Οι Γερμανοί είναι προγραμματισμένοι. Και δεν εννοώ ότι προγραμματίζουν τις δουλειές τους έγκαιρα κλπ που λέγεται (και το οποίο δεν μπορώ να ξέρω αν ισχύει μιας και παρέες γερμανικές δεν έχω – ακόμα τουλάχιστον). Ούτε ότι ακολουθούν το πρόγραμμά τους. Αλλά ότι είναι σαν τους υπολογιστές: ανάλογα ποιο κουμπάκι θα πατήσεις είναι και η αντίδραση που θα υπάρξει. Ενεργοποιείται αυτόματα το αντίστοιχο πρόγραμμα. Μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση το ότι στο τρένο (τοπικό ή ιντερσίτι) κάθονται ωραία και άνετα, ακόμα και με τις ώρες. Ξαφνικά, ακούγεται η φωνή του συνοδού που αναγγέλλει την επόμενη στάση. Πετάγονται επάνω, αρχίζουν να ετοιμάζονται και να κατευθύνονται προς την έξοδο. Ανεξάρτητα πόσο μακριά είναι η επόμενη στάση. Γιατί κι ο συνοδός μπορεί να το πει 20 χλμ. πριν (στο ιντερσίτι πράγμα που σημαίνει 10 λεφτά τουλάχιστον) αλλά μπορεί να το πει και μπαίνοντας στο σταθμό. Ή στο μετρό μπορεί η αναγγελία να γίνει με το που ξεκινάει ο συρμός και ενώ επιταχύνει (και εκεί είναι το επικίνδυνο του πράγματος) αλλά μπορεί να το πει και τελευταία στιγμή όταν αρχίζει και φρενάρει. Η αντίδραση πάντα η ίδια.
Έσλινγκεν. Άλλη μια διατηρημένη μεσαιωνική πόλη, κοντά στη Στουτγάρδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου