Βιβλία και Οικονομία

Άλλο ένα καθαρά ελληνικό θέμα. Πολλά τέτοια έπεσαν μαζεμένα τον τελευταίο καιρό. Θα μπορούσε να θεωρηθεί πως αυτό έχει να κάνει με έλλειψη θεμάτων απ' τη Γερμανία. Αλλ' αυτό είναι η μισή αλήθεια. Γιατί έχω κάμποσα Λονδρέζικα στα σκαριά και μάλιστα διαπιστώνω πως όσο απομακρύνομαι από την εποχή που έγινε το ταξίδι, τόσο δυσκολεύομαι να θυμηθώ τι ήθελα να γράψω κι έβαλα αυτόν το τίτλο ή αυτές τις φωτογραφίες. Απ' την άλλη συμβαίνουν διάφορα στην ημετέρα χώρα που με τσιγκλάνε να τα σχολιάσω. Βέβαια, το σημερινό δεν έχει κάποια ιδιαίτερη επικαιρότητα. Είναι κάτι που γίνεται χρόνια και που η κατάλληλα εποχή θα ήταν μάλλον το Σεπτέμβρη (που όμως για φέτος δεν προβλέπεται ραντεβού, αλλ' αυτό είν' άλλο θέμα). Αλλά μιας και το συζήταγα προχθές στο σχολείο είπα να το γράψω κιόλας, να υπάρχει και γραφτή η γκρίνια μου. Βλέπετε είναι χρόνια τώρα που διδάσκω στα σχολεία και κάθε φορά που το σκέφτομαι ενοχλούμαι. Αλλά αυτό δεν φτάνει.

Συνέπεια στη Λήψη Αποφάσεων, Συνέχεια

Στο χθεσινό σημείωμα έγραφα πόση ήταν η υποχρέωση παραμονής στις θέσεις που διορίζονταν οι εκπαιδευτικοί τις δεκαετίες του 70 και του 80. Από τα πέντε χρόνια στο ένα αλλά για ειδικές περιπτώσεις μπορούσε να είναι τρία. Τα θέμα είναι ότι αυτό με τα τρία χρόνια χρησιμοποιήθηκε σε ελάχιστες περιπτώσεις. Εκτός από το 86 και 87 που ανέφερα χθες, ενεργοποιήθηκε ξανά το 95 και το 96 - πάλι με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Τότε ήταν που διορίστηκα κι εγώ στο Διδυμότειχο. Το Διδυμότειχο που (όπως και η Ορεστιάδα) κατατάχτηκε στην κατηγορία Θ των 9 μορίων το 1995. Γέμισαν τα σχολεία καθηγητές που ήμασταν εκεί απ' την αρχή μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς. Αυτό όμως είχε δυο παρενέργειες. Μια πραγματική - αφού τα σχολεία ήταν γεμάτα και μιας και όσοι ήμασταν σ' αυτοί την κατηγορία δεν μπορούσαμε να πάρουμε ούτε απόσπαση ούτε να μετακινηθούμε δεν υπήρχε χώρος για αναπληρωτές, έτσι οι ντόπιοι που δούλευαν έτσι για αρκετά χρόνια βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς δουλειά - και μια που ήταν απλά στο μυαλό των τοπικών παραγόντων - ότι το να χαρακτηρίζεται το μέρος τους δυσπρόσιτο ήταν υποτιμητικό και μειωτικό. Έτσι έπεσαν οι σχετικές πιέσεις και μειώθηκαν τα μόριά τους και αποχαρακτηρίστηκαν από δυσπρόσιτα ήδη από το 1998. Ζητήσαμε κι εμείς να φύγουμε χωρίς να ισχύει η τριετία (να μας κάνουν τα 3 2, υπήρχε και το προηγούμενο του 89) αλλά πού τέτοια τύχη.

Συνέπεια στη Λήψη Αποφάσεων

Το σημερινό σημείωμα δεν έχει να κάνει με τη Γερμανία. Αλλά αφού τα "γράμματα απ' τη Γερμανία" περιλαμβάνουν τις εντυπώσεις ενός εκπαιδευτικού αποσπασμένου στη Γερμανία, τα προβλήματα που προκύπτουν απ' αυτήν ακριβώς την ιδιότητα έχουν θέση κι αυτά εδώ. Σήμερα λοιπόν θα αναφερθώ στη συνέπεια που δείχνει η ελληνική κυβέρνηση στις αποφάσεις που παίρνει. Δηλαδή, για την ακρίβεια, για τη μη συνέπεια. Γιατί αν έδειχνε συνέπεια, δεν θα μπορούσε να υπάρχει πρόβλημα. Θα έλεγε κανείς πως μπορεί κάποιες αποφάσεις να μην είναι σωστές, αλλά τουλάχιστον ακολουθούν έναν συγκεκριμένο σκεπτικό. Όπως για παράδειγμα, οι τελευταίες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορεί να διαφωνώ μαζί τους αλλά ακολουθούν με συνέπεια αυτά που λέει όλον τον καιρό η Μέρκελ. Μπορεί να αλλάζει ο κόσμος γύρω μας και γύρω της, αλλά αυτή σταθερά επιμένει στα ίδια!

Συγχώνευση Λυκείων

Το παρακάτω σχόλιο δημοσιεύτηκε σήμερα στον Ισοκράτη. Το δικτυακό τόπο για την "Παιδεία των ομογενών και τη διαπολιτισμική εκπαίδευση". Που όμως για να το διαβάσει κάποιος πρέπει να είναι γραμμένος σ' αυτόν κι έτσι το αναδημοσιεύω κι εδώ. Η είδηση είναι πως στο Μόναχο συγχωνεύτηκαν τα δυο Λύκεια που υπήρχαν μέχρι ΧΘΕΣ. Και μπορεί συγχωνεύσεις να έγιναν πολλές το καλοκαίρι στην Ελλάδα αλλά εδώ έχουμε δυο διαφορές: Μία τη χρονική στιγμή που αυτή εφαρμόζεται στα μέσα της χρονιά και δεύτερη το μέγεθος τόσο των σχολείων καθαυτών αλλά και των τμημάτων απ' τα οποία αποτελούνται

Αυθαιρεσία

Όχι, των Γερμανών. Για των Ελλήνων κυβερνώντων την αυθαιρεσία θα γράψω σήμερα. Βλέπετε, όταν με την άνοιγμα των σχολείων είχα δημοσιεύσει ένα σημείωμα με τίτλο "Η Αρχή του Τέλους" (που μάλιστα κάποια στιγμή πρόσθεσα και ένα ερωτηματικό στο τέλος αλλά μετά το έβγαλα και θα εξηγήσω το πώς και γιατί παρακάτω) κάποιος αναγνώστης του ιστολογίου μου έγραψε ένα σχόλιο που έλεγε "μην αφήνεις τις μίζερες σκέψεις που όλοι μας κάνουμε να σου χαλάσουν την απόλαυση". Χμ, ναι, μα θέλεις ν' αγιάσεις και δεν σ' αφήνουν.

Σχολικά Βιβλία στη Γερμανία

Με ρωτάνε διάφοροι ποιο καθεστώς υπάρχει με τα σχολικά βιβλία εδώ στη Γερμανία. Ιδιαίτερα τώρα, με το χαμό που έγινε φέτος στην Ελλάδα με τα σχολικά βιβλία, που έφτασε η σύμβαση για την προμήθεια του χαρτιού να υπογραφεί λίγες μέρες πριν ανοίξουν τα σχολεία για τους μαθητές (κι αφού ήδη είχαν ανοίξει για τους εκπαιδευτικούς (επί τη ευκαιρία: κάθε χρόνο, το καλοκαίρι τα σχολεία δευτεροβάθμιας είναι ανοικτά και υπάρχουν ένα – δυο καθηγητές σε υπηρεσία. Η επίσημη αιτιολογία είναι για να παραλάβουν τα βιβλία. Φέτος που βιβλία δεν υπήρχαν για να σταλούν, υπήρξε οδηγία από το υπουργείο να μην κάθονται και περιμένουν οι συνάδελφοι; Αλλά αυτό είναι στην πραγματικότητα μόνο πρόσχημα).

Φροντιστήρια

Πάλι τα φροντιστήρια είναι το θέμα μας. Βλέπετε εκείνος ο μύθος, ότι φροντιστήρια υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα, μου κάθεται κάπως βαρύς. Στα σχολεία του Μονάχου λοιπόν, κυκλοφορεί το παραπάνω φυλλάδιο. Που πολύ απλά λέει ότι φροντιστηριακά μαθήματα προσφέρει το Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Τι είν' αυτό; Στη Γερμανία είναι διαδεδομένα τα ονομαζόμενα Λαϊκά Πανεπιστήμια (Φόλχκσχοχσούλε - Volkshochschule μερικές φορές λέγονται και σκέτα Φόλχσούλε). Είναι αντίστοιχα με τα ΝΕΛΕ που υπήρχαν κάποτε (και υπάρχουν ακόμα αλλά...) στην Ελλάδα. Προσφέρουν διάφορα είδη επιμόρφωσης. Ας πούμε εκεί μπορείς να μάθεις ξένες γλώσσες αν είσαι Γερμανός ή Γερμανικά αν είσαι ξένος. Ε, μεταξύ άλλων προσφέρουν και φροντιστηριακά μαθήματα, και μάλιστα και για Έλληνες μαθητές. Τα δίδακτρα θα μπορούσα να τα χαρακτηρίσω μάλλον συμβολικά: 60€ το χρόνο!

Συνέπειες Διακοπής Απόσπασης

Σε παλιότερα σημειώματα είχα αναφέρει τι γίνεται όταν φθάνει κανείς στη Γερμανία και ποιες διαδικασίες γίνονται για να ξεκινήσει η διαμονή του, που δεν είναι και λίγες. Αντίστοιχες διαδικασίες ίσως μάλιστα και λίγο περισσότερες, χρειάζονται κι όταν φεύγει. Και πρέπει να τις ξεκινήσει αρκετά νωρίς, μιας και υπάρχουν και συγκεκριμένες προθεσμίες κι αν κάτι δεν γίνει τότε που πρέπει, μετά υπάρχουν προβλήματα (που το καθένα έχει το κόστος του). Μπορεί εγώ να μην την έχω κάνει τη διαδικασία, αλλά φροντίζω να ενημερώνομαι από συναδέλφους που φεύγουν μιας και δεν θ’ αργήσει και για μας ο καιρός. 31 Ιουλίου πρέπει να ξεκουβαλάμε!

Έξοδα Ελληνικών Σχολείων Γερμανίας

Ακούμε πολλές φορές από το Υπουργείο για τα 100 εκατομμύρια που στοιχίζει η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό. Πολλές φορές μου δημιουργήθηκε η απορία αν είναι τόσα, το ποσό μου φαινόταν πάντα τραβηγμένο (προς τα πάνω) έχοντας υπόψη ότι το κόστος των εκπαιδευτικών (σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου) δεν ήταν πάνω από 40 – 45 εκατομμύρια και ξέροντας ότι ένα σχετικά μεγάλο σχολείο είχε έξοδα γύρω στο 1 εκατομμύριο μεν, αλλά τέτοια σχολεία είναι λίγα αφενός, υπάρχουν πολλά μικρότερα που ουσιαστικά δεν έχουν έξοδα αφού φιλοξενούνται δωρεάν σε χώρους που παραχωρούνται είτε απ’ το κράτος υποδοχής είτε από τις κοινότητες ή την εκκλησία κλπ (εκτός κι αν η φιλοξενία ήταν κατ’ όνομα και κάποιοι άλλα έλεγαν κι άλλα ίσχυαν, αλλά και πάλι ευθύνη των αρμοδίων που το επέτρεπαν).

Το Συμβούλιο

Ναι, ναι, ναι! Έγινε επιτέλους χθες η συνεδρίαση. Δυο μήνες και βάλε πήρε. Αλλά δέησε κι έφθασε ο καιρός και έγινε. Καθοριστική σε αρκετό βαθμό για μένα αφού έμελλε να κρίνει αν θα περάσει ένας ακόμα χρόνος στο πηγαινέλα Μόναχο – Στουτγάρδη ή αν θα περιοριστώ στου Μονάχου την περιοχή. Αν θα αρχίζω και θα τελειώνω τις διακοπές μου μαζί με τη Μαρία ή ο καθένας θα ‘χει κάτι διαφορετικό (διαφορετικά κρατίδια γαρ). Καθοριστική και γι’ αυτό τούτο το ιστολόγιο, μιας και κυρίως στο τρένο γράφεται. Και δεν ξέρω γιατί, συνήθως είναι το πρωί, καθώς πηγαίνω που υπάρχει η διάθεση και ο οίστρος γραφής. Το μεσημέρι, δεν είναι τόσο παραγωγικό.

Σχολεία Βαυαρίας και άλλα

Η επικαιρότητα δεν μ' αφήνει να τελειώσω με το Μαύρο Δάσος. Υπομονή.
Έχω γράψει σε διάφορες περιόδους σχετικά με το εκπαιδευτικό σύστημα της Γερμανίας αφενός και για τα εδώ ελληνικά σχολεία αφετέρου. Όποιος θέλει μπορεί να δει όλα τα σχετικά σημειώματα αν επιλέξει αριστερά την ετικέτα «σχολεία». Επειδή όμως κάτι ειδικότερο με ρώτησαν τις προηγούμενες μέρες σε σχέση με τα σχολεία της Βαυαρίας και επειδή ρίχνοντας μια ματιά σε όσα έγραφα πέρυσι γι’ αυτά είδα πως μάλλον μερικά πράγματα πρέπει να διευκρινιστούν παραπάνω αλλά κι επειδή με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα όλο και περισσότεροι συμπατριώτες παίρνουν (ή ξαναπαίρνουν) το δρόμο για Γερμανία, επανέρχομαι σήμερα.

Σχολικές Εκδρομές

Έγραφα προχτές για την έναρξη των σχολείων. Είμαστε ήδη στη δεύτερη βδομάδα, ακόμα και στα εδώ ελληνικά έχουν ξεκινήσει μαθήματα. Και καλά, ξέρουμε ότι οι Γερμανοί είναι «προγραμματισμένοι» κάνουν τα πλάνα τους από πολύ νωρίς και τα τηρούνε (στα δικά μας σχολεία ακόμα δεν ξέρουμε τι γίνεται από καθηγητές, καλά, ο φετινός χαμός με τα βιβλία δεν περιγράφεται).

Πρόοδος

Καλή χρονιά για άλλη μια φορά. Βλέπετε χθες έγινε ο αγιασμός στο σχολείο μου. Το σχολείο άνοιξε από την περασμένη Δευτέρα αλλά υπήρχε ούτως ή άλλως πρόβλημα με την έναρξη των μαθημάτων. Γιατί εδώ τα μαθήματα τελειώνουν τέλος Ιουλίου αλλά εγγραφές πότε γίνονται; Κάποιες έγιναν τότε αλλά οι περισσότερες γίνονται αυτές τις μέρες. Παράλληλα με τις εγγραφές γίνονται και οι εξετάσεις των μετεξεταστέων. Δεν ήταν πολλοί. Αλλά η διαδικασία πρέπει να γίνει. Κι είναι δύσκολο να γίνονται παράλληλα και εξετάσεις (κάποιοι συνάδελφοι είναι απασχολημένοι) και εγγραφές (άλλοι συνάδελφοι είναι απασχολημένοι) και μαθήματα.

Η Αρχή του Τέλους

Καλή χρονιά. Σήμερα αρχίζει η καινούρια σχολική χρονιά για τα σχολεία της Βάδης Βυρτεμβέργης. Σήμερα είναι η μέρα που πρέπει να πάω στο σχολείο μου στη Στουτγάρδη. Γιατί ακόμα ανήκω εκεί, παρόλο που έκανα αίτηση τον Ιούλιο να μετακινηθώ στο Μόναχο όπου (σύμφωνα με την τότε ανακοίνωση) υπήρχαν 2 κενά. Η οργάνωση του υπουργείου μας οδήγησε σε επ’ αόριστον αναβολή της συνεδρίασης του συμβουλίου και κατ’ επέκταση στην επ’ αόριστον αναβολή της μετακίνησής μου.

Καλή Χρονιά

Καλή χρονιά; Μα Σεπτέμβριος είναι. Τι καλή χρονιά λέω εγώ; Σήμερα ανοίγουν τα σχολεία. Παρά τους τίτλους των εφημερίδων πως τα σχολεία ανοίγουν στις 11 (κι επειδή φέτος είναι Κυριακή στις 12) του μήνα, στην πραγματικότητα τα σχολεία ανοίγουν σήμερα για μας τους εκπαιδευτικούς. Στις 11 ανοίγουν για τους μαθητές.

Καλή χρονιά λοιπόν σ' όλους τους εκπαιδευτικούς. Κι ειδικά γι' αυτή τη σχολική χρονιά η ευχή μας χρειάζεται περισσότερο...

Σχολεία Εξωτερικού

Διακοπή από τα τουριστικά για να παρουσιάσω ένα γράμμα μιας συναδέλφου που επιστρέφει κατεπειγόντως από το Βέλγιο. Διαβάστε στο http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.anagnwstes&id=8405. Αξίζει τον κόπο, δείχνει πώς μας αντιμετωπίζει η δημόσια διοίκηση της χώρας που μας έστειλε στο εξωτερικό. ΘΑ μου πείτε, η ασυνέπεια των κυβερνώντων είναι γνωστή. Αλλά και καψόνι; Γιατί πώς αλιώς να χαρακτηρίσω τη συμπεριφορά αυτή; Και δεν είναι πρώτη φορά - χρονιά. Πέρυσι, έφυγε συνάδελφος να εγκατασταθεί στην Αμερική τέλος Απρίλη, αφού ξόδεψε και ταλαιπωρήθηκε αρκετά για βίζα και στα μέσα Ιούνη την γύρισαν πίσω! Τι να πω.

Λήξη Σχολικού Έτους

Ένας ακόμα χρόνος τελειώνει. Τελευταία μέρα του σχολικού έτους 2010 – 2011 για τα σχολεία της Βάδης – Βυρτεμβέργης. Όπως λέω πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί έχουμε την τύχη να λέμε «καλή χρονιά» πολλές φορές το χρόνο μιας και έχουμε πολλές και διαφορετικές χρονιές. Κι αυτή εδώ που μόλις τελειώνει έχει μια ιδιομορφία: Τελειώνει σήμερα, αλλά η καινούρια δεν αρχίζει αύριο. Ραντεβού το Σεπτέμβρη, όπως έλεγαν παλιότερα οι χειμερινοί κινηματογράφοι. Και το θέμα είναι πως όταν λέμε του χρόνου, πρέπει να είναι ο άλλος του σιναφιού για να καταλάβει πότε εννοούμε. Χώρια ότι τα μπερδεύουμε κι εμείς. Στις διακοπές, σε πια χρονιά αναφερόμαστε όταν λέμε φέτος; Σ’ αυτή που πέρασε ή σ’ αυτή που έρχεται. Πάντως, έτσι κι αλλιώς, σε λίγο οι συνάδελφοι στο σχολείο θα αποχαιρετιστούμε και αμέσως μετά αρχίζουν οι καλοκαιρινές μας διακοπές. Για τη Γερμανία αυτές κρατάνε έξι βδομάδες. Βέβαια, είχαμε άλλες δυο τον Ιούνη και συμπληρώσαμε, αλλά τώρα, που θέλουμε να πάμε στην Ελλάδα για διακοπές, ο χρόνος μας είναι αυτός, ο μετρημένος. 4 βδομάδες στη Μυτιλήνη, δυο στην Αθήνα, έχουμε και τη διαδρομή, δεν βγαίνουνε, δεν βγαίνουνε. Και το θέμα είναι πως η Μαρία στη Βαυαρία τελειώνουν την Παρασκευή άρα δεν μπορούμε φύγουμε πιο μπροστά.

Δουλεύτε ρε....

Η τσίκνα που ανεβαίνει στο βάθος, χαρακτηριστική.

Ε, αυτό το μπλογκ πια έχει αποκτήσει διεθνές ενδιαφέρον και κύρος. Είναι να μη γράψει κάτι, αμέσως τα διεθνή μέσα να το αναμεταδώσουν ή να το υποστηρίξουν ή να το πολεμήσουν. Έγραφα στις 25 του Μάη πως είχα την αίσθηση πως οι Γερμανοί δουλεύουν λιγότερο από τους Έλληνες. Και πως δεν έχω αριθμητικά στοιχεία. Τσουπ: από τη Γαλλία έρχεται η υποστήριξη. Να νούμερα, να στοιχεία δίκιο έχεις μου λέει. Κι εκείνη η μικρή πύλη του ίντερνετ στην Ελλάδα, η πώς τη λένε; Ιν νομίζω, άντε να το αναμεταδώσει (αποφεύγοντας να αναφέρει η ζηλιάρα πώς και από πού ξεκίνησε αυτό). Το γράφω εδώ και το μαθαίνει η Μπιλντ οπότε τι; να μείνει πίσω; Βγάζει ανακοίνωση που με κατακεραυνώνει (πάλι ξεχνά να αναφέρει πώς και γιατί τα γράφει αυτά) και "αποδεικνύει" ότι όλ' αυτά είναι άδικα! Οι Γερμανοί δουλεύουν με το παραπάνω! 40,4 ώρες τη βδομάδα με δεύτερους τους Έλληνες με 39,7 και πάμε κατεβαίνοντας.

Πασχαλινές Διακοπές

Οι δημοσιεύσεις συνεχίζονταν μέχρι σήμερα γιατί μέχρι και σήμερα ακόμα πάμε σχολείο. Από αύριο επιτέλους αρχίζουν οι διακοπές του Πάσχα. Είπαμε ότι το κάθε κρατίδιο της Γερμανίας έχει διαφορετικές ημέρες διακοπών τόσο ως ημερομηνίες (φροντίζουν να υπάρχουν αποστάσεις για αν μην γίνεται αδιαχώρητο στους δρόμους - τώρα και γίνεται χαμός, σκεφθείτε να φεύγαν και να γύριζαν όλοι μαζί!) όσο και σε αριθμό ημερών. Κι ως προς αυτό το τελευταίο το Ελληνικό κράτος έχει κάνει μια προσπάθεια να εξισώσει τις διακοπές κόβοντας ή προσθέτοντας αργίες για τα Ελληνικά σχολεία (τά 'χω ξαναγράψει αυτά). Οι Γερμανοί δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα. Όμως, ως προς την έναρξη και τη λήξη ακολουθούμε αυτά που ορίζει το κάθε κρατίδιο. Έτσι, στη Βαυαρία που είναι η Μαρία τα σχολεία έχουν κλείσει απ' την Παρασκευή (ή τη Δευτέρα - άλλο ένα τέχνασμα, άλλοι υπολογίζουν και τα Σαββατοκύριακα κι άλλοι όχι) ενώ στη Βάδη - Βυρτεμβέργη που είμαι εγώ κλείνουν την βδομάδα μετά το Πάσχα ενώ και την αυριανή μέρα δεν γίνονται μαθήματα (αυτό που λέγαμε, να βγάλουμε απ' το λογαριασμό τις 4 μέρες αργίας του Πάσχα)! Στο Αμβούργο για παράδειγμα κλείνουν μόνο την άλλη βδομάδα! Αλλά εντάξει, εκεί δεν είναι πολύ θρησκευάμενοι!

Εθελοντική Εργασία σχολείων!

Όχι Σήμερα δεν θα ασχοληθώ με τα Ελληνόγλωσσα σχολεία. Το θέμα το εξάντλησα επί του παρόντος. Αλλά είπα να παρουσιάσω ένα που και έχει και δεν έχει σχέση μ' αυτό. Αναφέρεται σε σχολείο του εξωτερικού μεν, αλλά πρόκειται για γερμανικό σχολείο στη Γερμανία - άρα ουδεμία έκπληξη.