Και μια και μιλάμε για τρένα. Έλεγα παραπάνω για πληρότητα 50 ή 60%. Αυτό έχει να κάνει με το τμήμα της διαδρομής, την ώρα και το είδος του τρένου. Γιατί το είδα κι αυτό. Το τρένο να είναι γεμάτο και οι επιβάτες όρθιοι κι αυτό όχι για καμιά μικρή διαδρομή αλλά 2 περίπου ωρών. Ήταν Κυριακή βράδυ και μου θύμισε που γύριζα από Χαλκίδα προς Αθήνα μια Κυριακή και γινόταν ένας χαμός. Αν μου λέγανε τότε ότι το ίδιο θα το ξαναζούσα στη Γερμανία, πριν το δω δεν θα το πίστευα με τίποτα.
Αλλά και τα πρωινά φεύγει το τρένο από το Μόναχο χαλαρά. Σε μία κάθομαι, στη διπλανή έχω τα πράγματά μου, στην απέναντι τα πόδια μου, ε, στην τέταρτη ποιος να καθίσει. Σταματάει στο Άουγκσμπουργκ παίρνει κόσμο, στην Ουλμ αρχίζεις πια να λες πως είναι γεμάτο (είναι και λίγο σαματατζήδες αυτοί της Ουλμ, οπότε τους καταλαβαίνεις μόλις μπουν. Ίσως φταίει η ομίχλη που είναι τόσο συχνή πάνω από την πόλη τους). Στη Στουτγάρδη γίνονται γενναίες ανακατατάξεις. Κόσμος βγαίνει, κόσμος μπαίνει και συνήθως αυτός που μπαίνει είναι περισσότερος απ' αυτόν που βγαίνει. Κι έτσι το πρωινό έχει και όρθιους. Το αντίστροφο στην επιστροφή, όσο πάει αδειάζει. Πάντως όρθιος δεν έχω τύχει να ταξιδέψω από Μάνχαϊμ. Πάλι καλά.
Ένας άλλος λόγος για την ιδιαίτερη πληρότητα που παρατηρώ στα ICE μπορεί να είναι η κατανομή Gauss. Για όσους δεν το θυμούνται από τα μαθηματικά αυτό λέει ότι αν υπάρχει μια ομάδα που θα πάρει κάποιες τιμές (π.χ. ο αριθμός των επιβατών ανά βαγόνι στην περίπτωσή μας) ο τρόπος που θα πάρει τιμές είναι έτσι σαν μια καμπάνα: Οι πολλοί στη μέση και όσο απομακρυνόμαστε απ' αυτήν λιγοστεύουν. Το βαγόνι στο οποίο μπαίνω όταν πηγαίνω προς Μάνχαϊμ είναι στη μέση του τρένου, δίπλα στο εστιατόριο ή το μπιστρό του τρένου και αμέσως μετά την πρώτη θέση. Μπαίνω σ' αυτό αφενός γιατί έχει καμιά 50αριά θέσεις που δεν τις δίνει για όσους, όπως εγώ, ταξιδεύουν με κάρτα και αφετέρου για να είμαι πιο κοντά στην έξοδο στον προορισμό μου. Το βαγόνι λοιπόν αυτό, έχει όλα τα εχέγγυα για να έχει πολύ κόσμο. Μπορεί δηλ. (αλλά δεν το έχω τσεκάρει) σ' αυτό και στο διπλανό να υπάρχουν όρθιοι αλλά τα μπροστινά να έχουν κενές καρέκλες.
Το είναι είναι κακιά λέξη (μια συνεργασία του Μιχάλη Ρουμελιώτη)
Πριν από 21 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου