Μονώσεις

Πολλές φορές έχω "κατηγορήσει" τα σπίτια και γενικά τα κτίρια εδώ. Ότι γίνονται με τα ψέματα. Δηλ. μιας και η περιοχή δεν έχει σεισμικότητα, τα κτίρια δεν χρειάζονται κολόνες, δοκούς και τέτοια ούτε θεμέλια γερά. Απλά να βάλεις το ένα κομμάτι πάνω στο άλλο και έτοιμο το αποτέλεσμα. Αλλά το θέμα μου σήμερα είναι οι μονώσεις. Και οι μονώσεις είναι πολύ καλές. Τόσο όσον αφορά τη θέρμανση όσο και τον ήχο. Για την υγρασία είναι σχετικά τα πράγματα. Το είχα ξεχάσει το πόσο σημαντικό είναι το θέμα της μόνωσης, αν και αρκετές φορές συζητάμε την αποτελεσματικότητά της. Όμως το ταξείδι στο Λονδίνο με βοήθησε να θυμηθώ.

Να ξεκινήσω από την ηχομόνωση. Δύσκολα να ακούσω ήχο από το διπλανό διαμέρισμα. Κι αυτό μόνο αργά το βράδυ, όταν πάμε για ύπνο και δεν ακούγεται τίποτα άλλο. Αλλιώς, τις υπόλοιπες ώρες δεν ακούμε τίποτα. Κι όχι πως δεν έχει φασαρία. Η τηλεόρασή του παίζει όλη μέρα και αρκετά δυνατά. Αλλά από δω μεριά δεν ακούγεται. Ούτε από τους από πάνω ακούμε κάτι. Υπάρχουν οι ώρες κοινής ησυχίας τις οποίες πρέπει να σεβόμαστε, λέει, και υπάρχουν περιορισμοί το πότε θα μπει σκούπα ή για άλλους θορύβους. Και τους τηρούμε, βέβαια. Αλλά ούτε εκείνες τις ώρες ακούμε κάτι. Ίσως αν είμαστε στο διάδρομο ή το καλοκαίρι που είναι ανοιχτές οι πόρτες, αλλά και πάλι... Αλλά και όταν μείναμε παλιότερα στο σπίτι του Γιώργου ή δεν θυμάμαι πού αλλού. Ναι μεν μας έλεγε πως μας ακούνε οι από κάτω, αλλά δεν μπορώ να πω πως ήμασταν κι ιδιαίτερα φρόνιμοι.

Στο σπίτι στην Ελλάδα, το σπίτι είναι σχετικά καινούριο (δεκαετίας περίπου). Όμως ακούμε αρκετά τους διπλανούς, ιδιαίτερα από την τουαλέτα. Εδώ η μια τουαλέτα είναι δίπλα στην άλλη (ή κάτω απ' την άλλη). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οικονομία στις σωλήνες αποχέτευσης αλλά και να μην ακούγεται φασαρία όταν κάποιος κάνει π.χ. μπάνιο. Εκεί, δεν ξέρω αν είναι κανόνας ή ήταν ιδέα του μηχανικού μας, αλλά έχει βάλει την κρεβατοκάμαρα δίπλα στην τουαλέτα του διπλανού σπιτιού. Αποτέλεσμα, ό,τι γίνεται από κει, ακούγεται κατευθείαν από μας. Εδώ ίσως είναι και το γεγονός πως υπάρχει το κενό πίσω απ' τα πλακάκια πάντως, ήχος δεν ακούγεται.

Αλλά και από πλευράς θέρμανσης, πάλι τα πράγματα είναι πολύ καλά. Τα διπλά τζάμια είναι κανόνας αλλά και στην Ελλάδα διπλά τζάμια έχουμε. Όμως το κρύο το νοιώθουμε για τα καλά. Αντίθετα, εδώ παρόλο που κάνει περισσότερο κρύο, όταν είμαστε μέσα στο σπίτι δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Ίσως να φταίει και το γεγονός πως εκεί τα κουφώματα είναι αλουμίνια ενώ εδώ ξύλινα. Η θερμοκρασία των δωματίων είναι αρκετά ψηλή συνέχεια. Και το σύστημα θέρμανσης το έχουμε ανοιχτό μόλις και στο ένα δωμάτιο μόνο. Κι απ' ότι βλέπω, σε κάποιες πολυκατοικίες παραδίπλα που κάνουν ανανέωση τις ντύνουν εξωτερικά με μια πολύ καλή μόνωση. Εμ' έτσι μάλιστα.

Θα ενδιέφερε να σχολιάσουν οι αναγνώστες που μένουν εκτός Ελλάδας για το τι συμβαίνει στα μέρη τους με τη μόνωση. Εντυπώσεις θετικές και αρνητικές.
.