Όταν βρέχει στην Ελλάδα λέμε ότι οι δρόμοι έγιναν ποτάμια. Εδώ, τα πολλά ποτάμια που υπάρχουν τα χρησιμοποιούν σαν δρόμους. Το χαμηλό ανάγλυφο σημαίνει μικρές υψομετρικές διαφορές πράγμα που μαζί με τον μεγάλο όγκο νερών από τα γύρω βουνά βοηθάει στην πλευστότητα των ποταμών και την διενέργεια μεταφορών μέσω αυτών. Στο Μόναχο για παράδειγμα που βρίσκεται στα 520 μέτρα υψόμετρο τα πράγματα είναι δύσκολα, αφού ο Ίζαρ σχηματίζει μικρούς καταρράκτες τακτικά.
Αντίθετα, ο Δούναβης, ο Νέκαρ, ο Ρήνος (και πού να σταματήσω) είναι πλωτοί και σε περίπτωση που υπάρχει μια «μικρή» διαφορά ύψους αυτή αντιμετωπίζεται με φράγματα και σύστημα μεταφοράς των πλοίων (φορτηγίδων) με δεξαμενές που τα ανεβάζουν ή τα κατεβάζουν στο επόμενο επίπεδο (κάτι αντίστοιχο μ’ αυτό που γίνεται και στη διώρυγα του Παναμά). Τα παρακάτω είναι για τον Νέκαρ στο Μπαντ Κάνσταντ (Bad Canstadt) της Στουτγάρδης:
Αντίστοιχα υπάρχουν και στη Χαϊδελβέργη και αλλού. Και όπου δεν υπάρχουν ποτάμια, φτιάχνονται πλωτά κανάλια.
Για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας υπάρχουν κανόνες: απαγόρευση διόδου πλοίων από κάποιες περιπτώσεις – αντίστοιχο των μονόδρομων (π.χ. αν υπάρχει και δεύτερο κανάλι ή σε γέφυρες που πρέπει να περάσουν από συγκεκριμένο σημείο) απαγόρευση «στάθμευσης», φανάρια κλπ!
Ποταμίσιο λιμάνι
Πάντως, το να βλέπω τα πλοία στα ποτάμια είναι μια απόλαυση για μένα, που έχω συνηθίσει τη θάλασσα και μου λείπει. Είναι χαμηλά και επίπεδα για να μπορούν να περνάνε κάτω από τα γεφύρια και επιπλέον, έχουν τον ιστό τους χαμηλωμένο προς τα πίσω!
Που μπορεί να είναι και ολόκληρος συρμός!
Μάνχαϊμ: Εκεί που ο Νέκαρ ενώνεται με το Ρήνο. Και απέναντι το Λούντβιγκσχάφεν.
Με τον ιστό κατεβασμένο για να χωράει κάτω από τις γέφυρες.
Η αστυνομία παρούσα και στους ποτάμιους δρόμους.
Και πάντα οι φορτηγίδες που κυκλοφορούν έχουν κι ένα (τουλάχιστον) αυτοκίνητο για να μετακινείται το πλήρωμα όπου πιάνουν λιμάνι.
Τα ποτάμια ενώνουν αλλά και χωρίζουν. Έτσι φτιάχνονται γέφυρες να ενώσουν τα χωρισμένα!
Σκεπαστές για πεζούς και ποδηλάτες, κλασσικές για τα υπόλοιπα μέσα.
Πάντως, τα ποτάμια δίνουν διέξοδο και για μια βόλτα...
ή για να φας σε πλοίο (Προσοχή στο σήμα απαγόρευσης από δίπλα)!
Επί του πιεστηρίου: Ειδική περίπτωση η εκβολή του Έλβα: το Αμβούργο, από τα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου, ΔΕΝ βρίσκεται στη θάλασσα αλλά σε απόσταση περίπου 80 - 100 χλμ απ' αυτήν, μέσα στον Έλβα (παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν κι άλλες, π.χ. το Άμστερνταμ ή και το Λονδίνο που είναι μέσα από τη θάλασσα, αλλά το Αμβούργο είναι ποοοολύ μέσα). Ο λόγος: μιας και κάποτε (16ος, 17ος αιώνας) οι χερσαίες συγκοινωνίες δεν ήταν και τόσο αναπτυγμένες οι μεταφορές γίνονταν με πλοία. Και τα πλοία προσπαθούσαν να πάνε όσο πιο μέσα γίνονταν στα ποτάμια. Ο Έλβας λοιπόν (τουλάχιστον μέχρι το Αμβούργο) είναι αρκετά μεγάλος να χωράει τεράστια πλοία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου