Απόκριες στο Μόναχο

Κρύο σήμερα, το σκεφτόμασταν να βγούμε ή όχι. Τελικά αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο. Κι είδαμε πως για άλλη μια φορά έχει στηθεί πανηγυράκι. Με μεταμφιέσεις (όχι ακριβώς, αλλά όλοι είχαν κάτι πάνω τους που να θυμίζει μασκαράδες), μουσική, χορό φαΐ και (κυρίως) ποτό.

Στην Μαρίενπλατς έχει στηθεί η καθιερωμένη σκηνή και κόσμος μαζεμένος συμμετέχει.

Αλλά και εκτός των σκηνών κάποιοι προσφέρουν, στη μέση του δρόμου, ζωντανή μουσική (με κατάλληλη αμφίεση).

Ποιο είναι πιο εντυπωσιακό; Το ντύσιμο ή το μακιγιάζ; Εγώ δύσκολα να αποφασίσω.

Το μακιγιάζ είναι απαραίτητο συμπλήρωμα,γενικότερα. Στην Κάρλςπλατς έχει κρεμαστεί κι ένας καρνάβαλος (ή εμένα έτσι μου φάνηκε) στην πύλη.

Το μαγαζί πούλαγε μια ζύμη τυλιχτή που την έψηνε σε γκάζι. Μου θύμισε το Τρ(ι)ντλο της Πράγας, μόνο που εδώ ήταν όχι σκέτο αλλά με κάτι από πάνω του. Γλυκό ή αρμυρό. Ουσιαστικά είναι μια λουρίδα ζύμης ψημένη. Το γλυκό το έβαζε σε ζάχαρη πριν το ψήσει, το αρμυρό σε τυρί.

Το γλυκό το είχε με ζάχαρη και κανέλα ή με μύγδαλο ή με καρύδα ή με ζάχαρη και λεμόνι και δεν θυμάμαι τι άλλο. Τις αρμυρές με τυρί ή τυρί - μπέηκον. Δοκιμάσαμε δυο ειδών γλυκά, τα δυο πρώτα που αναφέρω. Με δεύτερη δόση ζάχαρη μου φάνηκε πολύ γλυκό. Αντίθετα το άλλο, με το αμύγδαλο, πολύ πιο ισορροπημένο.

Δίπλα βρίσκονται τα Μακντόναλντς. Εντυπωσιάστηκα απ' το ότι είναι ανοιχτά 23 ώρες τη μέρα (όχι 24!) κι όταν είδα τη φωτογραφία στο σπίτι, θυμήθηκα πως έχει γραμμένη την πινακίδα σε διάφορα αλφάβητα: τα ρώσικα που φαίνονται, αραβικά κ.ά.

Κι ένα απόσπασμα από τη μουσική μιας σχολής χορού, σε μια από τις σκηνές. Την ξέρει κανείς;