Μονώσεις

Για το γεγονός πως οι οικοδομές εδώ γίνονται με τα ψέμματα, χωρίς τους τόνους σίδερο που χρησιμοποιούμε στην Ελλάδα έχω γράψει και ξαναγράψει (πέρυσι το Μάιο, αλλά και φέτος το Γενάρη). Και απ' τη στιγμή που δεν έχει σεισμικότητα η περιοχή, δεν είναι κακό αυτό. Αντίθετα: με το να μην έχουν τόσο βάρος από σιδερομπετόν τους δίνει τη δυνατότητα να έχουν και μεγαλύτερο ύψος (αν και δεν το εκμεταλλεύονται συχνά αυτό) και μεγάλες επιφάνειες χωρίς κολώνες και δοκάρια. Και γενικά εκτός από οικονομία στο σίδερο κάνουν οικονομία και στα άλλα υλικά. Στις περισσότερες φορές αυτό φαίνεται στα πλακάκια στο πάτωμα ή στα είδη υγιεινής των σπιτιών (βέβαια, η εμπειρία μου είναι από σπίτια για νοίκιασμα, κάτι που ίσως παίζει το ρόλο του γιατί στα καταστήματα που βλέπω δεν ισχύει το ίδιο). Εκεί όμως που δεν φαίνεται να κάνουν οικονομία είναι στα υλικά για μόνωση.

Η μόνωση αρχίζει από πολύ χαμηλά. Από τα θεμέλια. Γεώπανα και πισσόπανα και ό,τι άλλο χρειάζεται για να κρατηθούν τα νερά μακρυά. (Κάτι που δεν ισχύει για τη μόνωση μεταξύ των ορόφων αφού εκεί θεωρείται πως δεν θα υπάρξει πρόβλημα νερών, εξάλλου όπως είπαμε όταν έχεις διαρροή θα σε ειδοποιήσει ο από κάτω. Αρκεί να το κάνει εγκαίρως). Όμως η μόνωση δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Υπάρχει πολύ καλή θερμομόνωση κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό με τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούν εδώ το χειμώνα. Έτσι η κεντρική θέρμανση λειτουργεί πολύ αποτελεσματικά. Ζεσταίνεται το σπίτι και διατηρείται ζεστό. Αυτό βέβαια το καλοκαίρι είναι πρόβλημα αφού δεν κρυώνει εύκολα, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν έχουν ιδιαίτερα ζεστό καλοκαίρι (αν και λένε πως τα τελευταία χρόνια αυτό αλλάζει και επίσης οι βαθμοί δεν είναι κριτήριο αφού οι 27 - 28 βαθμοί εδώ είναι το ίδιο δυσάρεστοι όπως οι 37 ή 40 στην Ελλάδα - φταίει βασικά η υγρασία γι' αυτό). Ας πούμε φέτος, οι ζεστές μέρες ήταν κάποιες τον Μάη και τον Ιούνη (3 - 4 κάθε φορά) ενώ τον υπόλοιπο καιρό η μέγιστη θερμοκρασία είναι στους 15 - 20 βαθμούς.

Επίσης εξαιρετική είναι και η ηχομόνωση. Παρόλο που έχουν αυστηρό (και ασύμβατο με τις δικές μας συνήθειες) ωράριο κατά το οποίο επιτρέπεται ο θόρυβος, η μόνωση είναι τόσο καλή που ποτέ δεν έχω ενοχληθεί από τον οποιοδήποτε θόρυβο (η ενόχληση από τα δράπανα που ο ήχος τους είναι εξαιρετικά διαπεραστικός είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα). Ούτε από σκούπες (που θεωρούνται απ' τις πηγές υψηλής όχλησης) ούτε από μουσικές ή άλλα τέτοια. Μόνο τη νύχτα που υπάρχει πλήρης ησυχία μπορεί να διακρίνω τον ήχο της τηλεόρασης του γείτονα που παίζει όλη μέρα. Ούτε από την τουαλέτα ακούγονται θόρυβοι (εκτός απ' το νερό που τρέχει στο λούκι, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Και γιατί τα αναφέρω αυτά; Μα γιατί είμαι καμένος από τέτοια στην Ελλάδα. Σ' όποιο σπίτι κι αν έμενα (ούτε του τελευταίου εξαιρουμένου που ήταν καινούριο όταν μπήκα πριν μια δεκαετία) πάντα άκουγα τι έκαναν οι γείτονες. Και δεν φταίει πως ήταν πιο θορυβώδεις οι γείτονες. Η ανυπαρξία μόνωσης φταίει. Δεν έχω καμιά αμφιβολία.

Άσχετο με τις μονώσεις, αλλά μου άρεσε. Έργα ανακαίνισης στο κέντρο του Μονάχου. Η τράπεζα που στεγαζόταν στη συγκεκριμένη διεύθυνση έχει προσωρινά μεταφερθεί και μετράει αντίστροφα όχι μόνο τις μέρες αλλά και τις ώρες που θα ξανανοίξει στο ίδιο μέρος. Τόση σιγουριά έχει. Εγώ πάλι, όχι.