Το Αντίστοιχο του Περίπτερου

Περίπτερα εδώ, βασικά, δεν υπάρχουνε. Όσα υπάρχουνε είναι για είδη δώρων ή για κουλούρια ή τέτοια. Τα τσιγάρα τα αγοράζουν από το σούπερ μάρκετ, που τα έχουν πάντα λίγο πριν το ταμείο ή από αυτόματους πωλητές που υπάρχουν σε κάθε γωνιά.
Νόμιζα πως ανατρέπουν το μύθο ότι δεν πουλάνε προϊόντα καπνού σε ανήλικους, αφού το μηχάνημα, δεν ελέγχει ηλικία. Τελικά έκανα λάθος. Την "ελέγχει". Πρέπει να «δείξεις» δίπλωμα οδήγησης ή τραπεζική κάρτα (με τσιπάκι). Και το είδα στην πράξη Σε πιτσαρία που πουλάει και τσιγάρα έρχεται ο πιτσιρικάς, παίρνει την κάρτα του αφεντικού, την βάζει, πληρώνει με μετρητά, την επιστρέφει και παίρνει το πακέτο του – που ειρήσθω εν παρόδω, πέρα του ότι είναι συνήθως στο τάλιρο, είναι και με 19 τσιγάρα).

Οι εφημερίδες είναι σε κουτιά σε διάφορα σημεία του δρόμου. Κοντά σε σταθμούς ή σε σε σημεία που περνάει κόσμος. Ανοίγεις το καπάκι, παίρνεις την εφημερίδα σου, και ρίχνεις στη σχισμή το αντίτιμο που γράφει. Προφανώς δεν είναι με τις σούπερ ντούπερ προσφορές, αυτές που έχουμε συνηθίσει και που πολλές φορές αγοράζεις την προσφορά και πετάς την εφημερίδα. Αποτέλεσμα, οι τιμές τους είναι γύρω στα 0,50 – 1,30 € (οι Κυριακάτικες). Μιλάμε για τις "τοπικές" εφημερίδες. Οι παγγερμανικής κυκλοφορίας στοιχίζουν κάτι παραπάνω (παρεμπιπτόντως τις Free Press με ΤΑ διαφημιστικά τις βρίσκουμε σε πακέτο στην είσοδο της πολυκατοικίας). Υπάρχουν και κάποιοι που πουλάνε εφημερίδες σε κεντρικούς σταθμούς, φρέσκες μόλις κυκλοφορήσουν τ' απογεματάκι (ναι, κυκλοφορούν και απόγεμα έχοντας και πρωινά νέα), την ώρα που ο κόσμος γυρίζει από τη δουλειά του. Να σημειώσω εδώ ότι, βασικά, οι εφημερίδες κυκλοφορούν σε μεγάλο σχήμα (σεντόνι). Οι μικρές στυλ ταμπλ ντόιτ είναι σαν η μικρή έκδοση της κανονικής εφημερίδας (π.χ. Die Welt και Welt Kompakt).

Για τα υπόλοιπα είδη περιπτέρου (ακόμα και για περιοδικά), απευθυνθείτε στο «ψιλικατζίδικο» όταν και εάν το βρείτε ή στο σούπερ μαρκετάκι.