάλλον θα δυσκολευόμουνα αν μου το σερβίρανε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή