Καλό καλοκαίρι

Τελευταία μέρα στη Γερμανία σήμερα. Το πρωί ξεκινάμε για την οριστική επιστροφή στην Ελλάδα. Κι έλεγα πως σήμερα θα κατέβαζα και ρολά, αλλά υπάρχουν αρκετά μέρη που επισκέφτηκα και λέω να σχολιάσω, αρκετές φωτογραφίες που θέλω να δείξω κι έτσι θα συνεχίσω στο περσινό στιλ. Έτσι στην αρχή και για κάποιες μέρες, θα υπάρχει κάθε δεύτερη μέρα κάτι μέχρι που θα τελειώσουν όσα προλάβω να ετοιμάσω μέχρι τότε. Μετά θα το αφήσω σε αναμονή μέχρι να βρω καιρό και διάθεση να τα γράψω και τ’ άλλα (που θα έχουν άμεση δημοσίευση). Υπάρχουν σαν τίτλοι, υπάρχουν φωτογραφίες στον υπολογιστή και πρέπει να ξεδιαλέξω ποιες θα ανέβουν και να γραφτούν τα κείμενα. Εκτός κι αν δω πως παρατραβάει η κατάσταση κι ανεβάσω φωτογραφίες άνευ κειμένου. Πάντως, αφού τελειώσει κι αυτή η φάση θα κατέβουν τα ρολά και θα μπει η ταμπέλα «κλειστόν». Μέχρι τότε καλό καλοκαίρι.

Κι αν φαντάζει ανεπίκαιρη η ευχή αφού είμαστε μεσούντος του θέρους όπως έλεγε κι ένα παλιότερο κλισέ είναι γιατί σήμερα είναι η τελευταία μέρα στο σχολείο εδώ στη Βαυαρία. Κλείνουμε κι αναχωρούμε. Έχουμε να κάνουμε πάνω από δυο χιλιάδες χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι μας, όπου θα κάνουμε ένα μικρό ξεκούρασμα κι από κει για το νησί. Βέβαια, ο Στέλιος ο Βάσκος, τα χιλιόμετρα αυτά τα έκανε με ποδήλατο κι εμείς συζητάμε για την αυτοκινητάδα; Τι να γίνει. Ο καθένας το δικό του βλέπει σαν ζόρι.

Να σημειώσω πως τα σχολεία στην Ελλάδα ανοίγουν φέτος 3 Σεπτέμβρη για μας και 11 για τους μαθητές ενώ στη Βαυαρία για όλους στις 13 του Σεπτέμβρη. Έτσι, για μας οι διακοπές θα είναι περιορισμένες: από τη λήξη στη Βαυαρία 31/7 στην έναρξη στην  Ελλάδα 3/9. Είναι οι παράπλευρες απώλειες απ' τις αλλαγές σχολείων. Και δεν είναι, δυστυχώς οι μοναδικές. Η απόσπαση στο εξωτερικό είναι η μόνη απόσπαση εκπαιδευτικού που συνεπάγεται απώλεια της οργανικής θέσης. Έτσι, γυρίζοντας πίσω, εγώ μεν θα πάω πάλι στο Μενίδι μετά από κάποια χρόνια ενώ η Μαρία μένει στον αέρα. Άντε να δούμε.