Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Σήμανση Κυκλοφορίας Γερμανικά

Γράφοντας τις προάλλες για τον (περιβαλλοντικό) δακτύλιο (αν κάποιον τον ενδιαφέρει το θέμα ας ρίξει πάλι μια ματιά μιας και βρήκα κι άλλες πληροφορίες και το συμπλήρωσα - μέχρι που έβγαλα κι εγώ σήμα) είχα φωτογραφίες από το σήμα που έδειχνε τα όριά του. Για όσους ξέρουν τι σημαίνουν τα σήματα του αυτοκινήτου να θυμίσω και για όσους δεν ξέρουν να εξηγήσω πως ήταν ένα τετράγωνο πλαίσιο στο οποίο υπήρχε το σήμα της απαγόρευσης κι απ' τις δυο μεριές του δρόμου με τη λέξη για το περιβάλλον (ουμβελτ - Umwelt) στη μέση κι από κάτω το χρώμα που επιτρέπεται να εισέλθει. Η επιλογή του συγκεκριμένου σήματος δεν είναι τυχαία. Το τετράγωνο σημαίνει γενικά πως μπαίνεις σε μια ζώνη στην οποία ισχύει η συγκεκριμένη απαγόρευση. Στο παραπάνω σήμα έχουμε τον αντίστοιχο δακτύλιο για τα φορτηγά (με τη διευκρίνηση ότι η τοπική κυκλοφορία είναι ελεύθερη).
Το σήμα αυτό υπάρχει και στον ελληνικό κατάλογο με τα σήματα κυκλοφορίας, άσχετα αν λίγο χρησιμοποιείται (αφού ο καθένας πάει και βάζει το σήμα που θέλει όπου θέλει και έλεγχος δεν υπάρχει ή υπάρχει ανοχή δήθεν για το γενικό καλό, αλλά τις γρίνιες αυτές που τις έχω μαζέψει από το καλοκαίρι κι όλο λέω να τις γράψω κι όλο τις αναβάλλω, λέω να τις κάνω αύριο). Εδώ έχει χρήση σε πολλές περιπτώσεις (και προφανώς η ύπαρξή του μόνο τυπική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί). Και προφανώς όταν βγαίνεις από μια περιοχή που έχουν τεθεί περιορισμοί με σήμα περιοχής, υπάρχει και το αντίστοιχο σήμα που λέει πως η περιοχή των συγκεκριμένων (συνήθως) περιορισμών τελειώνει (σε κάποιες περιοχές υπάρχει και οριζόντια σήμανση στο δρόμο, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Π.χ. Στις περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί "αμιγούς κατοικίας" εκεί δηλ. που μένει ο κόσμος και μπορεί να βγει απ' το σπίτι του ξαφνικά για κάποιο λόγο ή μπορεί να πεταχτεί ένα παιδάκι κλπ υπάρχει περιορισμός του ορίου ταχύτητας στα 30. Όχι πως και σε δρόμους που είναι κεντρικοί άξονες δεν υπάρχουν σπίτια άρα και τέτοια προβλήματα. Αλλά εκεί πρέπει να τηρηθεί και κάποια ισορροπία. Έτσι γενικά μέσα στην πόλη το όριο είναι 50. Σε κάποιους πιο κεντρικούς δρόμους (της πόλης) ανεβαίνει στα 60 (ή και παραπάνω αν είναι κλειστοί). Αλλά σε περιοχές κατοικίας πέφτει στα 30. Και με το σήμα αυτό δεν χρειάζεται να υπάρχει πινακίδα σε κάθε διασταύρωση. Εφόσον υπάρχει πινακίδα με το λευκό τετράγωνο που δείχνει είσοδο σε ζώνη, ισχύει μέχρι να βρεις το αντίστοιχο της αναίρεσής της. Υπάρχουν και κάποια σαμαράκια μερικές φορές, αλλά γενικά αυτά είναι σπάνια και σε πολύ ειδικές περιπτώσεις (όπως π.χ. να χαρακτηρίστηκε η περιοχή πρόσφατα ως περιοχή χαμηλής ταχύτητας).
Αντίστοιχα συμβαίνει και με τη στάθμευση. Η πρώτη φωτογραφία (που είναι στο υπόγειο του Ολυμπιακού χωριού, κάτ' απ' το σπίτι μου) προειδοποιεί ότι ο χώρος είναι ιδιωτικός. Αντίστοιχα και για τους πεζόδρομους. Γι' αυτή την περίπτωση επιτρέπει την τοπική κυκλοφορία (για να πας μέχρι το γκαράζ του σπιτιού σου π.χ.) αλλά κι αυτό αναφέρεται ρητά.
Απαγόρευση στάθμευσης στη περιοχή αλλά με ειδικούς όρους: τις εργάσιμες μέρες και ώρες (ή περίπου, αφού και οι ώρες για βόλτες και κοινωνικές επισκέψεις είναι μέσα στον περιορισμό). Επίσης με εξαιρέσεις: οι κάτοικοι με σήμα που δείχνει ότι μένουν στη συγκεκριμένη περιοχή - εδώ στο Αλτσβάμπινγκ - μπορούν να παρκάρουν ελεύθερα (κάτι σαν τις μπλε ζώνες στην Αθήνα). Συνήθως αυτοί οι περιορισμοί είναι κοντά σε σημεία που προσελκύουν ξένο κόσμο (εμπορικά κέντρα, τουριστικά, νοσοκομεία) και στόχο έχουν αφενός αυτοί να κατευθύνονται στις πληρωτές θέσεις πάρκινγκ που υπάρχουν στο δρόμο κι αφετέρου να εξασφαλίζουν κάποιες θέσεις για του κατοίκους της περιοχής. Διπλό το όφελος.
Ακόμα ένα "ειδικό" σήμα. Κατ' αρχάς να μην μπερδευτεί κανένας και πει πώς γίνεται να υπάρχουν δυο αντίθετα σήματα δίπλα δίπλα. Αντιθέτως. Το ένα συμπληρώνει το άλλο αφού έχουν βελάκια που δείχνουν από ποια μεριά ισχύει το καθένα. Το παρκάρισμα, λοιπόν, όπως αναφέρεται επιτρέπεται απ' το πρωί μέχρι το βράδυ με ειδικό σηματάκι και μέχρι 4 ώρες, εκτός κι αν έχεις χαρτί πως μένεις στη γειτονιά, οπότε μπορείς να παρκάρεις όποτε και όσο θέλεις. Όπως έχω γράψει και παλιότερα, αφού νοικιάσεις (ή αγοράσεις) ένα σπίτι και εγκατασταθείς, μετά πρέπει να δηλωθείς στο δήμο. Αν στην περιοχή υπάρχει στρίμωγμα για παρκάρισμα (δηλ. τα σπίτια δεν έχουν ιδιόκτητα πάρκινγκ) και συγχρόνως στους γύρω δρόμους υπάρχουν περιοχές με ελεγχόμενη στάθμευση, τότε παίρνεις μια "άδεια" να παρκάρεις στην περιοχή ως μόνιμος κάτοικός της. Για τους υπόλοιπους απαιτείται είτε πληρωμή (1 - 2€ την ώρα και μέχρι 3 ώρες, μετά πρέπει να το μετακινήσεις και να ξαναπληρώσεις, μόνο του το χαρτάκι με την καινούρια πληρωμή δεν φτάνει πάντα) είτε (όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση) να μπει ένα σήμα όπως αυτό δεξιά που να δείχνει τι ώρα το άφησες, ώστε ο υπάλληλος που θα περάσει να μπορεί να τσεκάρει ότι δεν έχεις υπερβεί το δικαιούμενο ελεύθερο χρόνο (που συνήθως είναι μια ώρα σε μέρη με εμπορικά καταστήματα. Το 4ωρο που έτυχα ήταν γιατί βρισκόμουν σε περιοχή για βόλτα).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου