Λήξη Σχολικού Έτους

Ένας ακόμα χρόνος τελειώνει. Τελευταία μέρα του σχολικού έτους 2010 – 2011 για τα σχολεία της Βάδης – Βυρτεμβέργης. Όπως λέω πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί έχουμε την τύχη να λέμε «καλή χρονιά» πολλές φορές το χρόνο μιας και έχουμε πολλές και διαφορετικές χρονιές. Κι αυτή εδώ που μόλις τελειώνει έχει μια ιδιομορφία: Τελειώνει σήμερα, αλλά η καινούρια δεν αρχίζει αύριο. Ραντεβού το Σεπτέμβρη, όπως έλεγαν παλιότερα οι χειμερινοί κινηματογράφοι. Και το θέμα είναι πως όταν λέμε του χρόνου, πρέπει να είναι ο άλλος του σιναφιού για να καταλάβει πότε εννοούμε. Χώρια ότι τα μπερδεύουμε κι εμείς. Στις διακοπές, σε πια χρονιά αναφερόμαστε όταν λέμε φέτος; Σ’ αυτή που πέρασε ή σ’ αυτή που έρχεται. Πάντως, έτσι κι αλλιώς, σε λίγο οι συνάδελφοι στο σχολείο θα αποχαιρετιστούμε και αμέσως μετά αρχίζουν οι καλοκαιρινές μας διακοπές. Για τη Γερμανία αυτές κρατάνε έξι βδομάδες. Βέβαια, είχαμε άλλες δυο τον Ιούνη και συμπληρώσαμε, αλλά τώρα, που θέλουμε να πάμε στην Ελλάδα για διακοπές, ο χρόνος μας είναι αυτός, ο μετρημένος. 4 βδομάδες στη Μυτιλήνη, δυο στην Αθήνα, έχουμε και τη διαδρομή, δεν βγαίνουνε, δεν βγαίνουνε. Και το θέμα είναι πως η Μαρία στη Βαυαρία τελειώνουν την Παρασκευή άρα δεν μπορούμε φύγουμε πιο μπροστά.

Για φέτος επιλέξαμε τη διαδρομή από Ιταλία. Έχουμε βγάλει τα εισιτήρια από αρκετά πριν, απ’ το Γενάρη ή το Φλεβάρη ακόμα, κι έτσι πληρώσαμε τα ίδια περίπου λεφτά για τη διαδρομή Ανκόνα – Πάτρα – Ανκόνα με όσα δώσαμε για Πειραιάς – Μυτιλήνη – Πειραιάς, αλλά με πολύ καλύτερο ακομοντέσιο, δηλ. πού θα καθόμαστε και πού θα κοιμόμαστε. Βέβαια τότε που τα βγάλαμε τα του εξωτερικού ήταν περίοδος προσφοράς: με 40 – 50% έκπτωση. Αντίθετα, της Ελλάδας βγήκαν πριν τις μειώσεις των τιμών απ’ την κατάργηση των ασφαλίστρων (αν και η διαφορά θα ήταν μικρή, όχι περισσότερα από 20 – 30€ στα 409 που δώσαμε). Και να σκεφτεί κανείς ότι επειδή αναγκαστικά θα ταξιδέψουμε Σάββατο, θεωρείται υψηλή περίοδος και έχει αντίστοιχα ψηλότερες χρεώσεις. Αν περιμέναμε μερικές μέρες (μέχρι τη Δευτέρα δηλ.) τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά.

Η διαδρομή επιλέχτηκε γιατί πέρυσι που χρησιμοποιήσαμε την εναλλακτική όλο στεριά, από Βελιγράδι μεριά, ήταν αρκετά κουραστική. Και μιας και θέλαμε να προλάβουμε το καράβι για Μυτιλήνη, είχαμε και το άγχος αν θα τα καταφέρουμε. Στην επιστροφή χρησιμοποιήσαμε την Ανκόνα και μας φάνηκε πολύ πιο ξεκούραστη κι έτσι αποφασίσαμε φέτος να δούμε πώς είναι να το κάνουμε έτσι πηγαινέλα. Καλύτερη περίπτωση θα ήταν η Βενετία, αλλά για τα 200 χλμ. που κερδίζεις, προσθέτεις αρκετές ώρες ταξίδι με το πλοίο κι έτσι τ’ αφήσαμε αυτό το σχέδιο. Πάντως, παλιότερα που είχαμε έρθει στας Ευρώπας, την είχαμε δει κι αυτή την διαδρομή και δεν μας κακοφάνηκε καθόλου. Περνάς δυο νύχτες και μια μέρα στο πλοίο. Αν το δεις σαν κρουαζιέρα και αποφασίσεις να χαλαρώσεις, είναι μια χαρά. Αν είσαι όμως στην περίπτωση (όπως εμείς τώρα) αμάν θέλω να φτάσω, ε, εκεί το πράγμα αλλάζει.

Η λήξη του σχολικού έτους δεν σηματοδοτεί και τη λήξη των δημοσιεύσεων (όπως έγινε πέρυσι). Υπάρχουν ανεβασμένες αρκετές φωτογραφίες. Το θέμα είναι να γραφτούν και τα κείμενα. Αλλά, τουλάχιστον μέχρι την Παρασκευή, εδώ είμαστε...